DĄBKOWSKI JERZY, aktor
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
[[File: Lassota_Tersesa.jpeg |thumb| Jerzy Dąbkowski i [[LASSOTA-SKOLIMOWSKA TERESA, aktorka | Teresa Lassota-Skolimowska]] w Teatrze Wybrzeże, 1964]] | [[File: Lassota_Tersesa.jpeg |thumb| Jerzy Dąbkowski i [[LASSOTA-SKOLIMOWSKA TERESA, aktorka | Teresa Lassota-Skolimowska]] w Teatrze Wybrzeże, 1964]] | ||
| − | '''JERZY DĄBKOWSKI''' (22 II 1940 Warszawa – 27 IX 2015 Puck), aktor. Syn krawca Henryka Dąbkowskiego i Stanisławy z Wiśniewskich. W 1957 absolwent Liceum im. Mikołaja Reja w Warszawie, w 1963 ukończył Państwową Wyższą Szkołę Teatralną (PWST) w Warszawie.<br/><br/> Pierwsze role zagrał jeszcze podczas studiów, debiutował 1 II 1963 w ''Operze za trzy grosze'' Bertolda Brechta w reżyserii Aleksandra Bardiniego w teatrze PWST Warszawa (wcielił się w postacie Jonatana Jeremiasza Peachuma i Edego). Na scenie [[TEATR WYBRZEŻE | Teatru Wybrzeże]] wystąpił po raz pierwszy 18 X 1963 (rola Strzałki w ''Skąpcu'' Moliera w reżyserii Kazimierza Brauna). Łącznie zagrał w nim ponad sto ról charakterystycznych i komediowych w repertuarze współczesnym i klasycznym. Do jego najważniejszych kreacji należą: Markiz Dorset w ''Ryszardzie III'' w reżyserii [[MINC TADEUSZ, aktor, reżyser | Tadeusza Minca]] (1968), Montek w ''Dwóch teatrach'' w reżyserii [[OKOPIŃSKI MAREK, aktor, reżyser, dyrektor teatrów | Marka Okopińskiego]] (1968), Chłopiec w ''Czekając na Godota'' w reżyserii [[HEBANOWSKI-DOBROGOYSKI STANISŁAW, reżyser, pisarz, patron gdańskiej ulicy | Stanisława Hebanowskiego]] (1970), Kochanek w ''Ich czworo'' w reżyserii | + | '''JERZY DĄBKOWSKI''' (22 II 1940 Warszawa – 27 IX 2015 Puck), aktor. Syn krawca Henryka Dąbkowskiego i Stanisławy z Wiśniewskich. W 1957 absolwent Liceum im. Mikołaja Reja w Warszawie, w 1963 ukończył Państwową Wyższą Szkołę Teatralną (PWST) w Warszawie.<br/><br/> Pierwsze role zagrał jeszcze podczas studiów, debiutował 1 II 1963 w ''Operze za trzy grosze'' Bertolda Brechta w reżyserii Aleksandra Bardiniego w teatrze PWST Warszawa (wcielił się w postacie Jonatana Jeremiasza Peachuma i Edego). Na scenie [[TEATR WYBRZEŻE | Teatru Wybrzeże]] wystąpił po raz pierwszy 18 X 1963 (rola Strzałki w ''Skąpcu'' Moliera w reżyserii Kazimierza Brauna). Łącznie zagrał w nim ponad sto ról charakterystycznych i komediowych w repertuarze współczesnym i klasycznym. Do jego najważniejszych kreacji należą: Markiz Dorset w ''Ryszardzie III'' w reżyserii [[MINC TADEUSZ, aktor, reżyser | Tadeusza Minca]] (1968), Montek w ''Dwóch teatrach'' w reżyserii [[OKOPIŃSKI MAREK, aktor, reżyser, dyrektor teatrów | Marka Okopińskiego]] (1968), Chłopiec w ''Czekając na Godota'' w reżyserii [[HEBANOWSKI-DOBROGOYSKI STANISŁAW, reżyser, pisarz, patron gdańskiej ulicy | Stanisława Hebanowskiego]] (1970), Kochanek w ''Ich czworo'' w reżyserii Abdellaha Drissiego (1975), Smugoń w ''Uciekła mi przepióreczka'' w reżyserii Ireny i Tadeusza Byrskich (1986), Grabiec w ''Balladynie'' w reżyserii Marka Okopińskiego (1986), Kubuś w ''Kubusiu i jego panu'' w reżyserii [[BOGDAŃSKI ZBIGNIEW, aktor, reżyser | Zbigniewa Bogdańskiego]] (1990), Konrad Strzyga-Strzycki w ''Porwaniu Sabinek'' w reżyserii [[CZOSNOWSKA BOGUSŁAWA, aktorka, reżyser | Bogusławy Czosnowskiej]] (1991), Fiedka w ''Biesach'' w reżyserii [[BABICKI KRZYSZTOF, reżyser | Krzysztofa Babickiego]] (1992), Gospodarz w gospodzie Pod Podwiązką w ''Wesołych kumoszkach z Windsoru'' w reżyserii Adama Orzechowskiego (1994), Obłąkany Karol w ''Woyzecku'' w reżyserii Rudolfa Zioło (1995). <br/><br/> |
| − | Bywał asystentem reżysera (''Wieczór trzech króli'' w reżyserii [[MILSKI STANISŁAW, aktor, reżyser | Stanisława Milskiego]], 1964; ''Przerwa w podróży'' w reżyserii Piotra Paradowskiego, 1965; ''Mój brat niepoprawny'' w reżyserii Barbary Kilkowskiej, 1966; ''Ich czworo'' w reżyserii | + | Bywał asystentem reżysera (''Wieczór trzech króli'' w reżyserii [[MILSKI STANISŁAW, aktor, reżyser | Stanisława Milskiego]], 1964; ''Przerwa w podróży'' w reżyserii Piotra Paradowskiego, 1965; ''Mój brat niepoprawny'' w reżyserii Barbary Kilkowskiej, 1966; ''Ich czworo'' w reżyserii Abdellaha Drissiego, 1975; ''Cocktail party'' w reżyserii Tadeusza Byrskiego, 1984). Na scenie wykazywał się znajomością szermierki, na przykład w sztuce ''Troilus i Kressyda'' w reżyserii Piotra Paradowskiego (1965), ''Hamlecie'' w reżyserii Marka Okopińskiego (1974), ''Kubusiu i jego panu'' w reżyserii Zbigniewa Bogdańskiego (1990). W latach 1963–1991 występował w spektaklach Teatru Telewizji, 1964–1982 w Teatrze Polskiego Radia. Grał w filmach (''Ostatni po Bogu'', 1968; ''Królowa pszczół'', 1977; ''Mokry szmal'', 1985; ''Rozmowy o miłości'', 1990) i serialach (''S.O.S.'', 1974; ''Ile jest życia'', 1974; ''Na kłopoty… Bednarski'', 1986; ''Piotrek zgubił dziadka oko, a Jasiek chce dożyć spokojnej starości'', 2000; ''Lokatorzy'', 2001; ''Sąsiedzi'', 2004–2005). W Teatrze Wybrzeże występował do 2005, w latach 1978–1979 grał gościnnie w Teatrze Komedia w Warszawie. <br/><br/> |
Był członkiem Związku Harcerstwa Polskiego, Związku Artystów Scen Polskich, [[NIEZALEŻNY SAMORZĄDNY ZWIĄZEK ZAWODOWY „SOLIDARNOŚĆ” REGION GDAŃSKI | Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność”]]. Został uhonorowany odznaką „Zasłużony Działacz Kultury” (1996) i medalem 25-lecia Solidarności (2005). Pochowany na Cmentarzu Komunalnym w Sopocie. <br/><br/> | Był członkiem Związku Harcerstwa Polskiego, Związku Artystów Scen Polskich, [[NIEZALEŻNY SAMORZĄDNY ZWIĄZEK ZAWODOWY „SOLIDARNOŚĆ” REGION GDAŃSKI | Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność”]]. Został uhonorowany odznaką „Zasłużony Działacz Kultury” (1996) i medalem 25-lecia Solidarności (2005). Pochowany na Cmentarzu Komunalnym w Sopocie. <br/><br/> | ||
Był mężem aktorki [[GOETEL ELŻBIETA, aktorka | Elżbiety Goetel]], ojcem Marii (ur. 1972), absolwentki [[AKADEMIA MEDYCZNA W GDAŃSKU | Akademii Muzycznej w Gdańsku]], śpiewaczki (mezzosopran). {{author: OK}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | Był mężem aktorki [[GOETEL ELŻBIETA, aktorka | Elżbiety Goetel]], ojcem Marii (ur. 1972), absolwentki [[AKADEMIA MEDYCZNA W GDAŃSKU | Akademii Muzycznej w Gdańsku]], śpiewaczki (mezzosopran). {{author: OK}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Wersja z 08:35, 11 maj 2024
JERZY DĄBKOWSKI (22 II 1940 Warszawa – 27 IX 2015 Puck), aktor. Syn krawca Henryka Dąbkowskiego i Stanisławy z Wiśniewskich. W 1957 absolwent Liceum im. Mikołaja Reja w Warszawie, w 1963 ukończył Państwową Wyższą Szkołę Teatralną (PWST) w Warszawie.
Pierwsze role zagrał jeszcze podczas studiów, debiutował 1 II 1963 w Operze za trzy grosze Bertolda Brechta w reżyserii Aleksandra Bardiniego w teatrze PWST Warszawa (wcielił się w postacie Jonatana Jeremiasza Peachuma i Edego). Na scenie Teatru Wybrzeże wystąpił po raz pierwszy 18 X 1963 (rola Strzałki w Skąpcu Moliera w reżyserii Kazimierza Brauna). Łącznie zagrał w nim ponad sto ról charakterystycznych i komediowych w repertuarze współczesnym i klasycznym. Do jego najważniejszych kreacji należą: Markiz Dorset w Ryszardzie III w reżyserii Tadeusza Minca (1968), Montek w Dwóch teatrach w reżyserii Marka Okopińskiego (1968), Chłopiec w Czekając na Godota w reżyserii Stanisława Hebanowskiego (1970), Kochanek w Ich czworo w reżyserii Abdellaha Drissiego (1975), Smugoń w Uciekła mi przepióreczka w reżyserii Ireny i Tadeusza Byrskich (1986), Grabiec w Balladynie w reżyserii Marka Okopińskiego (1986), Kubuś w Kubusiu i jego panu w reżyserii Zbigniewa Bogdańskiego (1990), Konrad Strzyga-Strzycki w Porwaniu Sabinek w reżyserii Bogusławy Czosnowskiej (1991), Fiedka w Biesach w reżyserii Krzysztofa Babickiego (1992), Gospodarz w gospodzie Pod Podwiązką w Wesołych kumoszkach z Windsoru w reżyserii Adama Orzechowskiego (1994), Obłąkany Karol w Woyzecku w reżyserii Rudolfa Zioło (1995).
Bywał asystentem reżysera (Wieczór trzech króli w reżyserii Stanisława Milskiego, 1964; Przerwa w podróży w reżyserii Piotra Paradowskiego, 1965; Mój brat niepoprawny w reżyserii Barbary Kilkowskiej, 1966; Ich czworo w reżyserii Abdellaha Drissiego, 1975; Cocktail party w reżyserii Tadeusza Byrskiego, 1984). Na scenie wykazywał się znajomością szermierki, na przykład w sztuce Troilus i Kressyda w reżyserii Piotra Paradowskiego (1965), Hamlecie w reżyserii Marka Okopińskiego (1974), Kubusiu i jego panu w reżyserii Zbigniewa Bogdańskiego (1990). W latach 1963–1991 występował w spektaklach Teatru Telewizji, 1964–1982 w Teatrze Polskiego Radia. Grał w filmach (Ostatni po Bogu, 1968; Królowa pszczół, 1977; Mokry szmal, 1985; Rozmowy o miłości, 1990) i serialach (S.O.S., 1974; Ile jest życia, 1974; Na kłopoty… Bednarski, 1986; Piotrek zgubił dziadka oko, a Jasiek chce dożyć spokojnej starości, 2000; Lokatorzy, 2001; Sąsiedzi, 2004–2005). W Teatrze Wybrzeże występował do 2005, w latach 1978–1979 grał gościnnie w Teatrze Komedia w Warszawie.
Był członkiem Związku Harcerstwa Polskiego, Związku Artystów Scen Polskich, Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność”. Został uhonorowany odznaką „Zasłużony Działacz Kultury” (1996) i medalem 25-lecia Solidarności (2005). Pochowany na Cmentarzu Komunalnym w Sopocie.
Był mężem aktorki Elżbiety Goetel, ojcem Marii (ur. 1972), absolwentki Akademii Muzycznej w Gdańsku, śpiewaczki (mezzosopran).
