ZIELONKA FRANCISZEK, urzędnik pocztowy
| Linia 6: | Linia 6: | ||
Od 1 IV 1923 zatrudniony przez Dyrekcję Poczt i Telegrafów w Urzędzie Pocztowym Warszawa 2 w charakterze praktykanta pocztowo–telegraficznego. 7 XII 1923 został wyznaczony do uruchomienia urzędu pocztowo-telegraficznego VI klasy w Kazimierzu Biskupim, przejęcia należącego doń majątku i pełnienia obowiązków kierownika. 20 III 1924 przeniesiony do Urzędu Pocztowego Warszawa 8. Od 1 IV 1929 asystent w X stopniu służbowym, od 12 I 1932 kierownik Urzędu Pocztowo-Telegraficznego w Mogielnicy koło Grójca. 14 VI 1933 mianowany kierownikiem urzędu V klasy, a 22 II 1934 naczelnikiem urzędu V klasy. Po wybuchu II wojny światowej pozostał w Mogielnicy, nadal pracując w urzędzie pocztowym, przemianowanym na Deutsche Post Osten. Abholpostamt Grójec (Niemiecka Poczta Wschód. Pocztowy Urząd Odbiorczy Grójec). <br/><br/> | Od 1 IV 1923 zatrudniony przez Dyrekcję Poczt i Telegrafów w Urzędzie Pocztowym Warszawa 2 w charakterze praktykanta pocztowo–telegraficznego. 7 XII 1923 został wyznaczony do uruchomienia urzędu pocztowo-telegraficznego VI klasy w Kazimierzu Biskupim, przejęcia należącego doń majątku i pełnienia obowiązków kierownika. 20 III 1924 przeniesiony do Urzędu Pocztowego Warszawa 8. Od 1 IV 1929 asystent w X stopniu służbowym, od 12 I 1932 kierownik Urzędu Pocztowo-Telegraficznego w Mogielnicy koło Grójca. 14 VI 1933 mianowany kierownikiem urzędu V klasy, a 22 II 1934 naczelnikiem urzędu V klasy. Po wybuchu II wojny światowej pozostał w Mogielnicy, nadal pracując w urzędzie pocztowym, przemianowanym na Deutsche Post Osten. Abholpostamt Grójec (Niemiecka Poczta Wschód. Pocztowy Urząd Odbiorczy Grójec). <br/><br/> | ||
Po zakończeniu wojny od 22 VI 1945 zatrudniony na stanowisku kierownika kancelarii w Dyrekcji Okręgowej Poczt i Telegrafów (DOPiT) we Wrocławiu. Skierowany na Wybrzeże, podjął pracę w Urzędzie Pocztowym w Gdańsku na stanowisku kontrolera. Otrzymał mieszkanie we Wrzeszczu, przy ul. Zamenhofa 4, dokąd we wrześniu 1945 sprowadził rodzinę (zob. ilustracje przy haśle [[URZĄD LIKWIDACYJNY W GDAŃSKU | Urząd Likwidacyjny w Gdańsku]]). Pełnił też funkcję głównego kontrolera w [[KOMISJA MIESZKANIOWA (1945–1946) | Komisji Mieszkaniowej]] w Gdańsku. Od 12 V 1966 był starszym radcą w DOPiT w Gdańsku, od 31 XII 1969 na emeryturze. <br/><br/> | Po zakończeniu wojny od 22 VI 1945 zatrudniony na stanowisku kierownika kancelarii w Dyrekcji Okręgowej Poczt i Telegrafów (DOPiT) we Wrocławiu. Skierowany na Wybrzeże, podjął pracę w Urzędzie Pocztowym w Gdańsku na stanowisku kontrolera. Otrzymał mieszkanie we Wrzeszczu, przy ul. Zamenhofa 4, dokąd we wrześniu 1945 sprowadził rodzinę (zob. ilustracje przy haśle [[URZĄD LIKWIDACYJNY W GDAŃSKU | Urząd Likwidacyjny w Gdańsku]]). Pełnił też funkcję głównego kontrolera w [[KOMISJA MIESZKANIOWA (1945–1946) | Komisji Mieszkaniowej]] w Gdańsku. Od 12 V 1966 był starszym radcą w DOPiT w Gdańsku, od 31 XII 1969 na emeryturze. <br/><br/> | ||
| − | Należał do Związku Pracowników Poczt Telegrafów i Telefonów Rzeczypospolitej Polskiej, Polskiego Związku Łuczników. Odznaczony srebrnym „Medalem XV-lecia Odzyskania Dostępu do Morza” (1936), brązowym „Medalem za długoletnią służbę Dyrekcji Okręgu Poczt i Telegrafów w Warszawie” (1938), „Odznaką Łuczniczą” (1938), odznaka „400 lat Poczty Polskiej” (1958), odznaką [[ZA ZASŁUGI DLA GDAŃSKA | „Za | + | Należał do Związku Pracowników Poczt Telegrafów i Telefonów Rzeczypospolitej Polskiej, Polskiego Związku Łuczników. Odznaczony srebrnym „Medalem XV-lecia Odzyskania Dostępu do Morza” (1936), brązowym „Medalem za długoletnią służbę Dyrekcji Okręgu Poczt i Telegrafów w Warszawie” (1938), „Odznaką Łuczniczą” (1938), odznaka „400 lat Poczty Polskiej” (1958), odznaką [[ZA ZASŁUGI DLA GDAŃSKA | „Za zasługi dla Gdańska”]] (1970), złotą odznaką „Zasłużony Pracownik Łączności” (1971).<br/><br/> |
| − | Od 4 X 1927 mąż Izabelli Konstancji | + | Od 4 X 1927 mąż Izabelli Konstancji z domu Psyk (2 V 1901 Warszawa – 23 X 1974 Gdańsk), ojciec Danuty (1928 – 12 V 1962), zamężnej za Karola Wilewskiego i Hanny (1935 – 16 IV 2009), żony Waldemara Krupowicza. Pochowany z żoną na [[CMENTARZE WE WRZESZCZU. SREBRZYSKO | cmentarzu Srebrzysko]] w Gdańsku. {{author:SB}} |
[[Category: Hasła w przygotowaniu]] | [[Category: Hasła w przygotowaniu]] | ||
Wersja z 07:52, 23 kwi 2024
FRANCISZEK JÓZEF ZIELONKA (17 IX 1903 Warszawa – 7 XII 1975 Gdańsk), urzędnik pocztowy. Syn Władysława Zielonki i Michaliny. 9 VI 1920 ukończył Pierwszą Czteroklasową Szkołę Miejską m. st. Warszawy. Od 4 V 1922 aplikant Urzędu Pocztowego w Warszawie. Między 1 X 1922 a 15 III 1923 odbył kurs na urzędników pocztowych w Warszawie, zakończony egzaminem ze służby pocztowo-telegraficznej.
Od 1 IV 1923 zatrudniony przez Dyrekcję Poczt i Telegrafów w Urzędzie Pocztowym Warszawa 2 w charakterze praktykanta pocztowo–telegraficznego. 7 XII 1923 został wyznaczony do uruchomienia urzędu pocztowo-telegraficznego VI klasy w Kazimierzu Biskupim, przejęcia należącego doń majątku i pełnienia obowiązków kierownika. 20 III 1924 przeniesiony do Urzędu Pocztowego Warszawa 8. Od 1 IV 1929 asystent w X stopniu służbowym, od 12 I 1932 kierownik Urzędu Pocztowo-Telegraficznego w Mogielnicy koło Grójca. 14 VI 1933 mianowany kierownikiem urzędu V klasy, a 22 II 1934 naczelnikiem urzędu V klasy. Po wybuchu II wojny światowej pozostał w Mogielnicy, nadal pracując w urzędzie pocztowym, przemianowanym na Deutsche Post Osten. Abholpostamt Grójec (Niemiecka Poczta Wschód. Pocztowy Urząd Odbiorczy Grójec).
Po zakończeniu wojny od 22 VI 1945 zatrudniony na stanowisku kierownika kancelarii w Dyrekcji Okręgowej Poczt i Telegrafów (DOPiT) we Wrocławiu. Skierowany na Wybrzeże, podjął pracę w Urzędzie Pocztowym w Gdańsku na stanowisku kontrolera. Otrzymał mieszkanie we Wrzeszczu, przy ul. Zamenhofa 4, dokąd we wrześniu 1945 sprowadził rodzinę (zob. ilustracje przy haśle Urząd Likwidacyjny w Gdańsku). Pełnił też funkcję głównego kontrolera w Komisji Mieszkaniowej w Gdańsku. Od 12 V 1966 był starszym radcą w DOPiT w Gdańsku, od 31 XII 1969 na emeryturze.
Należał do Związku Pracowników Poczt Telegrafów i Telefonów Rzeczypospolitej Polskiej, Polskiego Związku Łuczników. Odznaczony srebrnym „Medalem XV-lecia Odzyskania Dostępu do Morza” (1936), brązowym „Medalem za długoletnią służbę Dyrekcji Okręgu Poczt i Telegrafów w Warszawie” (1938), „Odznaką Łuczniczą” (1938), odznaka „400 lat Poczty Polskiej” (1958), odznaką „Za zasługi dla Gdańska” (1970), złotą odznaką „Zasłużony Pracownik Łączności” (1971).
Od 4 X 1927 mąż Izabelli Konstancji z domu Psyk (2 V 1901 Warszawa – 23 X 1974 Gdańsk), ojciec Danuty (1928 – 12 V 1962), zamężnej za Karola Wilewskiego i Hanny (1935 – 16 IV 2009), żony Waldemara Krupowicza. Pochowany z żoną na cmentarzu Srebrzysko w Gdańsku.
