DIETRICH GEORGE THEODOR, kaznodzieja
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
| − | '''GEORGE THEODOR DIETRICH''' (18 X 1771 Gdańsk – 7 III 1813 Gdańsk), duchowny. | + | '''GEORGE THEODOR DIETRICH''' (18 X 1771 Gdańsk – 7 III 1813 Gdańsk), duchowny. 1 IV 1788 zapisany został do przedostatniej klasy (secundy) gdańskiego [[GIMNAZJUM AKADEMICKIE | Gimnazjum Akademickiego]], studia teologiczne odbył na uniwersytecie w Królewcu, w 1794 korzystając ze stypendium [[DIESSELDORF JOHANN GOTTFRIED, burmistrz Gdańska | Johanna Gotffrieda Diesseldorfa]]. Święcenia przyjął 2 II 1809 w Gdańsku. Od 19 II 1809 do śmierci był drugim kaznodzieją w [[KOŚCIÓŁ BOŻEGO CIAŁA (przy ob. ul. 3 Maja) | kościele Bożego Ciała]] i kaznodzieją kościoła w [[SZPITAL MIEJSKI (Lazaret przy Bramie Oliwskiej) | Szpitalu Miejskim (Lazarecie przy Bramie Oliwskiej)]]. Zmarł w czasie epidemii tyfusu.<br/><br/> |
| − | + | ||
We wrześniu 1809 zawarł w [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościele Najświętszej Marii Panny]] związek małżeński z panną Sabiną Kathariną Ehrenberger (1780 – 30 VII 1840 Gdańsk), prywatną nauczycielką, w 1831 zamieszkałą przy Frauengasse 757 (ul. Mariacka 24), w 1836 – przy Hundegasse 696 (ul. Ogarna 99). Ojciec Theodora Gustava Johanna Friedricha, w 1834 absolwenta [[GIMNAZJUM MIEJSKIE | Gimnazjum Miejskiego]], następnie studiów teologicznych na uniwersytecie w Królewcu, w 1858 pastora w Świeciu nad Wisłą.<br/><br/> | We wrześniu 1809 zawarł w [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościele Najświętszej Marii Panny]] związek małżeński z panną Sabiną Kathariną Ehrenberger (1780 – 30 VII 1840 Gdańsk), prywatną nauczycielką, w 1831 zamieszkałą przy Frauengasse 757 (ul. Mariacka 24), w 1836 – przy Hundegasse 696 (ul. Ogarna 99). Ojciec Theodora Gustava Johanna Friedricha, w 1834 absolwenta [[GIMNAZJUM MIEJSKIE | Gimnazjum Miejskiego]], następnie studiów teologicznych na uniwersytecie w Królewcu, w 1858 pastora w Świeciu nad Wisłą.<br/><br/> | ||
| − | |||
W roku szkolnym 1838/1839 wdowa z synem prowadziła przy Hundegasse 800 (ul. Ogarna 39) prywatną średnią szkołę dla kilkudziesięciu dziewcząt. Obok języka niemieckiego, łaciny, rachunków uczono w niej również języka francuskiego (pedagog Jean Paul Lafargue, 1774 – po 1853 Szadółki pod Gdańskiem), rysunków (pedagog Carl Gottlieb Verch, 1770–1846), kaligrafii i robót ręcznych. Po śmierci właścicielki szkoła uległa likwidacji. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] <br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> | W roku szkolnym 1838/1839 wdowa z synem prowadziła przy Hundegasse 800 (ul. Ogarna 39) prywatną średnią szkołę dla kilkudziesięciu dziewcząt. Obok języka niemieckiego, łaciny, rachunków uczono w niej również języka francuskiego (pedagog Jean Paul Lafargue, 1774 – po 1853 Szadółki pod Gdańskiem), rysunków (pedagog Carl Gottlieb Verch, 1770–1846), kaligrafii i robót ręcznych. Po śmierci właścicielki szkoła uległa likwidacji. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] <br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> | ||
'''Bibliografia:'''<br/> | '''Bibliografia:'''<br/> | ||
| + | Księga wpisów uczniów Gimnazjum Gdańskiego 1580–1814, wyd. Zbigniew Nowak i Przemysław Szafran, Warszawa–Poznań 1974, s. 369.<br/> | ||
Danziger Anzeiger nr 99 z 30 VIII 1809, s. 950, zapowiedzi ślubne z 27 sierpnia.<br/> | Danziger Anzeiger nr 99 z 30 VIII 1809, s. 950, zapowiedzi ślubne z 27 sierpnia.<br/> | ||
Intelligenz Blatt nr 20 z 10 III 1813, s. 185, nekrolog.<br/> | Intelligenz Blatt nr 20 z 10 III 1813, s. 185, nekrolog.<br/> | ||
| − | |||
Intelligenz Blatt nr 177 z 31 VII 1840, nekrolog wdowy. <br/> | Intelligenz Blatt nr 177 z 31 VII 1840, nekrolog wdowy. <br/> | ||
Rühle Siegfried, Die Stipendiaten des Diesseldorfichen Stipendiums, „Danziger Familiengeschichtliche Beiträge“ Bd. 1, Danzig 1929, s. 57.<br/> | Rühle Siegfried, Die Stipendiaten des Diesseldorfichen Stipendiums, „Danziger Familiengeschichtliche Beiträge“ Bd. 1, Danzig 1929, s. 57.<br/> | ||
Weichbrodt D., ''Patrizier, Bürger, Einwohner der Freien und Hansestadt Danzig in Stamm- und Namentafeln vom 14.-18. Jahrhundert'', Bd. 2, Klausdorf/Schwentine 1986-1992, s. 179. | Weichbrodt D., ''Patrizier, Bürger, Einwohner der Freien und Hansestadt Danzig in Stamm- und Namentafeln vom 14.-18. Jahrhundert'', Bd. 2, Klausdorf/Schwentine 1986-1992, s. 179. | ||
Wersja z 20:17, 18 lut 2024
GEORGE THEODOR DIETRICH (18 X 1771 Gdańsk – 7 III 1813 Gdańsk), duchowny. 1 IV 1788 zapisany został do przedostatniej klasy (secundy) gdańskiego Gimnazjum Akademickiego, studia teologiczne odbył na uniwersytecie w Królewcu, w 1794 korzystając ze stypendium Johanna Gotffrieda Diesseldorfa. Święcenia przyjął 2 II 1809 w Gdańsku. Od 19 II 1809 do śmierci był drugim kaznodzieją w kościele Bożego Ciała i kaznodzieją kościoła w Szpitalu Miejskim (Lazarecie przy Bramie Oliwskiej). Zmarł w czasie epidemii tyfusu.
We wrześniu 1809 zawarł w kościele Najświętszej Marii Panny związek małżeński z panną Sabiną Kathariną Ehrenberger (1780 – 30 VII 1840 Gdańsk), prywatną nauczycielką, w 1831 zamieszkałą przy Frauengasse 757 (ul. Mariacka 24), w 1836 – przy Hundegasse 696 (ul. Ogarna 99). Ojciec Theodora Gustava Johanna Friedricha, w 1834 absolwenta Gimnazjum Miejskiego, następnie studiów teologicznych na uniwersytecie w Królewcu, w 1858 pastora w Świeciu nad Wisłą.
W roku szkolnym 1838/1839 wdowa z synem prowadziła przy Hundegasse 800 (ul. Ogarna 39) prywatną średnią szkołę dla kilkudziesięciu dziewcząt. Obok języka niemieckiego, łaciny, rachunków uczono w niej również języka francuskiego (pedagog Jean Paul Lafargue, 1774 – po 1853 Szadółki pod Gdańskiem), rysunków (pedagog Carl Gottlieb Verch, 1770–1846), kaligrafii i robót ręcznych. Po śmierci właścicielki szkoła uległa likwidacji.
Bibliografia:
Księga wpisów uczniów Gimnazjum Gdańskiego 1580–1814, wyd. Zbigniew Nowak i Przemysław Szafran, Warszawa–Poznań 1974, s. 369.
Danziger Anzeiger nr 99 z 30 VIII 1809, s. 950, zapowiedzi ślubne z 27 sierpnia.
Intelligenz Blatt nr 20 z 10 III 1813, s. 185, nekrolog.
Intelligenz Blatt nr 177 z 31 VII 1840, nekrolog wdowy.
Rühle Siegfried, Die Stipendiaten des Diesseldorfichen Stipendiums, „Danziger Familiengeschichtliche Beiträge“ Bd. 1, Danzig 1929, s. 57.
Weichbrodt D., Patrizier, Bürger, Einwohner der Freien und Hansestadt Danzig in Stamm- und Namentafeln vom 14.-18. Jahrhundert, Bd. 2, Klausdorf/Schwentine 1986-1992, s. 179.
