WINKELMANN EDUARD AUGUST, historyk, profesor
| Linia 4: | Linia 4: | ||
'''EDUARD AUGUST WINKELMANN''' (25 VI 1838 Gdańsk – 10 II 1896 Heidelberg), historyk. Syn złotnika [[WINKELMANN CARL AUGUST, złotnik, jubiler | Carla Augusta Winkelmanna]]. Po uzyskaniu matury w 1856 w [[GIMNAZJUM MIEJSKIE | Gimnazjum Miejskim]] studiował historię na uniwersytecie w Berlinie i Getyndze (Göttingen). Od 1859 doktor filozofii (Berlin).<br/><br/> | '''EDUARD AUGUST WINKELMANN''' (25 VI 1838 Gdańsk – 10 II 1896 Heidelberg), historyk. Syn złotnika [[WINKELMANN CARL AUGUST, złotnik, jubiler | Carla Augusta Winkelmanna]]. Po uzyskaniu matury w 1856 w [[GIMNAZJUM MIEJSKIE | Gimnazjum Miejskim]] studiował historię na uniwersytecie w Berlinie i Getyndze (Göttingen). Od 1859 doktor filozofii (Berlin).<br/><br/> | ||
Pracował jako nauczyciel historii w Rewlu (Tallin, Estonia), po habilitacji w 1865 na uniwersytecie w Dorpacie (Tartu, Estonia), od 1869 profesor historii uniwersytetu w Bernie (Szwajcaria). Od 1873 do śmierci profesor historii średniowiecznej na uniwersytecie w Heidelbergu.<br/><br/> | Pracował jako nauczyciel historii w Rewlu (Tallin, Estonia), po habilitacji w 1865 na uniwersytecie w Dorpacie (Tartu, Estonia), od 1869 profesor historii uniwersytetu w Bernie (Szwajcaria). Od 1873 do śmierci profesor historii średniowiecznej na uniwersytecie w Heidelbergu.<br/><br/> | ||
| − | Badał historię Niemiec i Anglii w czasach cesarzy Ottona IV i Fryderyka II Barbarossy. Autor | + | Badał historię Niemiec i Anglii w czasach cesarzy Ottona IV i Fryderyka II Barbarossy. Autor m.in.: ''Geschichte der Angelsachsen bis zum Tode König Aelfreds'' (''Historia Anglosasówdo śmierci króla Alfreda''; 1883). Zajmował się przeszłością terenów obecnej Estonii i Łotwy, wydał wybór źródeł do ich dziejów: ''Bibliotheca Livoniae historica: systematisches Verzeichniss der Quellen und Hülfsmittel zur Geschichte Estlands, Livlands und Kurlands'' ((''Biblioteka historyczna Łotwy: systematyczny spis materiałów źródłowych i pomocniczych do historii Estonii, Łotwy i Kurlandii''; St. Petersburg 1870 i Berlin 1878).<br/><br/> |
| + | Mąż Anny Amalii Mathildy z domu Christoph (20 XI 1842 Tallin – 13 XII 1913 Heidelberg). Córka Maria Anna Mathilde (ur. 14 XI 1865 Tartu) była żoną profesora zoologii na uniwersytetach w Roztoku (Rostock) i Tybindze (Tübingen) Friedricha Blochmanna (1858–1931), córka Edith Louise Mathilde (13 IV 1862 Tallin – zm. Göttingen) była zamężna za Ludwiga Diedricha Strucka (ur. 1 VIII 1846), córka Gertrud Mathilde (23 III 1874 – 1961) była żoną oftalmologa, profesora Eugena Adolfa Arthura von Hippela (3 VIII 1867 Königsberg (Królewiec) – 5 VII 1939 Getynga), w 1911 odkrywcy naczyniakowatości siatkówki (angiomatosis retinae), nazwanej „chorobą von Hippela” (od 1926, po dodatkowych badaniach szwedzkiego uczonego – „chorobą von Hippela–Lindaua”). Syn Carl Eduard Heinrich zmarł tuż po urodzeniu (14 XII 1863 Tallin). | ||
| + | {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Wersja z 08:23, 3 sie 2023
EDUARD AUGUST WINKELMANN (25 VI 1838 Gdańsk – 10 II 1896 Heidelberg), historyk. Syn złotnika Carla Augusta Winkelmanna. Po uzyskaniu matury w 1856 w Gimnazjum Miejskim studiował historię na uniwersytecie w Berlinie i Getyndze (Göttingen). Od 1859 doktor filozofii (Berlin).
Pracował jako nauczyciel historii w Rewlu (Tallin, Estonia), po habilitacji w 1865 na uniwersytecie w Dorpacie (Tartu, Estonia), od 1869 profesor historii uniwersytetu w Bernie (Szwajcaria). Od 1873 do śmierci profesor historii średniowiecznej na uniwersytecie w Heidelbergu.
Badał historię Niemiec i Anglii w czasach cesarzy Ottona IV i Fryderyka II Barbarossy. Autor m.in.: Geschichte der Angelsachsen bis zum Tode König Aelfreds (Historia Anglosasówdo śmierci króla Alfreda; 1883). Zajmował się przeszłością terenów obecnej Estonii i Łotwy, wydał wybór źródeł do ich dziejów: Bibliotheca Livoniae historica: systematisches Verzeichniss der Quellen und Hülfsmittel zur Geschichte Estlands, Livlands und Kurlands ((Biblioteka historyczna Łotwy: systematyczny spis materiałów źródłowych i pomocniczych do historii Estonii, Łotwy i Kurlandii; St. Petersburg 1870 i Berlin 1878).
Mąż Anny Amalii Mathildy z domu Christoph (20 XI 1842 Tallin – 13 XII 1913 Heidelberg). Córka Maria Anna Mathilde (ur. 14 XI 1865 Tartu) była żoną profesora zoologii na uniwersytetach w Roztoku (Rostock) i Tybindze (Tübingen) Friedricha Blochmanna (1858–1931), córka Edith Louise Mathilde (13 IV 1862 Tallin – zm. Göttingen) była zamężna za Ludwiga Diedricha Strucka (ur. 1 VIII 1846), córka Gertrud Mathilde (23 III 1874 – 1961) była żoną oftalmologa, profesora Eugena Adolfa Arthura von Hippela (3 VIII 1867 Königsberg (Królewiec) – 5 VII 1939 Getynga), w 1911 odkrywcy naczyniakowatości siatkówki (angiomatosis retinae), nazwanej „chorobą von Hippela” (od 1926, po dodatkowych badaniach szwedzkiego uczonego – „chorobą von Hippela–Lindaua”). Syn Carl Eduard Heinrich zmarł tuż po urodzeniu (14 XII 1863 Tallin).
