HOPPE SAMUEL JOACHIM, uczony

Z Encyklopedia Gdańska
(Różnice między wersjami)
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania
Linia 1: Linia 1:
 
{{paper}}
 
{{paper}}
 
[[File: Hoppe Samuel Joachim.JPG|thumb|Samuel Joachim Hoppe]]
 
[[File: Hoppe Samuel Joachim.JPG|thumb|Samuel Joachim Hoppe]]
 
+
[[File: 1_Joachim_Samuel_Hoppe.jpg |thumb| Strona tytułowa rozprawy Samuela Joachima  Hoppego, którą kończył naukę w gdańskim Gimnazjum Akademickim, 1707]]
'''SAMUEL JOACHIM HOPPE''' (Hoppius) (25 XII 1684 Salzwedel koło Magdeburga – 12/13 V 1754 Gdańsk), uczony. Syn [[BURMISTRZOWIE MIAST GDAŃSKICH | burmistrza]] [[HOPPE JOACHIM, burmistrz Gdańska | Joachima Hoppego (Hoppiusa)]]. Nie do końca wyjaśniona jest jego edukacja w [[GIMNAZJUM AKADEMICKIE | Gimnazjum Akademickim]]. Nie znajduje się w księdze wpisów tej szkoły, ale pozostawił po sobie końcową pracę, będącą zaliczeniem tegoż gimnazjum. Było to dzieło bibliograficzne, wymieniające około 1000 pozycji związanych z historią Polski ''De scriptoribus historiae Polonicae schediasma literarium'' (1707), które należy uznać za pierwszą polską bibliografię specjalistyczną.  <br/><br/>
+
'''SAMUEL JOACHIM HOPPE''' (Hoppius) (25 XII 1684 Salzwedel koło Magdeburga – 12/13 V 1754 Gdańsk), uczony. Syn [[BURMISTRZOWIE MIAST GDAŃSKICH | burmistrza]] [[HOPPE JOACHIM, burmistrz Gdańska | Joachima Hoppego (Hoppiusa)]]. We wrześniu 1688 (w wieku czterech lat!) zapisany został do początkuącej (piatej) klasy gdańskiego [[GIMNAZJUM AKADEMICKIE | Gimnazjum Akademickiego]]. Ukończył je 1707  przygotowanym pod kierunkiem [[GRODDECK GABRIEL, profesor Gimnazjum Akademickiego | Gabriela Groddecka]] dziełem bibliograficznym, wymieniającym około 1000 pozycji związanych z historią Polski ''De scriptoribus historiae Polonicae schediasma literarium'' (1707). Pracę tę należy uznać za pierwszą polską bibliografię specjalistyczną.  <br/><br/>
W 1703 studiował na uniwersytecie w Królewcu, w latach 1707–1711 teologię na uniwersytecie w Rostocku. W  1711 ukazało się drugie wydanie jego bibliografii, dołączone do wydania I tomu dzieła Jana Długosza ''Historia polonica'', z uzupełnieniami między innymi [[SCHLIEFF VALENTINUS, historyk, bibliograf, rajca | Vallentina Schlieffa]]. W 1715 otrzymał stanowisko diakona przy [[KOŚCIÓŁ ŚW. KATARZYNY ALEKSANDRYJSKIEJ | kościele św. Katarzyny]], w 1720 został diakonem i kaznodzieją w [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościele Najświętszej Marii Panny]]. {{author: PP}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]
+
W 1703 studiował na uniwersytecie w Królewcu, w latach 1707–1711 teologię na uniwersytecie w Rostocku. W  1711 ukazało się drugie wydanie jego bibliografii, dołączone do wydania I tomu dzieła Jana Długosza ''Historia polonica'', z uzupełnieniami między innymi [[SCHLIEFF VALENTINUS, historyk, bibliograf, rajca | Vallentina Schlieffa]]. W 1715 otrzymał stanowisko diakona przy [[KOŚCIÓŁ ŚW. KATARZYNY ALEKSANDRYJSKIEJ | kościele św. Katarzyny]], w 1720 został diakonem i kaznodzieją w [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościele Najświętszej Marii Panny]]. {{author: PP}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]<br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/>
 +
'''Bibliografia''': <br/>
 +
''Księga wpisów uczniów Gimnazjum Gdańskiego 1580–1814'', wyd. Zbigniew Nowak i Przemysław Szafran, Warszawa–Poznań 1974, s. 254.<br/>

Wersja z 14:48, 11 kwi 2024

Samuel Joachim Hoppe
Strona tytułowa rozprawy Samuela Joachima Hoppego, którą kończył naukę w gdańskim Gimnazjum Akademickim, 1707

SAMUEL JOACHIM HOPPE (Hoppius) (25 XII 1684 Salzwedel koło Magdeburga – 12/13 V 1754 Gdańsk), uczony. Syn burmistrza Joachima Hoppego (Hoppiusa). We wrześniu 1688 (w wieku czterech lat!) zapisany został do początkuącej (piatej) klasy gdańskiego Gimnazjum Akademickiego. Ukończył je 1707 przygotowanym pod kierunkiem Gabriela Groddecka dziełem bibliograficznym, wymieniającym około 1000 pozycji związanych z historią Polski De scriptoribus historiae Polonicae schediasma literarium (1707). Pracę tę należy uznać za pierwszą polską bibliografię specjalistyczną.

W 1703 studiował na uniwersytecie w Królewcu, w latach 1707–1711 teologię na uniwersytecie w Rostocku. W 1711 ukazało się drugie wydanie jego bibliografii, dołączone do wydania I tomu dzieła Jana Długosza Historia polonica, z uzupełnieniami między innymi Vallentina Schlieffa. W 1715 otrzymał stanowisko diakona przy kościele św. Katarzyny, w 1720 został diakonem i kaznodzieją w kościele Najświętszej Marii Panny. PP









Bibliografia:
Księga wpisów uczniów Gimnazjum Gdańskiego 1580–1814, wyd. Zbigniew Nowak i Przemysław Szafran, Warszawa–Poznań 1974, s. 254.

⇦ WRÓĆ
Osobiste
Przestrzenie nazw

Warianty
Widok
Działania