GRALATH DANIEL II, rektor Gimnazjum Akademickiego
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | [[File: Daniel_Gralath_portret_sylwetkowy.jpg |thumb| Daniel Gralath, portret sylwetkowy]] | + | [[File: Daniel_Gralath_portret_sylwetkowy.jpg |thumb| Daniel Gralath, portret sylwetkowy ze zbiorów [[HINGELBERG FRIEDRICH THEODOR, lekarz, radny | Friedricha Theodora Hingelberga]]]]] |
[[File: Gralath_Daniel_ekslibris.jpg |thumb| Ekslibris Daniela Gralatha]] | [[File: Gralath_Daniel_ekslibris.jpg |thumb| Ekslibris Daniela Gralatha]] | ||
[[File:Daniel_Gralath.jpg|thumb|Daniel Gralath, ''Versuch einer Geschichte Danzigs'', t. 1, Królewiec 1789]] | [[File:Daniel_Gralath.jpg|thumb|Daniel Gralath, ''Versuch einer Geschichte Danzigs'', t. 1, Królewiec 1789]] | ||
Wersja z 18:50, 19 kwi 2023
DANIEL GRALATH II (8 VI 1739 Gdańsk – 8 VIII 1809 Gdańsk), rektor gdańskiego Gimnazjum Akademickiego. Syn Daniela Gralatha I. W latach 1752–1757 uczeń Gimnazjum Akademickiego, studiował prawo na uniwersytecie w Królewcu, od 1763 doktor. Od 1764 do początku 1809 profesor prawa i historii w Gimnazjum Akademickim i rewizor uczniowskiej bursy, od 1799 jego rektor (złożył urząd 21 II 1809 z powodu postępującej choroby nóg). Inicjator i realizator od 1765 reformy procesu nauczania w Gimnazjum. Autor rozpraw prawniczych (o prawie małżeńskim, prawie chełmińskim, zabezpieczaniu hipotek, przywileju sądowym dla obcego, przywilejach i prawach wpływających na rozwój handlu w miastach nadmorskich, prawie przedawnienia), historycznych (po I rozbiorze Polski o antypruskim charakterze) i druków okolicznościowych.
Głównym jego dziełem było Versuch einer Geschichte Danzigs aus zuverläßigen Quellen und Handschriften (Próba historii Gdańska na podstawie autentycznych źródeł i rękopisów), pierwsza naukowa synteza historii Gdańska do 1752, pisana także z myślą o popularyzacji dziejów miasta wśród gdańszczan (t. 1–2, Królewiec 1789, t. 3, Berlin 1791, listę prenumeratorów dzieła otwierał król polski Stanisław August Poniatowski). Bogatą bibliotekę przyrodniczą po dziadku Jacobie Theodorze Kleinie i jego własną historyczną sprzedano w części na aukcji w Berlinie w 1810 (katalog sprzedaży obejmował 1683 tomy), w części odziedziczył bratanek Karl Stanislaus. Był mistrzem lóż Eugenia (1776), Pod Trzema Gwiazdami (1768–1773) i Pod Trzema Poziomnicami (1775–1798) ( wolnomularstwo).
Po rezygnacji z pracy w Gimnazjum Akademickim wyjechał do posiadłości w Sulminie, zmarł bezdzietnie.
