LICEUM OGÓLNOKSZTAŁCĄCE, II
| Linia 4: | Linia 4: | ||
'''II LICEUM OGÓLNOKSZTAŁCĄCE im. Władysława Pniewskiego''', pierwsza średnia szkoła ogólnokształcąca na Wybrzeżu, do której organizacji przystąpiły władze polskie po II wojnie światowej. Organizacji podjął się 15 IV 1945 [[RYNDUCH ZBIGNIEW, nauczyciel w Gimnazjum Polskim, docent Uniwersytetu Gdańskiego | Zbigniew Rynduch]], który został też jej pierwszym dyrektorem. Państwowe Gimnazjum i Liceum we Wrzeszczu rozpoczęło zajęcia od 16 maja (jako drugie, po [[LICEUM OGÓLNOKSZTAŁCĄCE, V | V Liceum Ogólnokształcącym]]). Utworzyli je przedwojenni pedagodzy oraz działacze Polonii.<br/><br/> | '''II LICEUM OGÓLNOKSZTAŁCĄCE im. Władysława Pniewskiego''', pierwsza średnia szkoła ogólnokształcąca na Wybrzeżu, do której organizacji przystąpiły władze polskie po II wojnie światowej. Organizacji podjął się 15 IV 1945 [[RYNDUCH ZBIGNIEW, nauczyciel w Gimnazjum Polskim, docent Uniwersytetu Gdańskiego | Zbigniew Rynduch]], który został też jej pierwszym dyrektorem. Państwowe Gimnazjum i Liceum we Wrzeszczu rozpoczęło zajęcia od 16 maja (jako drugie, po [[LICEUM OGÓLNOKSZTAŁCĄCE, V | V Liceum Ogólnokształcącym]]). Utworzyli je przedwojenni pedagodzy oraz działacze Polonii.<br/><br/> | ||
| − | Pierwszą siedzibą w 1945 był kompleks trzech budynków przy ul. Gołębiej, w dawnych pomieszczeniach szkół [[WILDESCHE MÄDCHENSCHULE, szkoła | Wildesche Höhere Mädchenschule i Staatliche Stephan-Waetzold-Lyzeum Höhere Lehranstalt für Mädchen]]. 2 XII 1945 nastąpiło uroczyste poświęcenie szkoły i nadanie jej imienia [[PNIEWSKI WŁADYSŁAW, nauczyciel w Gimnazjum Polskim | Władysława Pniewskiego]], w nawiązaniu do tego patrona w 1946 zmieniono nazwę ulicy z Gołębiej na Pniewskiego. W pierwszym roku szkolnym (1945/1946) utworzono 22 klasy, w tym 15 klas gimnazjalnych i liceum oraz 7 klas semestralnych (tzw. ciągi skrócone – dla młodzieży, której edukację przerwała II wojna światowa), łącznie kształcąc 616 uczniów. Pierwszy egzamin dojrzałości przeprowadzono we wrześniu 1945 dla uczestników ciągów skróconych; była to jednocześnie pierwsza matura na Wybrzeżu po II wojnie światowej.<br/><br/> | + | Pierwszą siedzibą w 1945 był kompleks trzech budynków przy ul. Gołębiej, w dawnych pomieszczeniach szkół [[WILDESCHE MÄDCHENSCHULE, szkoła | Wildesche Höhere Mädchenschule i Staatliche Stephan-Waetzold-Lyzeum Höhere Lehranstalt für Mädchen]]. 2 XII 1945 nastąpiło uroczyste poświęcenie szkoły i nadanie jej imienia [[PNIEWSKI WŁADYSŁAW, nauczyciel w Gimnazjum Polskim | Władysława Pniewskiego]], w nawiązaniu do tego patrona w 1946 zmieniono nazwę ulicy z Gołębiej na Pniewskiego. Uroczystość odbyła się w obecności m.in. wicewojewody Antoniego Gadomskiego i kuratora gdańskiego Jana Młynarczyka, a także przedstawicieli partii politycznych i Wojska Polskiego. Po części oficjalnej zebrani goście, młodzież i rodzice obejrzeli program artystyczny, który uświetnili występami pianista Henryk Spychała oraz śpiewaczka Zofia Ścibor-Rylska. Sylwetkę patrona szkoły przedstawił archiwista i pedagog [[DRAGAN MARCIN, dyrektor Archiwum Państwowego, patron ulicy gdańskiej| Marcin Dragan]]. <br/><br/> |
| + | W pierwszym roku szkolnym (1945/1946) utworzono 22 klasy, w tym 15 klas gimnazjalnych i liceum oraz 7 klas semestralnych (tzw. ciągi skrócone – dla młodzieży, której edukację przerwała II wojna światowa), łącznie kształcąc 616 uczniów. Pierwszy egzamin dojrzałości przeprowadzono we wrześniu 1945 dla uczestników ciągów skróconych; była to jednocześnie pierwsza matura na Wybrzeżu po II wojnie światowej.<br/><br/> | ||
W sierpniu 1953 zostało przeniesione z ul. Pniewskiego na ul. Pestalozziego 7/9 (do budynku przedwojennej [[SZKOŁA IM. PESTALOZZIEGO | Szkoły Pestalozziego]]) i połączone ze znajdującą się tu Szkołą Podstawową nr 17 w jednolitą szkołę jedenastoletnią Towarzystwa Przyjaciół Dzieci. W latach 70. XX wieku utworzono pierwsze klasy profilowane; wyraźnie doinwestowano infrastrukturę (między innymi urządzono wiele gabinetów oraz zagospodarowano teren wokół szkoły).<br/><br/> | W sierpniu 1953 zostało przeniesione z ul. Pniewskiego na ul. Pestalozziego 7/9 (do budynku przedwojennej [[SZKOŁA IM. PESTALOZZIEGO | Szkoły Pestalozziego]]) i połączone ze znajdującą się tu Szkołą Podstawową nr 17 w jednolitą szkołę jedenastoletnią Towarzystwa Przyjaciół Dzieci. W latach 70. XX wieku utworzono pierwsze klasy profilowane; wyraźnie doinwestowano infrastrukturę (między innymi urządzono wiele gabinetów oraz zagospodarowano teren wokół szkoły).<br/><br/> | ||
Szkoła oferuje naukę także w klasie dwujęzycznej – z wykładowym językiem niemieckim (przy współpracy z [[KONSULATY NIEMIECKIE W GDAŃSKU | Konsulatem Niemiec w Gdańsku]]); uczestniczy w wymianach międzynarodowych w ramach programu Sokrates-Comenius. W rankingu „Perspektywy 2018” szkoła zajęła pod względem poziomu nauczania IV miejsce w Gdańsku.<br/><br/> | Szkoła oferuje naukę także w klasie dwujęzycznej – z wykładowym językiem niemieckim (przy współpracy z [[KONSULATY NIEMIECKIE W GDAŃSKU | Konsulatem Niemiec w Gdańsku]]); uczestniczy w wymianach międzynarodowych w ramach programu Sokrates-Comenius. W rankingu „Perspektywy 2018” szkoła zajęła pod względem poziomu nauczania IV miejsce w Gdańsku.<br/><br/> | ||
Od 1976 przyznawana jest coroczna nagroda im. dr. Władysława Pniewskiego dla najlepszego absolwenta szkoły, której fundatorem jest Komitet Rodzicielski. Do absolwentów należą między innymi [[BIELECKI JAN KRZYSZTOF, ekonomista, premier | Jan Krzysztof Bielecki]], [[DANIELEWICZ GABRIELA, dziennikarka, pisarka | Gabriela Danielewicz]], [[KOZŁOWSKI JAN ANDRZEJ, marszałek województwa pomorskiego | Jan Kozłowski]], [[WOŁEK TOMASZ, historyk, publicysta | Tomasz Wołek]], Piotr Świąc. Dyrektorem szkoły był między innymi [[NOCNY WALDEMAR, pedagog, pisarz, wiceprezydent Gdańska | Waldemar Nocny]]. {{author: JWas}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Życie miasta]] | Od 1976 przyznawana jest coroczna nagroda im. dr. Władysława Pniewskiego dla najlepszego absolwenta szkoły, której fundatorem jest Komitet Rodzicielski. Do absolwentów należą między innymi [[BIELECKI JAN KRZYSZTOF, ekonomista, premier | Jan Krzysztof Bielecki]], [[DANIELEWICZ GABRIELA, dziennikarka, pisarka | Gabriela Danielewicz]], [[KOZŁOWSKI JAN ANDRZEJ, marszałek województwa pomorskiego | Jan Kozłowski]], [[WOŁEK TOMASZ, historyk, publicysta | Tomasz Wołek]], Piotr Świąc. Dyrektorem szkoły był między innymi [[NOCNY WALDEMAR, pedagog, pisarz, wiceprezydent Gdańska | Waldemar Nocny]]. {{author: JWas}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Życie miasta]] | ||
Wersja z 12:12, 18 wrz 2023
II Liceum Ogólnokształcące
II LICEUM OGÓLNOKSZTAŁCĄCE im. Władysława Pniewskiego, pierwsza średnia szkoła ogólnokształcąca na Wybrzeżu, do której organizacji przystąpiły władze polskie po II wojnie światowej. Organizacji podjął się 15 IV 1945 Zbigniew Rynduch, który został też jej pierwszym dyrektorem. Państwowe Gimnazjum i Liceum we Wrzeszczu rozpoczęło zajęcia od 16 maja (jako drugie, po V Liceum Ogólnokształcącym). Utworzyli je przedwojenni pedagodzy oraz działacze Polonii.
Pierwszą siedzibą w 1945 był kompleks trzech budynków przy ul. Gołębiej, w dawnych pomieszczeniach szkół Wildesche Höhere Mädchenschule i Staatliche Stephan-Waetzold-Lyzeum Höhere Lehranstalt für Mädchen. 2 XII 1945 nastąpiło uroczyste poświęcenie szkoły i nadanie jej imienia Władysława Pniewskiego, w nawiązaniu do tego patrona w 1946 zmieniono nazwę ulicy z Gołębiej na Pniewskiego. Uroczystość odbyła się w obecności m.in. wicewojewody Antoniego Gadomskiego i kuratora gdańskiego Jana Młynarczyka, a także przedstawicieli partii politycznych i Wojska Polskiego. Po części oficjalnej zebrani goście, młodzież i rodzice obejrzeli program artystyczny, który uświetnili występami pianista Henryk Spychała oraz śpiewaczka Zofia Ścibor-Rylska. Sylwetkę patrona szkoły przedstawił archiwista i pedagog Marcin Dragan.
W pierwszym roku szkolnym (1945/1946) utworzono 22 klasy, w tym 15 klas gimnazjalnych i liceum oraz 7 klas semestralnych (tzw. ciągi skrócone – dla młodzieży, której edukację przerwała II wojna światowa), łącznie kształcąc 616 uczniów. Pierwszy egzamin dojrzałości przeprowadzono we wrześniu 1945 dla uczestników ciągów skróconych; była to jednocześnie pierwsza matura na Wybrzeżu po II wojnie światowej.
W sierpniu 1953 zostało przeniesione z ul. Pniewskiego na ul. Pestalozziego 7/9 (do budynku przedwojennej Szkoły Pestalozziego) i połączone ze znajdującą się tu Szkołą Podstawową nr 17 w jednolitą szkołę jedenastoletnią Towarzystwa Przyjaciół Dzieci. W latach 70. XX wieku utworzono pierwsze klasy profilowane; wyraźnie doinwestowano infrastrukturę (między innymi urządzono wiele gabinetów oraz zagospodarowano teren wokół szkoły).
Szkoła oferuje naukę także w klasie dwujęzycznej – z wykładowym językiem niemieckim (przy współpracy z Konsulatem Niemiec w Gdańsku); uczestniczy w wymianach międzynarodowych w ramach programu Sokrates-Comenius. W rankingu „Perspektywy 2018” szkoła zajęła pod względem poziomu nauczania IV miejsce w Gdańsku.
Od 1976 przyznawana jest coroczna nagroda im. dr. Władysława Pniewskiego dla najlepszego absolwenta szkoły, której fundatorem jest Komitet Rodzicielski. Do absolwentów należą między innymi Jan Krzysztof Bielecki, Gabriela Danielewicz, Jan Kozłowski, Tomasz Wołek, Piotr Świąc. Dyrektorem szkoły był między innymi Waldemar Nocny.
