GREGOROVIUS MICHAEL CARL, artysta plastyk
| Linia 6: | Linia 6: | ||
'''MICHAEL CARL GREGOROVIUS''' (11 X 1786 Gdańsk – 17 V 1850 Gdańsk), artysta plastyk. Syn kupca gdańskiego Johanna Burharda. | '''MICHAEL CARL GREGOROVIUS''' (11 X 1786 Gdańsk – 17 V 1850 Gdańsk), artysta plastyk. Syn kupca gdańskiego Johanna Burharda. | ||
| − | Edukację rozpoczął od nauki rzemiosła u jednego z gdańskich malarzy pokojowych. W latach 1804–1806 uczył się w [[KRÓLEWSKA SZKOŁA SZTUK PIĘKNYCH | Królewskiej Szkole Sztuk Pięknych]] u [[BREYSIG JOHANN ADAM, artysta plastyk | Johanna Adama Breysiga]]. Jednocześnie pracował pod jego kierunkiem jako malarz dekoracji teatralnych i dioram ([[TEATR MIEJSKI | Teatr Miejski]]). W czasie wojny z Francją 1813–1814 walczył jako ochotnik w pruskim korpusie inżynieryjnym. Odbył następnie praktykę w berlińskim atelier „Diorama” Paula Gropiusa. Wzorując się na nim, założył w Gdańsku własne atelier, które nazywał teatrem optycznym (22 I 1825 zorganizował spektakl mechaniczny, przedstawiając zamek w Malborku). Na stałe zatrudniony w teatrze w Gdańsku, m.in. w 1829 przeprowadził gruntowne odnowienie wnętrza budynku, | + | Edukację rozpoczął od nauki rzemiosła u jednego z gdańskich malarzy pokojowych. W latach 1804–1806 uczył się w [[KRÓLEWSKA SZKOŁA SZTUK PIĘKNYCH | Królewskiej Szkole Sztuk Pięknych]] u [[BREYSIG JOHANN ADAM, artysta plastyk | Johanna Adama Breysiga]]. Jednocześnie pracował pod jego kierunkiem jako malarz dekoracji teatralnych i dioram ([[TEATR MIEJSKI | Teatr Miejski]]). W czasie wojny z Francją 1813–1814 walczył jako ochotnik w pruskim korpusie inżynieryjnym. Odbył następnie praktykę w berlińskim atelier „Diorama” Paula Gropiusa. Wzorując się na nim, założył w Gdańsku w 1824 własne atelier, które nazywał teatrem mechaniczno-optycznym, prezentującym ruchome obrazy (22 I 1825 zorganizował spektakl mechaniczny, przedstawiając zamek w Malborku, występu w Gdańsku dawał jeszcze w 1834). Na stałe zatrudniony w teatrze w Gdańsku, m.in. w 1829 przeprowadził gruntowne odnowienie wnętrza budynku z remontem kurtyn, za co otrzymał 800 talarow. Od 1834 przebywał w Berlinie u profesora Petera Ludwiga Brunata (w 1802 twórcy dekoracji gdańskiego Teatru Miejskiego). <br/><br/> |
Malował eleganckie, starannie i szczegółowo opracowane widoki architektury Gdańska (zob. szerzej [[MALARSTWO | Malarstwo. | Malował eleganckie, starannie i szczegółowo opracowane widoki architektury Gdańska (zob. szerzej [[MALARSTWO | Malarstwo. | ||
XIX wiek – 1. połowa XX wieku]]). Drobiazgowa dokładność, z jaką oddawał szczegóły wyglądu ulic i budowli, niewykluczająca indywidualnego potraktowania tematu, zbliżała jego obrazy do dekoracji teatralnych. Malował pejzaże ze statkami na redzie portu gdańskiego i widoki miast niemieckich. Wystawiał w latach 1814–1839 w Gdańsku oraz w Berlińskiej Akademii. Obraz olejny przedstawiający Długi Targ, z 1832, został wyróżniony na Wystawie Stulecia w 1906 w berlińskiej Nationalgalerie. | XIX wiek – 1. połowa XX wieku]]). Drobiazgowa dokładność, z jaką oddawał szczegóły wyglądu ulic i budowli, niewykluczająca indywidualnego potraktowania tematu, zbliżała jego obrazy do dekoracji teatralnych. Malował pejzaże ze statkami na redzie portu gdańskiego i widoki miast niemieckich. Wystawiał w latach 1814–1839 w Gdańsku oraz w Berlińskiej Akademii. Obraz olejny przedstawiający Długi Targ, z 1832, został wyróżniony na Wystawie Stulecia w 1906 w berlińskiej Nationalgalerie. | ||
Wersja z 19:14, 9 sie 2023
MICHAEL CARL GREGOROVIUS (11 X 1786 Gdańsk – 17 V 1850 Gdańsk), artysta plastyk. Syn kupca gdańskiego Johanna Burharda.
Edukację rozpoczął od nauki rzemiosła u jednego z gdańskich malarzy pokojowych. W latach 1804–1806 uczył się w Królewskiej Szkole Sztuk Pięknych u Johanna Adama Breysiga. Jednocześnie pracował pod jego kierunkiem jako malarz dekoracji teatralnych i dioram ( Teatr Miejski). W czasie wojny z Francją 1813–1814 walczył jako ochotnik w pruskim korpusie inżynieryjnym. Odbył następnie praktykę w berlińskim atelier „Diorama” Paula Gropiusa. Wzorując się na nim, założył w Gdańsku w 1824 własne atelier, które nazywał teatrem mechaniczno-optycznym, prezentującym ruchome obrazy (22 I 1825 zorganizował spektakl mechaniczny, przedstawiając zamek w Malborku, występu w Gdańsku dawał jeszcze w 1834). Na stałe zatrudniony w teatrze w Gdańsku, m.in. w 1829 przeprowadził gruntowne odnowienie wnętrza budynku z remontem kurtyn, za co otrzymał 800 talarow. Od 1834 przebywał w Berlinie u profesora Petera Ludwiga Brunata (w 1802 twórcy dekoracji gdańskiego Teatru Miejskiego).
Malował eleganckie, starannie i szczegółowo opracowane widoki architektury Gdańska (zob. szerzej Malarstwo.
XIX wiek – 1. połowa XX wieku). Drobiazgowa dokładność, z jaką oddawał szczegóły wyglądu ulic i budowli, niewykluczająca indywidualnego potraktowania tematu, zbliżała jego obrazy do dekoracji teatralnych. Malował pejzaże ze statkami na redzie portu gdańskiego i widoki miast niemieckich. Wystawiał w latach 1814–1839 w Gdańsku oraz w Berlińskiej Akademii. Obraz olejny przedstawiający Długi Targ, z 1832, został wyróżniony na Wystawie Stulecia w 1906 w berlińskiej Nationalgalerie.
Jego prace znajdują się m.in. w kolekcjach Muzeum Narodowego i muzeów berlińskich. Niektóre – wcześniej przechowywane w gdańskim Muzeum Miejskim – zaginęły w 1945 (np. Widok Gdańska wedle Johanna Carla Schultza).
Mieszkał przy Langgarten 77 (ul. Długie Ogrody). Żonaty był z Julianą Jeanettą z domu Herrmann. Ojciec Georga Ferdinanda Gregoroviusa, Wilhelma Eduarda Gregoroviusa i Carla Theobalda.
