RUDENICK CHRISTIAN, lekarz
| Linia 3: | Linia 3: | ||
| − | '''CHRISTIAN RUDENICK''' (17 II 1639 Bytów – 23 II | + | '''CHRISTIAN RUDENICK''' (17 II 1639 Bytów – 23 II 1676 Gdańsk), lekarz. Syn Michaela, rajcy i skarbnika bytowskiego. Po śmierci rodziców wysłany został przez opiekunów w 1651, wraz ze starszym bratem Michaelem, do gimnazjum w Słupsku. Po roku, we wrześniu 1652, Michael zapisał się do gdańskiego [[GIMNAZJUM AKADEMICKIE | Gimnazjum Akademickiego]], on zaś do gimnazjum w Toruniu. W sierpniu 1655 dołączył do brata, także zapisując się do gimnazjum gdańskiego. Obaj następnie udali się do Królewca, skąd przeniósł się do Kopenhagi, następnie w 1660 do Amsterdamu, gdzie uczestniczył w zajęciach z zakresu medycyny i historii naturalnej w gimnazjum akademickim Amsterdamse Atheneum i jednocześnie, od kwietnia do lipca mieszkając w domu medyka i anatoma Gerrita Leendertszoona Blasiusa (Blaes), pod jego kierunkiem uczestniczył w badaniach prowadzonych przez członków Collegium Privatum Amstelodamense, nieformalnej grupy badawczej podejmującej studia z zakresu anatomii zwierząt (a przeciwko któremu to Blaesowi opowiedział z czasem w sporze o autorstwo jednego z anatomicznych odkryć, tzw. przewodu Stenona). 9 VII 1660 prezentował dysputę ćwiczeniową ''Miscellanea physica''. Z Amsterdamu wyruszył do Lejdy, gdzie brał udział dyspucie (druk 1661) na temat zapalenia płuc (''Disputatio medica inauguralis de peripneumonia''). 2 IX 1665 otrzymał tam stopień doktora medycyny.<br/><br/> |
Po studiach osiadł w Gdańsku jako prywatny lekarz ogólny. Nadal zajmował się też anatomią zwierząt. Od 24 IV 1668 żonaty był z Marią (ur. ok. 1626), córką pastora [[KOŚCIÓŁ ŚW. BARBARY |kościoła św. Barbary]] Jacoba Schlacoviusa, wdową po diakonie z [[KOŚCIÓŁ ŚW. JANA CHRZCICIELA I ŚW. JANA APOSTOŁA | kościoła św. Jana]] Wilhelmie Schlotusie (zm. 16 XI 1666 Gdańsk). Małżeństwo było bezdzietne. Zmarł „wyczerpany gorączką płucną i bólami podżebrowymi”. Pochowany 4 III 1678 w kościele NMP, kazanie pogrzebowe wygłosił pastor kościoła św. Jana, [[MÖLLER SALOMON, pastor kościoła św. Jana | Salomon Möller]]. Okolicznościowy żałobny wiersz przygotował lekarz [[VOEGEDING OTTO DIETRICH, lekarz | Otto Dietrich Voegeding]]. {{author:RED}}<br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> | Po studiach osiadł w Gdańsku jako prywatny lekarz ogólny. Nadal zajmował się też anatomią zwierząt. Od 24 IV 1668 żonaty był z Marią (ur. ok. 1626), córką pastora [[KOŚCIÓŁ ŚW. BARBARY |kościoła św. Barbary]] Jacoba Schlacoviusa, wdową po diakonie z [[KOŚCIÓŁ ŚW. JANA CHRZCICIELA I ŚW. JANA APOSTOŁA | kościoła św. Jana]] Wilhelmie Schlotusie (zm. 16 XI 1666 Gdańsk). Małżeństwo było bezdzietne. Zmarł „wyczerpany gorączką płucną i bólami podżebrowymi”. Pochowany 4 III 1678 w kościele NMP, kazanie pogrzebowe wygłosił pastor kościoła św. Jana, [[MÖLLER SALOMON, pastor kościoła św. Jana | Salomon Möller]]. Okolicznościowy żałobny wiersz przygotował lekarz [[VOEGEDING OTTO DIETRICH, lekarz | Otto Dietrich Voegeding]]. {{author:RED}}<br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> | ||
Wersja z 20:42, 24 lut 2024
CHRISTIAN RUDENICK (17 II 1639 Bytów – 23 II 1676 Gdańsk), lekarz. Syn Michaela, rajcy i skarbnika bytowskiego. Po śmierci rodziców wysłany został przez opiekunów w 1651, wraz ze starszym bratem Michaelem, do gimnazjum w Słupsku. Po roku, we wrześniu 1652, Michael zapisał się do gdańskiego Gimnazjum Akademickiego, on zaś do gimnazjum w Toruniu. W sierpniu 1655 dołączył do brata, także zapisując się do gimnazjum gdańskiego. Obaj następnie udali się do Królewca, skąd przeniósł się do Kopenhagi, następnie w 1660 do Amsterdamu, gdzie uczestniczył w zajęciach z zakresu medycyny i historii naturalnej w gimnazjum akademickim Amsterdamse Atheneum i jednocześnie, od kwietnia do lipca mieszkając w domu medyka i anatoma Gerrita Leendertszoona Blasiusa (Blaes), pod jego kierunkiem uczestniczył w badaniach prowadzonych przez członków Collegium Privatum Amstelodamense, nieformalnej grupy badawczej podejmującej studia z zakresu anatomii zwierząt (a przeciwko któremu to Blaesowi opowiedział z czasem w sporze o autorstwo jednego z anatomicznych odkryć, tzw. przewodu Stenona). 9 VII 1660 prezentował dysputę ćwiczeniową Miscellanea physica. Z Amsterdamu wyruszył do Lejdy, gdzie brał udział dyspucie (druk 1661) na temat zapalenia płuc (Disputatio medica inauguralis de peripneumonia). 2 IX 1665 otrzymał tam stopień doktora medycyny.
Po studiach osiadł w Gdańsku jako prywatny lekarz ogólny. Nadal zajmował się też anatomią zwierząt. Od 24 IV 1668 żonaty był z Marią (ur. ok. 1626), córką pastora kościoła św. Barbary Jacoba Schlacoviusa, wdową po diakonie z kościoła św. Jana Wilhelmie Schlotusie (zm. 16 XI 1666 Gdańsk). Małżeństwo było bezdzietne. Zmarł „wyczerpany gorączką płucną i bólami podżebrowymi”. Pochowany 4 III 1678 w kościele NMP, kazanie pogrzebowe wygłosił pastor kościoła św. Jana, Salomon Möller. Okolicznościowy żałobny wiersz przygotował lekarz Otto Dietrich Voegeding.
Bibliografia:
Księga wpisów uczniów Gimnazjum Gdańskiego 1580–1814, wyd. Zbigniew Nowak i Przemysław Szafran, Warszawa–Poznań 1974, s. 175, 183.
Vitae medicorum Gedanensium Ludwiga von Hammena i Valentina Schlieffa, wyd. Bartłomiej Siek i Adam Szarszewski, Gdańsk 2015, s. 115 –117.
Pękacka-Falkowska Katarzyna, „Freundtschafft die auch nach dem Tod wärt” Daniel Gödtke, Gerard Blaes i zootomia, „Zapiski Historyczne“, t. 85, 2020, z. 1, s. 51–89.
Schwartz Friedrich, Danziger Ärzte im 16.–18. Jahrhudert, Th. 2, „Danziger familliengeschichtliche Beiträge, nr 5, 1940, s. 29.
