GDANIEC PAWEŁ BOLESŁAW, działacz gdańskiej Polonii, patron ulicy
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
'''PAWEŁ BOLESŁAW GDANIEC''' (właściwie: Bolesław Paweł) (23 III 1876 Gdańsk – 18 XII 1947 Gdańsk), działacz polonijny, patron gdańskiej ulicy. Syn Jana, robotnika stoczniowego w Gdańsku, następnie gospodarza rolnego w Subkowach i Augustyny z domu Gierszewskiej. Ukończył w tej wsi szkołę powszechną, w latach 1891–1896 w Gdańsku wyuczył się zawodu szewca. Prowadził sklep z obuwiem, specjalizując się w obuwiu ortopedycznym, przy Altstädtischer Graben 46 (ul. Podwale Staromiejskie). | '''PAWEŁ BOLESŁAW GDANIEC''' (właściwie: Bolesław Paweł) (23 III 1876 Gdańsk – 18 XII 1947 Gdańsk), działacz polonijny, patron gdańskiej ulicy. Syn Jana, robotnika stoczniowego w Gdańsku, następnie gospodarza rolnego w Subkowach i Augustyny z domu Gierszewskiej. Ukończył w tej wsi szkołę powszechną, w latach 1891–1896 w Gdańsku wyuczył się zawodu szewca. Prowadził sklep z obuwiem, specjalizując się w obuwiu ortopedycznym, przy Altstädtischer Graben 46 (ul. Podwale Staromiejskie). | ||
| − | Pod wpływem [[CZYŻEWSKI JÓZEF, działacz gdańskiej Polonii, patron ulicy | Józefa Czyżewskiego]] działał w kręgu gdańskiej Polonii w Gdańsku, organizował wiece i odczyty dla przybyłej ze wsi ludności polskiej. Należał do Towarzystwa Ludowego „Jedność”, Towarzystwa Śpiewaczego „Lutnia”, Chóru Męskiego „Moniuszko”. W 1919 pracował krótko w dziale emigracyjnym [[KOMISARIAT GENERALNY RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ W II WMG | Komisariatu Generalnego Rzeczpospolitej Polskiej w II WMG]], po czym wrócił do swojego zawodu. Był między innymi sekretarzem powstałego w 1920 przy Breitgasse 83 (ul. Szeroka) polskiego Domu Abstynentów, działał w [[GMINA POLSKA ZWIĄZEK POLAKÓW W WOLNYM MIEŚCIE GDAŃSKU | Gminie Polskiej Związku Polaków w Wolnym Mieście Gdańsku]], w 1937 był skarbnikiem filii na [[STARE MIASTO | Starym Mieście]].<br/><br/> | + | Pod wpływem [[CZYŻEWSKI JÓZEF, działacz gdańskiej Polonii, patron ulicy | Józefa Czyżewskiego]] działał w kręgu gdańskiej Polonii w Gdańsku, organizował wiece i odczyty dla przybyłej ze wsi ludności polskiej. Należał do Towarzystwa Ludowego „Jedność” (w 1922 jego sekretarz), Towarzystwa Śpiewaczego „Lutnia”, Chóru Męskiego „Moniuszko”. W 1919 pracował krótko w dziale emigracyjnym [[KOMISARIAT GENERALNY RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ W II WMG | Komisariatu Generalnego Rzeczpospolitej Polskiej w II WMG]], po czym wrócił do swojego zawodu. Był między innymi sekretarzem powstałego w 1920 przy Breitgasse 83 (ul. Szeroka) polskiego Domu Abstynentów, działał w [[GMINA POLSKA ZWIĄZEK POLAKÓW W WOLNYM MIEŚCIE GDAŃSKU | Gminie Polskiej Związku Polaków w Wolnym Mieście Gdańsku]], w 1937 był skarbnikiem filii na [[STARE MIASTO | Starym Mieście]].<br/><br/> |
Aresztowany przez Niemców 1 IX 1939, krótko przetrzymywani w gdańskim [[ARESZT ŚLEDCZY W GDAŃSKU| więzieniu]], po zwolnieniu zatrudniony przy wyrobie protez dla niemieckich żołnierzy inwalidów, odmówił podpisania niemieckiej listy narodowościowej. W 1945 pracownik warsztatów Wojewódzkiej Komendy [[MILICJA OBYWATELSKA | Milicji Obywatelskiej]] w Gdańsku, od grudnia 1946 woźny w [[BIBLIOTEKA MIEJSKA | Bibliotece Miejskiej]]. <br/><br/> | Aresztowany przez Niemców 1 IX 1939, krótko przetrzymywani w gdańskim [[ARESZT ŚLEDCZY W GDAŃSKU| więzieniu]], po zwolnieniu zatrudniony przy wyrobie protez dla niemieckich żołnierzy inwalidów, odmówił podpisania niemieckiej listy narodowościowej. W 1945 pracownik warsztatów Wojewódzkiej Komendy [[MILICJA OBYWATELSKA | Milicji Obywatelskiej]] w Gdańsku, od grudnia 1946 woźny w [[BIBLIOTEKA MIEJSKA | Bibliotece Miejskiej]]. <br/><br/> | ||
Był dwukrotnie żonaty. Po raz pierwszy z Martą z domu Rynkiewicz (zm. 1929), po raz drugi z poślubioną 23 VI 1931 Heleną z domu Gosieniecką. Pochowany na [[CMENTARZE WE WRZESZCZU (Z ANIOŁKAMI). PRZY WIELKIEJ ALEI | cmentarzu św. Józefa]], 14 XI 1948 prochy przeniesiono na [[CMENTARZ NA ZASPIE | cmentarz na Zaspie]]. Od 19 IV 1977 patron ulicy w Gdańsku-[[OLIWA | Oliwie]]. {{author:RED}}[[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]<br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> | Był dwukrotnie żonaty. Po raz pierwszy z Martą z domu Rynkiewicz (zm. 1929), po raz drugi z poślubioną 23 VI 1931 Heleną z domu Gosieniecką. Pochowany na [[CMENTARZE WE WRZESZCZU (Z ANIOŁKAMI). PRZY WIELKIEJ ALEI | cmentarzu św. Józefa]], 14 XI 1948 prochy przeniesiono na [[CMENTARZ NA ZASPIE | cmentarz na Zaspie]]. Od 19 IV 1977 patron ulicy w Gdańsku-[[OLIWA | Oliwie]]. {{author:RED}}[[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]<br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> | ||
Wersja z 20:26, 28 mar 2023
PAWEŁ BOLESŁAW GDANIEC (właściwie: Bolesław Paweł) (23 III 1876 Gdańsk – 18 XII 1947 Gdańsk), działacz polonijny, patron gdańskiej ulicy. Syn Jana, robotnika stoczniowego w Gdańsku, następnie gospodarza rolnego w Subkowach i Augustyny z domu Gierszewskiej. Ukończył w tej wsi szkołę powszechną, w latach 1891–1896 w Gdańsku wyuczył się zawodu szewca. Prowadził sklep z obuwiem, specjalizując się w obuwiu ortopedycznym, przy Altstädtischer Graben 46 (ul. Podwale Staromiejskie).
Pod wpływem Józefa Czyżewskiego działał w kręgu gdańskiej Polonii w Gdańsku, organizował wiece i odczyty dla przybyłej ze wsi ludności polskiej. Należał do Towarzystwa Ludowego „Jedność” (w 1922 jego sekretarz), Towarzystwa Śpiewaczego „Lutnia”, Chóru Męskiego „Moniuszko”. W 1919 pracował krótko w dziale emigracyjnym Komisariatu Generalnego Rzeczpospolitej Polskiej w II WMG, po czym wrócił do swojego zawodu. Był między innymi sekretarzem powstałego w 1920 przy Breitgasse 83 (ul. Szeroka) polskiego Domu Abstynentów, działał w Gminie Polskiej Związku Polaków w Wolnym Mieście Gdańsku, w 1937 był skarbnikiem filii na Starym Mieście.
Aresztowany przez Niemców 1 IX 1939, krótko przetrzymywani w gdańskim więzieniu, po zwolnieniu zatrudniony przy wyrobie protez dla niemieckich żołnierzy inwalidów, odmówił podpisania niemieckiej listy narodowościowej. W 1945 pracownik warsztatów Wojewódzkiej Komendy Milicji Obywatelskiej w Gdańsku, od grudnia 1946 woźny w Bibliotece Miejskiej.
Był dwukrotnie żonaty. Po raz pierwszy z Martą z domu Rynkiewicz (zm. 1929), po raz drugi z poślubioną 23 VI 1931 Heleną z domu Gosieniecką. Pochowany na cmentarzu św. Józefa, 14 XI 1948 prochy przeniesiono na cmentarz na Zaspie. Od 19 IV 1977 patron ulicy w Gdańsku- Oliwie.
Bibliografia:
„Gazeta Gdańska”, nr 23 z 29 I 1920, s. 3.
„Straż Gdańska”, 1 VIII 1937, s. 5.
Mikos Stanisław, Gdaniec Bolesław Paweł, w: Słownik Biograficzny Pomorza Nadwiślańskiego, t. II, Gdańsk 1994, s. 29.
Pelczar Marian, Gdaniec Bolesław Paweł, w: Polski Słownik Biograficzny, t. 7, 1958, s. 360-361.
