BARBIER JEAN, złotnik
| Linia 5: | Linia 5: | ||
'''Bibliografia''':<br/> | '''Bibliografia''':<br/> | ||
| − | Czihak Eugen von, ''Die Edelschmiedekunst früherer Zeiten in Preussen'', Leipzig 1908, s. 55-56 | + | Czihak Eugen von, ''Die Edelschmiedekunst früherer Zeiten in Preussen'', Leipzig 1908, s. 55-56. <br/> |
| + | Weichbrodt Dorothea, ''Patrizier, Bürger, Einwohner der Freien und Hansestadt Danzig in Stamm- und Namentafeln vom 14.–18. Jahrhundert'', Klausdorf–Schwentine 1986–1992, Bd. 1, 12, 27, 182;, 252, 303,440, 469; 2, 103. | ||
Aktualna wersja na dzień 18:32, 6 wrz 2023
JEAN BARBIER (Jan, Johann, Jakob; Barbira, Babbierer) (1575 – pochowany 22 IV 1632 w gdańskim kościele Najświętszej Marii Panny (NMP)), złotnik. Pochodził z Lotaryngii. Jako Giano Barbira, jubiler i nadworny złotnik królewski polski i szwedzki do około 1605 działał w Krakowie, gdzie należał do cechu, od 1596 był obywatelem tego miasta i posiadał dom „Zum Schwan” („Pod Łabędziem”). Po przybyciu do Gdańska w 1606 mieszkał na Siedlcach, co najmniej do 1626 podróżował pomiędzy oboma miastami. W 1623 otrzymał serwitoriat królewski (przywilej, który wyłączał go spod jurysdykcji miejskiej i ograniczeń narzucanych przez cechy). W tym samym roku wymieniany w rachunkach dworu w Królewcu. W 1625 potwierdzał przed krakowską radą miejską sprzedaż swojego domu „Pod Łabędziem” Jakobowi Celesta. Zajmował się także handlem wyrobami złotniczymi, w 1620 i 1626, wymieniany jako „pan Babbierer, obywatel i handlowiec gdański”, dostarczał „srebra augsburskie” (Augsburger Silberarbeiten), autorstwa Philippa Jakoba Drentwetta I. Używał znaku warsztatowego z inicjałem B w polu tarczowym. Autor m.in. innymi darów dyplomatycznych składanych przez polskie poselstwa w Moskwie (puchar w Muzeum Moskiewskiego Kremla, nr inw. M3-155/1-2).
Był dwukrotnie żonaty. Po raz pierwszy z poślubioną już w Gdańsku Cathariną, nieznane jest imię jego drugiej żony (pochowana 18 III 1628, w wieku 37 lat, w kościele NMP, w grobie nr 355, będącym od 1558 własnością rodziny Frederów). Ojciec co najmniej dwanaściorga dzieci, ochrzczonych w kościele NMP. Pełnoletności dożyli: 1/ Nicolas (pochowany przy ojcu 30 VI 1635, w wieku 30 lat); 2/ Anna (pochowana 10 VI 1647 w wieku 51 w kościele NMP w grobie nr 193), od 23 II 1628 żona poślubionego tamże kupca Daniela Fredera (1602– 1638); 3/ Jean II (Jakob) (1610 – pochowany 1644 w kościele NMP w grobie nr 455), przed 1639 żonaty z Anną, córką Lamberta Bonella, ojca co najmniej czwórki dzieci ochrzczonych w kościele św. Elżbiety; 4/ Justina (pochowana z ojcem 24 XII 1635, w wieku 24 lat), od 10 X 1634 druga żona poślubionego w kościele św. Piotra i Pawła żołnierza (od 1634 rotmistrza, od 1647 majora twierdzy Wisłoujście) Davida (Daniela) Huntera (Hundter; 1588 – po 1647), zmarła w połogu po urodzeniu jedynej córki Phillippiny; 5/ Isabella (ur. około 1614), od 26 VIII 1636 w kościele NMP zamężna za sekretarza miasta Elbląga (od 1631), od 1651 tamtejszego rajcę Johanna Laurina (1602 Elbląg – 1663 tamże), któremu urodziła dwóch synów; oraz 6/ Daniel Alexander (około 1615 – 30 XII 1646, pochowany 3 I 1647 wraz z ojcem), od 11 V 1645 żonaty z Concordią (ur. około 1623), córką Abrahama Truharda (Trouchardt; 1587 – 4 V 1652 Gdańsk), która w czerwcu/lipcu 1647 urodziła mu syna-pogrobowca, a 6 V 1648 w kościele św. Piotra i Pawła ponownie wyszła za mąż za Wilhelma von Scheele (ur. 1624 Gdańsk).
Pochowany 22 IV 1632 w kościele NMP w grobie nr 384, będącym własnością Joachima von Arlena II (pochowany tamże 13 III 1636, w wieku 62 lat). Zob. też złotnictwo.
Bibliografia:
Czihak Eugen von, Die Edelschmiedekunst früherer Zeiten in Preussen, Leipzig 1908, s. 55-56.
Weichbrodt Dorothea, Patrizier, Bürger, Einwohner der Freien und Hansestadt Danzig in Stamm- und Namentafeln vom 14.–18. Jahrhundert, Klausdorf–Schwentine 1986–1992, Bd. 1, 12, 27, 182;, 252, 303,440, 469; 2, 103.
