WYSOCKI DOMINIK, pedagog, dyrektor IV i I Liceum Ogólnokształcącego
(korekta_EJ) |
|||
| Linia 6: | Linia 6: | ||
'''DOMINIK WYSOCKI''' (4 VIII 1908 Kiełpiny, pow. Lidzbark Warmiński – 10 III 1961 Gdańsk), pedagog, dyrektor IV i I Liceum Ogólnokształcącego. W 1926 absolwent Państwowego Gimnazjum Klasycznego w Brodnicy, w 1934 Wydziału Filologii Klasycznej Uniwersytetu Poznańskiego, magister filozofii w zakresie filologii klasycznej. W czasie studiów należał do organizacji studenckich zajmujących się zagadnieniami Pomorza: Akademickiego Koła Pomorzan oraz stowarzyszenia „Pomerania” i brał udział w wycieczkach krajoznawczych po Pomorzu. W latach 1935–1938 pracował jako nauczyciel łaciny i greki w Gimnazjum Towarzystwa Szkoły Średniej w Gdyni, następnie do wybuchu II wojny światowej w Państwowym Liceum i Gimnazjum w Wejherowie. Podczas okupacji przebywał w Generalnym Gubernatorstwie, zajmował się organizacją tajnego nauczania w dystrykcie warszawskim. <br/><br/> | '''DOMINIK WYSOCKI''' (4 VIII 1908 Kiełpiny, pow. Lidzbark Warmiński – 10 III 1961 Gdańsk), pedagog, dyrektor IV i I Liceum Ogólnokształcącego. W 1926 absolwent Państwowego Gimnazjum Klasycznego w Brodnicy, w 1934 Wydziału Filologii Klasycznej Uniwersytetu Poznańskiego, magister filozofii w zakresie filologii klasycznej. W czasie studiów należał do organizacji studenckich zajmujących się zagadnieniami Pomorza: Akademickiego Koła Pomorzan oraz stowarzyszenia „Pomerania” i brał udział w wycieczkach krajoznawczych po Pomorzu. W latach 1935–1938 pracował jako nauczyciel łaciny i greki w Gimnazjum Towarzystwa Szkoły Średniej w Gdyni, następnie do wybuchu II wojny światowej w Państwowym Liceum i Gimnazjum w Wejherowie. Podczas okupacji przebywał w Generalnym Gubernatorstwie, zajmował się organizacją tajnego nauczania w dystrykcie warszawskim. <br/><br/> | ||
W Gdańsku od 1945. Z udziałem lokalnej społeczności, w tym m.in. rodziców, robotników, wojska oraz restauratorów zorganizował i uruchomił IV Państwowe Gimnazjum i Liceum w Gdańsku-[[NOWY PORT | Nowym Porcie]] ([[LICEUM OGÓLNOKSZTAŁCĄCE, IV | IV Liceum Ogólnokształcące]]), w latach 1946–1949 pełnił funkcję dyrektora tej szkoły. W latach 1949–1961 był dyrektorem [[LICEUM OGÓLNOKSZTAŁCĄCE, I | I Liceum Ogólnokształcącego]]. Jednocześnie był lektorem języka łacińskiego w [[GDAŃSKI UNIWERSYTET MEDYCZNY | Akademii Medycznej w Gdańsku]] i w gdańskiej [[WYŻSZA SZKOŁA PEDAGOGICZNA | Wyższej Szkole Pedagogicznej]].<br/><br/> | W Gdańsku od 1945. Z udziałem lokalnej społeczności, w tym m.in. rodziców, robotników, wojska oraz restauratorów zorganizował i uruchomił IV Państwowe Gimnazjum i Liceum w Gdańsku-[[NOWY PORT | Nowym Porcie]] ([[LICEUM OGÓLNOKSZTAŁCĄCE, IV | IV Liceum Ogólnokształcące]]), w latach 1946–1949 pełnił funkcję dyrektora tej szkoły. W latach 1949–1961 był dyrektorem [[LICEUM OGÓLNOKSZTAŁCĄCE, I | I Liceum Ogólnokształcącego]]. Jednocześnie był lektorem języka łacińskiego w [[GDAŃSKI UNIWERSYTET MEDYCZNY | Akademii Medycznej w Gdańsku]] i w gdańskiej [[WYŻSZA SZKOŁA PEDAGOGICZNA | Wyższej Szkole Pedagogicznej]].<br/><br/> | ||
| − | Odznaczony Srebrnym i Złotym Krzyżem Zasługi, Medalem 10-lecia Polski Ludowej oraz odznaką [[ZA ZASŁUGI DLA GDAŃSKA | „Za zasługi dla Gdańska”]]. Zmarł po długiej chorobie serca i nerek. Uroczystości pożegnalne odbyły się 14 III 1961. Trumnę z kostnicy Akademii Medycznej przy ul. Dębinki przewieziono w asyście młodzieży, grona nauczycielskiego, delegacji wszystkich gdańskich szkół średnich oraz Wojska Polskiego i orkiestry przed gmach I LO, gdzie przemawiali: naczelnik szkolnictwa licealnego w Gdańsku J. Dorand, senior dyrektorów szkół licealnych Kazimierz Niedźwiedzki, zastępca dyrektora I LO Jan Rozumiłowski, członek Rady Pedagogicznej Franciszek Księżopolski, prorektor Akademii Medycznej prof. [[GÓRSKI MARIAN MARCIN, rektor Akademii Medycznej w Gdańsku | Marian Górski]], w imieniu Komitetu Rodzicielskiego dr Zygmunt Przyłuski oraz uczeń XI-tej klasy, Wojciech Kania. Pogrzeb odbył się 15 marca w rodzinnych Kiełpinach. {{author: SB}} [[Category: | + | Odznaczony Srebrnym i Złotym Krzyżem Zasługi, Medalem 10-lecia Polski Ludowej oraz odznaką [[ZA ZASŁUGI DLA GDAŃSKA | „Za zasługi dla Gdańska”]]. Zmarł po długiej chorobie serca i nerek. Uroczystości pożegnalne odbyły się 14 III 1961. Trumnę z kostnicy Akademii Medycznej przy ul. Dębinki przewieziono w asyście młodzieży, grona nauczycielskiego, delegacji wszystkich gdańskich szkół średnich oraz Wojska Polskiego i orkiestry przed gmach I LO, gdzie przemawiali: naczelnik szkolnictwa licealnego w Gdańsku J. Dorand, senior dyrektorów szkół licealnych Kazimierz Niedźwiedzki, zastępca dyrektora I LO Jan Rozumiłowski, członek Rady Pedagogicznej Franciszek Księżopolski, prorektor Akademii Medycznej prof. [[GÓRSKI MARIAN MARCIN, rektor Akademii Medycznej w Gdańsku | Marian Górski]], w imieniu Komitetu Rodzicielskiego dr Zygmunt Przyłuski oraz uczeń XI-tej klasy, Wojciech Kania. Pogrzeb odbył się 15 marca w rodzinnych Kiełpinach. {{author: SB}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] |
Aktualna wersja na dzień 20:04, 13 kwi 2023
DOMINIK WYSOCKI (4 VIII 1908 Kiełpiny, pow. Lidzbark Warmiński – 10 III 1961 Gdańsk), pedagog, dyrektor IV i I Liceum Ogólnokształcącego. W 1926 absolwent Państwowego Gimnazjum Klasycznego w Brodnicy, w 1934 Wydziału Filologii Klasycznej Uniwersytetu Poznańskiego, magister filozofii w zakresie filologii klasycznej. W czasie studiów należał do organizacji studenckich zajmujących się zagadnieniami Pomorza: Akademickiego Koła Pomorzan oraz stowarzyszenia „Pomerania” i brał udział w wycieczkach krajoznawczych po Pomorzu. W latach 1935–1938 pracował jako nauczyciel łaciny i greki w Gimnazjum Towarzystwa Szkoły Średniej w Gdyni, następnie do wybuchu II wojny światowej w Państwowym Liceum i Gimnazjum w Wejherowie. Podczas okupacji przebywał w Generalnym Gubernatorstwie, zajmował się organizacją tajnego nauczania w dystrykcie warszawskim.
W Gdańsku od 1945. Z udziałem lokalnej społeczności, w tym m.in. rodziców, robotników, wojska oraz restauratorów zorganizował i uruchomił IV Państwowe Gimnazjum i Liceum w Gdańsku- Nowym Porcie ( IV Liceum Ogólnokształcące), w latach 1946–1949 pełnił funkcję dyrektora tej szkoły. W latach 1949–1961 był dyrektorem I Liceum Ogólnokształcącego. Jednocześnie był lektorem języka łacińskiego w Akademii Medycznej w Gdańsku i w gdańskiej Wyższej Szkole Pedagogicznej.
Odznaczony Srebrnym i Złotym Krzyżem Zasługi, Medalem 10-lecia Polski Ludowej oraz odznaką „Za zasługi dla Gdańska”. Zmarł po długiej chorobie serca i nerek. Uroczystości pożegnalne odbyły się 14 III 1961. Trumnę z kostnicy Akademii Medycznej przy ul. Dębinki przewieziono w asyście młodzieży, grona nauczycielskiego, delegacji wszystkich gdańskich szkół średnich oraz Wojska Polskiego i orkiestry przed gmach I LO, gdzie przemawiali: naczelnik szkolnictwa licealnego w Gdańsku J. Dorand, senior dyrektorów szkół licealnych Kazimierz Niedźwiedzki, zastępca dyrektora I LO Jan Rozumiłowski, członek Rady Pedagogicznej Franciszek Księżopolski, prorektor Akademii Medycznej prof. Marian Górski, w imieniu Komitetu Rodzicielskiego dr Zygmunt Przyłuski oraz uczeń XI-tej klasy, Wojciech Kania. Pogrzeb odbył się 15 marca w rodzinnych Kiełpinach.
