LISKIEWICZ WACŁAW, konstruktor żaglowców, żeglarz
| Linia 3: | Linia 3: | ||
[[File: Wacław_Liskiewicz.jpg |thumb| Wacław Liskiewicz, 2021]] | [[File: Wacław_Liskiewicz.jpg |thumb| Wacław Liskiewicz, 2021]] | ||
| − | '''WACŁAW LISKIEWICZ''' (ur. 16 VII 1937 Poznań), projektant i konstruktor żaglowców, żeglarz, kapitan żeglugi wielkiej i kapitan motorowodny. W 1955 ukończył I Liceum Ogólnokształcące im. Stefana Żeromskiego w Jeleniej Górze. W 1962 absolwent Wydziału Budowy Okrętów [[POLITECHNIKA GDAŃSKA| Politechniki Gdańskiej]] (specjalność budowa maszyn okrętowych). W latach 1962–1975 pracował w [[STOCZNIA JACHTOWA IM. J. CONRADA KORZENIOWSKIEGO| Gdańskiej Stoczni Jachtowej]] przy ul. Siennej 45: od maja 1962 do września 1972 był kierownikiem produkcji, od września 1972 do czerwca 1974 zastępcą głównego konstruktora, od czerwca 1974 do grudnia 1974 ponownie szefem produkcji, od stycznia 1975 głównym konstruktorem. Pracował przy konstrukcji jachtów: s/y „Opal” (1965) | + | '''WACŁAW LISKIEWICZ''' (ur. 16 VII 1937 Poznań), projektant i konstruktor żaglowców, żeglarz, kapitan żeglugi wielkiej i kapitan motorowodny. W 1955 ukończył I Liceum Ogólnokształcące im. Stefana Żeromskiego w Jeleniej Górze. W 1962 absolwent Wydziału Budowy Okrętów [[POLITECHNIKA GDAŃSKA| Politechniki Gdańskiej]] (specjalność budowa maszyn okrętowych). W latach 1962–1975 pracował w [[STOCZNIA JACHTOWA IM. J. CONRADA KORZENIOWSKIEGO| Gdańskiej Stoczni Jachtowej]] przy ul. Siennej 45: od maja 1962 do września 1972 był kierownikiem produkcji, od września 1972 do czerwca 1974 zastępcą głównego konstruktora, od czerwca 1974 do grudnia 1974 ponownie szefem produkcji, od stycznia 1975 głównym konstruktorem. Pracował przy konstrukcji jachtów: s/y „Opal” (1965) – zaprojektowany wspólnie z Edmundem Rejewskim dał początek serii jachtów typu Opal (do tej serii należał m.in. s/y „Dar Przemyśla” z 1978, którym Henryk Jaskóła w latach 1979–1980 opłynął samotnie kulę ziemską), s/y „Maria” (1971) – pierwszy polski jacht, który dwukrotnie opłynął ziemię, s/y „Nefryt” (1971) – także zaprojektowany wspólnie z Edmundem Rejewskim, zapoczątkował serię jachtów tego typu, s/y „Copernicus” (1973) – jednostka zaprojektowana na Whitbread Round The World Race ’73, s/y „Mazurek” (1975), na którym jego żona [[CHOJNOWSKA-LISKIEWICZ KRYSTYNA, żeglarka| Krystyna Chojnowska-Liskiewicz]] w latach 1976–1978 samotnie opłynęła ziemię. <br/><br/> |
Od 13 VI 1967 do 21 VIII 1967 brał udział w pierwszej polskiej wyprawie jachtowej na Spitzbergen na jachcie „Swarożyc III” z Akademickiego Klubu Morskiego ([[AKADEMICKI ZWIĄZEK MORSKI| Akademicki Związek Morski]]). Trasa prowadziła z Ustki przez Kopenhagę, Skagen i Tromsø do Longyearbyen na Spitzbergenie, gdzie zacumowano 13 VII 1967, aż po Hel i liczyła 4905 mil morskich. W skład załogi wchodzili: Wacław Liskiewicz – kapitan jachtu, Dobrosław Daraszkiewicz – I oficer, Tadeusz Stawski – II oficer, Andrzej Janik – II oficer, Andrzej Trzaska, Kazimierz Przecławski. Za ten rejs otrzymał Konika Morskiego – nagrodę im. Conrada – przyznawaną od 1964 przez Gdański Okręgowy Związek Żeglarski za najlepszy rejs sezonu.<br/><br/> | Od 13 VI 1967 do 21 VIII 1967 brał udział w pierwszej polskiej wyprawie jachtowej na Spitzbergen na jachcie „Swarożyc III” z Akademickiego Klubu Morskiego ([[AKADEMICKI ZWIĄZEK MORSKI| Akademicki Związek Morski]]). Trasa prowadziła z Ustki przez Kopenhagę, Skagen i Tromsø do Longyearbyen na Spitzbergenie, gdzie zacumowano 13 VII 1967, aż po Hel i liczyła 4905 mil morskich. W skład załogi wchodzili: Wacław Liskiewicz – kapitan jachtu, Dobrosław Daraszkiewicz – I oficer, Tadeusz Stawski – II oficer, Andrzej Janik – II oficer, Andrzej Trzaska, Kazimierz Przecławski. Za ten rejs otrzymał Konika Morskiego – nagrodę im. Conrada – przyznawaną od 1964 przez Gdański Okręgowy Związek Żeglarski za najlepszy rejs sezonu.<br/><br/> | ||
Pod koniec lat osiemdziesiątych XX wieku został członkiem kierownictwa Biura Projektów WUPROHYD w Gdyni, brał udział w konsultacjach projektów. Członek Akademickiego Klubu Morskiego, w latach 1957–1960 w jego zarządzie w pionie technicznym, od 2010 komandor klubu, 1964–1969 komandor, członek zarządu Klubu Żeglarskiego [[STOCZNIA JACHTOWA IM. J. CONRADA KORZENIOWSKIEGO| Stoczni Jachtowej Gdańsk]]. Od 1967 do 1974 członek Komisji Kapitanów w Polskim Związku Żeglarskim (PZŻ), od 1974 należał do Głównej Komisji Szkolenia PZŻ, od 2017 członek Komisji Żeglarstwa Morskiego w Dziale Spraw Technicznych. <br/><br/> | Pod koniec lat osiemdziesiątych XX wieku został członkiem kierownictwa Biura Projektów WUPROHYD w Gdyni, brał udział w konsultacjach projektów. Członek Akademickiego Klubu Morskiego, w latach 1957–1960 w jego zarządzie w pionie technicznym, od 2010 komandor klubu, 1964–1969 komandor, członek zarządu Klubu Żeglarskiego [[STOCZNIA JACHTOWA IM. J. CONRADA KORZENIOWSKIEGO| Stoczni Jachtowej Gdańsk]]. Od 1967 do 1974 członek Komisji Kapitanów w Polskim Związku Żeglarskim (PZŻ), od 1974 należał do Głównej Komisji Szkolenia PZŻ, od 2017 członek Komisji Żeglarstwa Morskiego w Dziale Spraw Technicznych. <br/><br/> | ||
| − | Autor książki ''Pierwsza dookoła świata'' (1979, z żoną), autor przewodnika turystycznego ''Porty i przystanie polskiego wybrzeża'' (2001).<br/><br/> | + | Autor książki ''Pierwsza dookoła świata'' (1979, z żoną), autor przewodnika turystycznego ''Porty i przystanie polskiego wybrzeża'' (2001). Członek światowego stowarzyszenia żeglarskiego „Slocum Society”. <br/><br/> |
Odznaczony Złotą Odznaką AZS, tytułem Zasłużony działacz PZŻ, Srebrnym Medalem Za Wybitne Osiągnięcia Sportowe (1968), Srebrną Odznaką Zasłużony Pracownik Morza (1969 i 1973), Srebrnym Krzyżem Zasługi (1974), tytułem Pomorskiego Konstruktora Jachtów 50-lecia Pomorskiego Związku Żeglarskiego (2016), medalem „De nihilo nihil fit” („Nic nie powstaje z niczego”) za wybitne osiągnięcia sportowe oraz wkład w rozwój sportu w województwie pomorskim (2022). {{author: AKU}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | Odznaczony Złotą Odznaką AZS, tytułem Zasłużony działacz PZŻ, Srebrnym Medalem Za Wybitne Osiągnięcia Sportowe (1968), Srebrną Odznaką Zasłużony Pracownik Morza (1969 i 1973), Srebrnym Krzyżem Zasługi (1974), tytułem Pomorskiego Konstruktora Jachtów 50-lecia Pomorskiego Związku Żeglarskiego (2016), medalem „De nihilo nihil fit” („Nic nie powstaje z niczego”) za wybitne osiągnięcia sportowe oraz wkład w rozwój sportu w województwie pomorskim (2022). {{author: AKU}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Wersja z 10:58, 30 mar 2024
WACŁAW LISKIEWICZ (ur. 16 VII 1937 Poznań), projektant i konstruktor żaglowców, żeglarz, kapitan żeglugi wielkiej i kapitan motorowodny. W 1955 ukończył I Liceum Ogólnokształcące im. Stefana Żeromskiego w Jeleniej Górze. W 1962 absolwent Wydziału Budowy Okrętów Politechniki Gdańskiej (specjalność budowa maszyn okrętowych). W latach 1962–1975 pracował w Gdańskiej Stoczni Jachtowej przy ul. Siennej 45: od maja 1962 do września 1972 był kierownikiem produkcji, od września 1972 do czerwca 1974 zastępcą głównego konstruktora, od czerwca 1974 do grudnia 1974 ponownie szefem produkcji, od stycznia 1975 głównym konstruktorem. Pracował przy konstrukcji jachtów: s/y „Opal” (1965) – zaprojektowany wspólnie z Edmundem Rejewskim dał początek serii jachtów typu Opal (do tej serii należał m.in. s/y „Dar Przemyśla” z 1978, którym Henryk Jaskóła w latach 1979–1980 opłynął samotnie kulę ziemską), s/y „Maria” (1971) – pierwszy polski jacht, który dwukrotnie opłynął ziemię, s/y „Nefryt” (1971) – także zaprojektowany wspólnie z Edmundem Rejewskim, zapoczątkował serię jachtów tego typu, s/y „Copernicus” (1973) – jednostka zaprojektowana na Whitbread Round The World Race ’73, s/y „Mazurek” (1975), na którym jego żona Krystyna Chojnowska-Liskiewicz w latach 1976–1978 samotnie opłynęła ziemię.
Od 13 VI 1967 do 21 VIII 1967 brał udział w pierwszej polskiej wyprawie jachtowej na Spitzbergen na jachcie „Swarożyc III” z Akademickiego Klubu Morskiego ( Akademicki Związek Morski). Trasa prowadziła z Ustki przez Kopenhagę, Skagen i Tromsø do Longyearbyen na Spitzbergenie, gdzie zacumowano 13 VII 1967, aż po Hel i liczyła 4905 mil morskich. W skład załogi wchodzili: Wacław Liskiewicz – kapitan jachtu, Dobrosław Daraszkiewicz – I oficer, Tadeusz Stawski – II oficer, Andrzej Janik – II oficer, Andrzej Trzaska, Kazimierz Przecławski. Za ten rejs otrzymał Konika Morskiego – nagrodę im. Conrada – przyznawaną od 1964 przez Gdański Okręgowy Związek Żeglarski za najlepszy rejs sezonu.
Pod koniec lat osiemdziesiątych XX wieku został członkiem kierownictwa Biura Projektów WUPROHYD w Gdyni, brał udział w konsultacjach projektów. Członek Akademickiego Klubu Morskiego, w latach 1957–1960 w jego zarządzie w pionie technicznym, od 2010 komandor klubu, 1964–1969 komandor, członek zarządu Klubu Żeglarskiego Stoczni Jachtowej Gdańsk. Od 1967 do 1974 członek Komisji Kapitanów w Polskim Związku Żeglarskim (PZŻ), od 1974 należał do Głównej Komisji Szkolenia PZŻ, od 2017 członek Komisji Żeglarstwa Morskiego w Dziale Spraw Technicznych.
Autor książki Pierwsza dookoła świata (1979, z żoną), autor przewodnika turystycznego Porty i przystanie polskiego wybrzeża (2001). Członek światowego stowarzyszenia żeglarskiego „Slocum Society”.
Odznaczony Złotą Odznaką AZS, tytułem Zasłużony działacz PZŻ, Srebrnym Medalem Za Wybitne Osiągnięcia Sportowe (1968), Srebrną Odznaką Zasłużony Pracownik Morza (1969 i 1973), Srebrnym Krzyżem Zasługi (1974), tytułem Pomorskiego Konstruktora Jachtów 50-lecia Pomorskiego Związku Żeglarskiego (2016), medalem „De nihilo nihil fit” („Nic nie powstaje z niczego”) za wybitne osiągnięcia sportowe oraz wkład w rozwój sportu w województwie pomorskim (2022).
