KOŚCIÓŁ ŚW. APOSTOŁÓW PIOTRA I PAWŁA
| Linia 3: | Linia 3: | ||
[[File:Kosciol_sw._Apostolow_Piotra_i_Pawla.JPG|thumb|Kościół św. Apostołów Piotra i Pawła, 2018]] | [[File:Kosciol_sw._Apostolow_Piotra_i_Pawla.JPG|thumb|Kościół św. Apostołów Piotra i Pawła, 2018]] | ||
| − | '''KOŚCIÓŁ ŚW. APOSTOŁÓW PIOTRA I PAWŁA''', Jelitkowo, ul. Kapliczna 15 (do 1945 Kapellenstraße). Początkowo [[JELITKOWO | Jelitkowo]] podlegało parafii w [[OLIWA | Oliwie]]. Na potrzeby osady rybackiej i kąpieliska w 1923 zawiązał się komitet budowy kaplicy św. Piotra. Wybudowana w latach 1925–1926 w stylu nawiązującym do neogotyku, według projektu architekta Sinlera, z obrazem ołtarza głównego wykonanym przez gdańskiego malarza [[PAETSCH BRUNO, artysta malarz, grafik | Bruno Paetscha]]. 24 X 1926 kaplicę poświęcił proboszcz oliwski ks. [[BERENDT FRANZ THEOPHIL, proboszcz Kaplicy Królewskiej, kościołów Trójcy Świętej i św. Ignacego | Franz Berendt]]. Do 1936 posługę sprawowali kapelani Zgromadzenia Sióstr Dobrego Pasterza, [[PASTERZANKI | pasterzanek]] z Przymorza. Od 1936 duszpasterstwo przejęli duchowni z parafii przy [[KOŚCIÓŁ TRÓJCY ŚWIĘTEJ | kościele Trójcy Świętej]] w Oliwie.<br/><br/> | + | '''KOŚCIÓŁ ŚW. APOSTOŁÓW PIOTRA I PAWŁA''', Jelitkowo, ul. Kapliczna 15 (do 1945 Kapellenstraße). Początkowo [[JELITKOWO | Jelitkowo]] podlegało parafii w [[OLIWA | Oliwie]]. Na potrzeby osady rybackiej i kąpieliska w 1923 zawiązał się komitet budowy kaplicy św. Piotra |
| + | (St. Petrus-Kapelle in Gletkau). Wybudowana w latach 1925–1926 w stylu nawiązującym do neogotyku, według projektu architekta Sinlera, z obrazem ołtarza głównego wykonanym przez gdańskiego malarza [[PAETSCH BRUNO, artysta malarz, grafik | Bruno Paetscha]]. 24 X 1926 kaplicę poświęcił i odprawił pierwszą mszę proboszcz oliwski, ks. [[BERENDT FRANZ THEOPHIL, proboszcz Kaplicy Królewskiej, kościołów Trójcy Świętej i św. Ignacego | Franz Berendt]]. Do 1936 posługę sprawowali kapelani Zgromadzenia Sióstr Dobrego Pasterza, [[PASTERZANKI | pasterzanek]] z Przymorza. Od 1936 duszpasterstwo przejęli duchowni z parafii przy [[KOŚCIÓŁ TRÓJCY ŚWIĘTEJ | kościele Trójcy Świętej]] w Oliwie.<br/><br/> | ||
Kaplica uległa częściowemu zniszczeniu w marcu 1945, dzięki Komitetowi Odbudowy kierowanemu przez Gułajskigo (imię nieznane) w maju 1947 budynek wyremontowano. W 1959 kaplica uzyskała status kościoła rektorskiego. W 1965 powstała osobna parafia Apostołów Piotra i Pawła, obejmująca do 1981 także północną część osiedla [[ŻABIANKA | Żabianka]] (m.in. Osiedle Tysiąclecia). W latach 1976–1981 w bezpośrednim sąsiedztwie kaplicy wybudowano nowy kościół, według projektu architekta Eugeniusza Baranowskiego, konsekrowany 29 VI 1991 przez [[GOCŁOWSKI TADEUSZ, arcybiskup gdański | abp. Tadeusza Gocłowskiego]]. Kaplicę w 1979 rozebrano.<br/><br/> Zbudowany na planie niemal kwadratu, tworzy jednonawową, halową, a przy tym nowoczesną bryłę, z oryginalnym układem chóru i połączonych z nim bocznych empor we wnętrzu. Od 1991 w ołtarzu głównym płaskorzeźba autorstwa Ryszarda Kaczora z utwardzonego i zbrojonego gipsu, przedstawiająca Ostatnią Wieczerzę, podobnie jego autorstwa zdobiące czołowe ściany prezbiterium postacie patronów świątyni, stacje Drogi Krzyżowej i chrzcielnica. W 2000 na chórze zainstalowano 31-głosowe organy elektroniczne. Obok kościoła wolno stojąca dzwonnica z trzema dzwonami.<br/><br/> | Kaplica uległa częściowemu zniszczeniu w marcu 1945, dzięki Komitetowi Odbudowy kierowanemu przez Gułajskigo (imię nieznane) w maju 1947 budynek wyremontowano. W 1959 kaplica uzyskała status kościoła rektorskiego. W 1965 powstała osobna parafia Apostołów Piotra i Pawła, obejmująca do 1981 także północną część osiedla [[ŻABIANKA | Żabianka]] (m.in. Osiedle Tysiąclecia). W latach 1976–1981 w bezpośrednim sąsiedztwie kaplicy wybudowano nowy kościół, według projektu architekta Eugeniusza Baranowskiego, konsekrowany 29 VI 1991 przez [[GOCŁOWSKI TADEUSZ, arcybiskup gdański | abp. Tadeusza Gocłowskiego]]. Kaplicę w 1979 rozebrano.<br/><br/> Zbudowany na planie niemal kwadratu, tworzy jednonawową, halową, a przy tym nowoczesną bryłę, z oryginalnym układem chóru i połączonych z nim bocznych empor we wnętrzu. Od 1991 w ołtarzu głównym płaskorzeźba autorstwa Ryszarda Kaczora z utwardzonego i zbrojonego gipsu, przedstawiająca Ostatnią Wieczerzę, podobnie jego autorstwa zdobiące czołowe ściany prezbiterium postacie patronów świątyni, stacje Drogi Krzyżowej i chrzcielnica. W 2000 na chórze zainstalowano 31-głosowe organy elektroniczne. Obok kościoła wolno stojąca dzwonnica z trzema dzwonami.<br/><br/> | ||
22 XI 2022, podczas prac na poddaszu kościoła, konstrukcja poddasza zarwała się pod ciężarem dwóch robotników, którzy spadli z kilkunastu metrów ponosząc śmierć na miejscu. {{author: SK}} <br/><br/> | 22 XI 2022, podczas prac na poddaszu kościoła, konstrukcja poddasza zarwała się pod ciężarem dwóch robotników, którzy spadli z kilkunastu metrów ponosząc śmierć na miejscu. {{author: SK}} <br/><br/> | ||
Wersja z 16:56, 23 maj 2024
KOŚCIÓŁ ŚW. APOSTOŁÓW PIOTRA I PAWŁA, Jelitkowo, ul. Kapliczna 15 (do 1945 Kapellenstraße). Początkowo Jelitkowo podlegało parafii w Oliwie. Na potrzeby osady rybackiej i kąpieliska w 1923 zawiązał się komitet budowy kaplicy św. Piotra
(St. Petrus-Kapelle in Gletkau). Wybudowana w latach 1925–1926 w stylu nawiązującym do neogotyku, według projektu architekta Sinlera, z obrazem ołtarza głównego wykonanym przez gdańskiego malarza Bruno Paetscha. 24 X 1926 kaplicę poświęcił i odprawił pierwszą mszę proboszcz oliwski, ks. Franz Berendt. Do 1936 posługę sprawowali kapelani Zgromadzenia Sióstr Dobrego Pasterza, pasterzanek z Przymorza. Od 1936 duszpasterstwo przejęli duchowni z parafii przy kościele Trójcy Świętej w Oliwie.
Kaplica uległa częściowemu zniszczeniu w marcu 1945, dzięki Komitetowi Odbudowy kierowanemu przez Gułajskigo (imię nieznane) w maju 1947 budynek wyremontowano. W 1959 kaplica uzyskała status kościoła rektorskiego. W 1965 powstała osobna parafia Apostołów Piotra i Pawła, obejmująca do 1981 także północną część osiedla Żabianka (m.in. Osiedle Tysiąclecia). W latach 1976–1981 w bezpośrednim sąsiedztwie kaplicy wybudowano nowy kościół, według projektu architekta Eugeniusza Baranowskiego, konsekrowany 29 VI 1991 przez abp. Tadeusza Gocłowskiego. Kaplicę w 1979 rozebrano.
Zbudowany na planie niemal kwadratu, tworzy jednonawową, halową, a przy tym nowoczesną bryłę, z oryginalnym układem chóru i połączonych z nim bocznych empor we wnętrzu. Od 1991 w ołtarzu głównym płaskorzeźba autorstwa Ryszarda Kaczora z utwardzonego i zbrojonego gipsu, przedstawiająca Ostatnią Wieczerzę, podobnie jego autorstwa zdobiące czołowe ściany prezbiterium postacie patronów świątyni, stacje Drogi Krzyżowej i chrzcielnica. W 2000 na chórze zainstalowano 31-głosowe organy elektroniczne. Obok kościoła wolno stojąca dzwonnica z trzema dzwonami.
22 XI 2022, podczas prac na poddaszu kościoła, konstrukcja poddasza zarwała się pod ciężarem dwóch robotników, którzy spadli z kilkunastu metrów ponosząc śmierć na miejscu.
| 1926–1936 | kaplica |
| 1936–1959 | kościół filialny katedry w Oliwie |
| 1959–1965 | kościół rektorski |
| 1965–1975 | ks. Stefan Szymański (administrator) |
| 1975–2010 | ks. Gerard Maternicki (do 1981 administrator) |
| 2010 – 1 III 2021 | ks. Włodzimierz Zduński |
| 1 III 2021 – | ks. Kazimierz Głyżewski |
| , |
