LACKE PHILIPP, sekretarz miasta Gdańska
m (Blazejsliwinski przeniósł stronę LACKE PHILIPP na LACKE PHILIPP, sekretarz miasta Gdańska) |
|||
| Linia 2: | Linia 2: | ||
[[File:Lacke_Philipp.jpg|thumb|Strona tytułowa pracy Philippa Lackego ''Gdański Prorok'' z 1649]] | [[File:Lacke_Philipp.jpg|thumb|Strona tytułowa pracy Philippa Lackego ''Gdański Prorok'' z 1649]] | ||
| − | '''PHILIPP LACKE''' (22 II 1576 Gdańsk – 29 VIII 1640 Gdańsk), pseudonim Eliseus Aurimontanus, publicysta, sekretarz miasta Gdańska. | + | '''PHILIPP LACKE''' (Lacken, Lakken) (22 II 1576 Gdańsk – 29 VIII 1640 Gdańsk), pseudonim Eliseus Aurimontanus, kupiec, publicysta, sekretarz miasta Gdańska. Jeden z czwórki dzieci kupca gdańskiego Moritza (1536 – pochowany 18 I 1583 w [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościele Najświętszej Marii Panny]] (NMP) w grobie nr 211, który wraz z braćmi Mathiasem, Salomonem i Hansem zakupił w 1564), od 1567 prowizora [[KOŚCIÓŁ ŚW. BARBARY |kościoł św. Barbary]] i [[SZPITAL ŚW. BARBARY | szpitala św. Barbary]]. Od 1588 uczęszczał do [[GIMNAZJUM AKADEMICKIE | Gimnazjum Akademickiego]], jako stypendysta [[RADA MIEJSKA | Rady Miejskiej]] studiował w Wittenberdze (1593–1596), Lejdzie oraz Padwie (1596–1600), odbył podróż naukową po Francji i Italii.<br/><br/> |
W 1600 powrócił do Gdańska, od 1601 był sekretarzem miasta rezydującym przy dworze królewskim w Warszawie, reprezentującym miasto w sejmie i trybunale. Stanowisko to opuścił w 1603 i zajął się handlem. Jednocześnie był urzędnikiem administrującym majątkami miejskimi. W 1615 ponownie skierowany do Warszawy jako sekretarz. Funkcję tę pełnił przez trzy lata, zajmując się miedzy innymi sporem w kwestiach cła. W 1618, po nieporozumieniach z Radą Miejską w sprawie rozliczeń finansowych, zrezygnował ze stanowiska. Powrócił na nie raz jeszcze w 1621, odwołany w 1629, został sekretarzem królewskim. Stanął po stronie króla polskiego Władysława IV w sporze z Gdańskiem dotyczącym ceł, racje królewskie przedstawiał w drukach po łacinie, niemiecku oraz po polsku, piętnował nieposłuszeństwo Gdańska. Brał udział w pertraktacjach strony polskiej ze Szwecją w Starym Targu w 1629.<br/><br/> | W 1600 powrócił do Gdańska, od 1601 był sekretarzem miasta rezydującym przy dworze królewskim w Warszawie, reprezentującym miasto w sejmie i trybunale. Stanowisko to opuścił w 1603 i zajął się handlem. Jednocześnie był urzędnikiem administrującym majątkami miejskimi. W 1615 ponownie skierowany do Warszawy jako sekretarz. Funkcję tę pełnił przez trzy lata, zajmując się miedzy innymi sporem w kwestiach cła. W 1618, po nieporozumieniach z Radą Miejską w sprawie rozliczeń finansowych, zrezygnował ze stanowiska. Powrócił na nie raz jeszcze w 1621, odwołany w 1629, został sekretarzem królewskim. Stanął po stronie króla polskiego Władysława IV w sporze z Gdańskiem dotyczącym ceł, racje królewskie przedstawiał w drukach po łacinie, niemiecku oraz po polsku, piętnował nieposłuszeństwo Gdańska. Brał udział w pertraktacjach strony polskiej ze Szwecją w Starym Targu w 1629.<br/><br/> | ||
| + | Był trzykrotnie żonaty, po raz pierwszy z poślubioną 10 II 1604 w kościele NMP Cathariną (pochowana 7 V 1611 wraz z ojcem), córką kupca, właściciela majątku Arciszewo (Artschau) Hansa Kortha (pochowany 3 I 1608 tamże w grobie nr 10 w kaplicy św. Doroty), z którą miał dwóch, ochrzczonych w kościele NMP synów: zmarłego w dzieciństwie Hansa (chrzest 7 IV 1607) oraz Georga (chrzest 27 XII 1604), od 1612 ucznia Gimnazjum Elbląskiego, od 1627 studiującego w Sienie, poległego na służbie w szwedzkiej armii przed 1644. Z drugą żoną, Barbarą von Ölrich rozstał się bezdzietnie. Po raz trzeci poślubił 23 VI 1624 w kościele NMP Catharinę (chrzest 8 V 1595 tamże – 4 XII 1644 Gdańsk), córką Balthasara Reichenbacha i poślubionej w 1593 Gerdy, z którą miał syna Ludwiga (1628–1683). <br/><br/> | ||
Pochowany w [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościele Najświętszej Marii Panny]]. {{author: PP}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | Pochowany w [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościele Najświętszej Marii Panny]]. {{author: PP}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Wersja z 08:53, 14 sie 2023
PHILIPP LACKE (Lacken, Lakken) (22 II 1576 Gdańsk – 29 VIII 1640 Gdańsk), pseudonim Eliseus Aurimontanus, kupiec, publicysta, sekretarz miasta Gdańska. Jeden z czwórki dzieci kupca gdańskiego Moritza (1536 – pochowany 18 I 1583 w kościele Najświętszej Marii Panny (NMP) w grobie nr 211, który wraz z braćmi Mathiasem, Salomonem i Hansem zakupił w 1564), od 1567 prowizora kościoł św. Barbary i szpitala św. Barbary. Od 1588 uczęszczał do Gimnazjum Akademickiego, jako stypendysta Rady Miejskiej studiował w Wittenberdze (1593–1596), Lejdzie oraz Padwie (1596–1600), odbył podróż naukową po Francji i Italii.
W 1600 powrócił do Gdańska, od 1601 był sekretarzem miasta rezydującym przy dworze królewskim w Warszawie, reprezentującym miasto w sejmie i trybunale. Stanowisko to opuścił w 1603 i zajął się handlem. Jednocześnie był urzędnikiem administrującym majątkami miejskimi. W 1615 ponownie skierowany do Warszawy jako sekretarz. Funkcję tę pełnił przez trzy lata, zajmując się miedzy innymi sporem w kwestiach cła. W 1618, po nieporozumieniach z Radą Miejską w sprawie rozliczeń finansowych, zrezygnował ze stanowiska. Powrócił na nie raz jeszcze w 1621, odwołany w 1629, został sekretarzem królewskim. Stanął po stronie króla polskiego Władysława IV w sporze z Gdańskiem dotyczącym ceł, racje królewskie przedstawiał w drukach po łacinie, niemiecku oraz po polsku, piętnował nieposłuszeństwo Gdańska. Brał udział w pertraktacjach strony polskiej ze Szwecją w Starym Targu w 1629.
Był trzykrotnie żonaty, po raz pierwszy z poślubioną 10 II 1604 w kościele NMP Cathariną (pochowana 7 V 1611 wraz z ojcem), córką kupca, właściciela majątku Arciszewo (Artschau) Hansa Kortha (pochowany 3 I 1608 tamże w grobie nr 10 w kaplicy św. Doroty), z którą miał dwóch, ochrzczonych w kościele NMP synów: zmarłego w dzieciństwie Hansa (chrzest 7 IV 1607) oraz Georga (chrzest 27 XII 1604), od 1612 ucznia Gimnazjum Elbląskiego, od 1627 studiującego w Sienie, poległego na służbie w szwedzkiej armii przed 1644. Z drugą żoną, Barbarą von Ölrich rozstał się bezdzietnie. Po raz trzeci poślubił 23 VI 1624 w kościele NMP Catharinę (chrzest 8 V 1595 tamże – 4 XII 1644 Gdańsk), córką Balthasara Reichenbacha i poślubionej w 1593 Gerdy, z którą miał syna Ludwiga (1628–1683).
Pochowany w kościele Najświętszej Marii Panny.
