VOGT GABRIEL GOTTLIEB, pastor kościoła św. Jana
m (Blazejsliwinski przeniósł stronę VOGT GABRIEL GOTTLIEB na VOGT GABRIEL GOTTLIEB, pastor kościoła św. Jana) |
|||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
| − | '''GABRIEL GOTTLIEB VOGT''' (21 II 1727 Lisewo (Lissau) – 24 IX 1807 Gdańsk), pastor [[KOŚCIÓŁ ŚW. JANA CHRZCICIELA I ŚW. JANA APOSTOŁA | kościoła św. Jana]] w Gdańsku. 13 VI 1755 zweryfikowany przez [[LUTERANIE | Ministerium Duchowne]] jako kaznodzieja, w latach 1756–1757 był kapelanem gdańskiego [[DOM DOBROCZYNNOŚCI | Domu Dobroczynności]], w 1757–1758 kaznodzieją w Borętach (Bahrendt) i Palczewie (Palschau) na Wielkich Żuławach Malborskich. <br/><br/> | + | '''GABRIEL GOTTLIEB (GOTTFRIED) VOGT (Voigt)''' (21 II 1727 Lisewo (Lissau) – 24 IX 1807 Gdańsk), pastor [[KOŚCIÓŁ ŚW. JANA CHRZCICIELA I ŚW. JANA APOSTOŁA | kościoła św. Jana]] w Gdańsku. Syn Gottfrieda (ur. Tczew – 1 VIII 1748 Lichnowy (Lichtenau)), od 1714 studenta w Rostocku, rektora szkoły w Tczewie, w latach 1724–1734 pastora w Lisewie, w 1734–1741 w Skarszewach (Schöneck), od 20 II 1741 w Lichnowach i poślubionej w 1725 nieznanego imienia kobiety. Brat Demuth (pochowana 22 I 1764 w gdańskim [[KOŚCIÓŁ I KLASZTOR FRANCISZKANÓW ŚW. TRÓJCY | kościele św. Trójcy]] pod płytą nagrobną nr 1).<br/><br/> |
| − | W latach 1758–1761 był kaznodzieją w [[KOŚCIÓŁ ŚW. BARBARY | kościele św. Barbary]], | + | Od 1742 uczeń [[GIMNAZJUM AKADEMICKIE | Gimnazjum Akademickiego]] w Gdańsku. Od 1750 student w Wittenberdze. 8 IV/13 VI 1755 zweryfikowany przez [[LUTERANIE | Ministerium Duchowne]] jako kaznodzieja, w latach 1756–1757 był kapelanem gdańskiego [[DOM DOBROCZYNNOŚCI | Domu Dobroczynności]], w 1757–1758 kaznodzieją w Borętach (Bahrendt) i Palczewie (Palschau) na Wielkich Żuławach Malborskich. <br/><br/> |
| − | Przed 1945 pod małymi organami kościoła św. Jana wisiał jego portret z 1807, obecnie zaginiony. {{author: JANSZ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]<br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> | + | W latach 1758–1761 był kaznodzieją w [[KOŚCIÓŁ ŚW. BARBARY | kościele św. Barbary]], od 4 X 1761 do 1768 kaznodzieją w kościele św. Trójcy. 4 II 1768 został kaznodzieją w kościele św. Jana, od 1775 do śmierci był pastorem tego kościoła. Autor między innymi ''De Aldi Pii Manutii, ... vita meritisque in rem literatam dissertationem [Christiani Theophili Ungeri].... '', Vitembergae [1752].<br/><br/> |
| − | '''Bibliografia''':<br/> | + | Od 8 II 1763 mąż Florentine Elisabeth (zmarła w połogu po urodzeniu drugiego syna, pochowana w kościele św. Trójcy 6 III 1766), ojciec pochowanych tamże rocznego Gottfrieda Benjamina (pochówek 23 XII 1766) oraz Gabriela Christofa, w 1779 ucznia Gimnazjum Akademickiego. Przed 1945 pod małymi organami kościoła św. Jana wisiał jego portret z 1807, obecnie zaginiony. {{author: JANSZ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]<br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> |
| − | Rhesa Ludwig, ''Kurzgefaßte Nachrichten von allen seit der Reformation an den evangelischen Kirchen in Westpreuszen angestellten Predigern'', Königsberg 1834, s. 45. | + | '''Bibliografia''': <br/> |
| + | Prätorius Ephraim, ''Dantziger-Lehrer Gedächtniβ...'', Danzig und Leipzig, 1760, s. 6, 12, 16, 36, 95.<br/> | ||
| + | Rhesa Ludwig, ''Kurzgefaßte Nachrichten von allen seit der Reformation an den evangelischen Kirchen in Westpreuszen angestellten Predigern'', Königsberg 1834, s. 45.<br/> | ||
| + | Weichbrodt Dorothea, ''Patrizier, Bürger, Einwohner der Freien und Hansestadt Danzig in Stamm- und Namentafeln vom 14.-18. Jahrhundert'', Klausdorf-Schwentine 1986-1992, Bd. 4, 498. | ||
Wersja z 13:58, 8 maj 2023
GABRIEL GOTTLIEB (GOTTFRIED) VOGT (Voigt) (21 II 1727 Lisewo (Lissau) – 24 IX 1807 Gdańsk), pastor kościoła św. Jana w Gdańsku. Syn Gottfrieda (ur. Tczew – 1 VIII 1748 Lichnowy (Lichtenau)), od 1714 studenta w Rostocku, rektora szkoły w Tczewie, w latach 1724–1734 pastora w Lisewie, w 1734–1741 w Skarszewach (Schöneck), od 20 II 1741 w Lichnowach i poślubionej w 1725 nieznanego imienia kobiety. Brat Demuth (pochowana 22 I 1764 w gdańskim kościele św. Trójcy pod płytą nagrobną nr 1).
Od 1742 uczeń Gimnazjum Akademickiego w Gdańsku. Od 1750 student w Wittenberdze. 8 IV/13 VI 1755 zweryfikowany przez Ministerium Duchowne jako kaznodzieja, w latach 1756–1757 był kapelanem gdańskiego Domu Dobroczynności, w 1757–1758 kaznodzieją w Borętach (Bahrendt) i Palczewie (Palschau) na Wielkich Żuławach Malborskich.
W latach 1758–1761 był kaznodzieją w kościele św. Barbary, od 4 X 1761 do 1768 kaznodzieją w kościele św. Trójcy. 4 II 1768 został kaznodzieją w kościele św. Jana, od 1775 do śmierci był pastorem tego kościoła. Autor między innymi De Aldi Pii Manutii, ... vita meritisque in rem literatam dissertationem [Christiani Theophili Ungeri].... , Vitembergae [1752].
Od 8 II 1763 mąż Florentine Elisabeth (zmarła w połogu po urodzeniu drugiego syna, pochowana w kościele św. Trójcy 6 III 1766), ojciec pochowanych tamże rocznego Gottfrieda Benjamina (pochówek 23 XII 1766) oraz Gabriela Christofa, w 1779 ucznia Gimnazjum Akademickiego. Przed 1945 pod małymi organami kościoła św. Jana wisiał jego portret z 1807, obecnie zaginiony.
Bibliografia:
Prätorius Ephraim, Dantziger-Lehrer Gedächtniβ..., Danzig und Leipzig, 1760, s. 6, 12, 16, 36, 95.
Rhesa Ludwig, Kurzgefaßte Nachrichten von allen seit der Reformation an den evangelischen Kirchen in Westpreuszen angestellten Predigern, Königsberg 1834, s. 45.
Weichbrodt Dorothea, Patrizier, Bürger, Einwohner der Freien und Hansestadt Danzig in Stamm- und Namentafeln vom 14.-18. Jahrhundert, Klausdorf-Schwentine 1986-1992, Bd. 4, 498.
