CHOJNOWSKA-LISKIEWICZ KRYSTYNA, żeglarka
| Linia 2: | Linia 2: | ||
[[File: Krystyna_Chojnowska-Liskiewicz.jpg|thumb|Krystyna Chojnowska-<br/>-Liskiewicz]] | [[File: Krystyna_Chojnowska-Liskiewicz.jpg|thumb|Krystyna Chojnowska-<br/>-Liskiewicz]] | ||
[[File: Chojnowska_Liskiewicz_Krystyna.jpeg |thumb| Edward Gierek dekoruje Krystynę Chojnowską-Liskiewicz w [[RATUSZ GŁÓWNEGO MIASTA | Ratuszu Głównego Miasta]] Gdańska, 19 VI 1978]] | [[File: Chojnowska_Liskiewicz_Krystyna.jpeg |thumb| Edward Gierek dekoruje Krystynę Chojnowską-Liskiewicz w [[RATUSZ GŁÓWNEGO MIASTA | Ratuszu Głównego Miasta]] Gdańska, 19 VI 1978]] | ||
| − | '''KRYSTYNA CHOJNOWSKA-LISKIEWICZ''' (15 VII 1936 Warszawa – 13 VI 2021 Gdańsk), projektantka okrętowych urządzeń i systemów pokładowych, żeglarz. Po II wojnie światowej mieszkała z rodzicami w Ostródzie. | + | '''KRYSTYNA CHOJNOWSKA-LISKIEWICZ''' (15 VII 1936 Warszawa – 13 VI 2021 Gdańsk), projektantka okrętowych urządzeń i systemów pokładowych, żeglarz. Urodziła się 11 VII 1936, 15 t.m. zgłoszono oficjalnie jej urodzenie. Po II wojnie światowej mieszkała z rodzicami w Ostródzie. Od 1953 w Gdańsku. W 1960 ukończyła Wydział Budowy Okrętów [[POLITECHNIKA GDAŃSKA | Politechniki Gdańskiej]], w czasie studiów, w 1957 uzyskała patent sternika jachtowego, w 1960 sternika morskiego. Pracowała jako konstruktor między innymi w Stoczni Remontowej „Radunia”, [[STOCZNIA GDAŃSKA | Stoczni Gdańskiej im. Lenina]], Centralnym Biurze Konstrukcji Okrętowych, Centralnym Ośrodku Badawczo-Konstrukcyjnym, Centrum Techniki Okrętowej w Gdańsku. <br/><br/> |
| − | W 1966 otrzymała patent jachtowego kapitana żeglugi wielkiej. W 1967 była kapitanem pierwszego odcinka (Hel–Ustka) płynącego na Spitsbergen jachtu „Swarożyc III” z Akademickiego Klubu Morskiego ([[AKADEMICKI ZWIĄZEK MORSKI| Akademicki Związek Morski]]). W 1971 zorganizowała na jachcie „Szmaragd” kobiecy rejs po Morzu Bałtyckim, a w 1972 na tym samym jachcie z kobiecą załogą popłynęła do Szkocji. 28 III 1976 na jachcie „Mazurek” (skonstruowanym przez jej męża, [[LISKIEWICZ WACŁAW, konstruktor żaglowców, żeglarz | Wacława Liskiewicza]]) wypłynęła z Las Palmas w samotny rejs i jako pierwsza kobieta samotnie opłynęła świat. Pętlę rejsu zamknęła 20 III 1978 w pobliżu wysp Zielonego Przylądka, po 28 696 milach morskich żeglugi. Za ten rejs została uhonorowana Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (1978, wręczony przez Edwarda Gierka w Sali Białej [[RATUSZ GŁÓWNEGO MIASTA | Ratusza Głównego Miasta]]), złotym medalem „Za Wybitne Osiągnięcia Sportowe” i wpisem do Księgi Rekordów Guinnessa, została również przyjęta do elitarnego grona członków The Explorers Club w Nowym Jorku.<br/><br/> | + | W 1966 otrzymała patent jachtowego kapitana żeglugi wielkiej. W 1967 była członkiem pierwszej zmiany zalogi i kapitanem pierwszego odcinka (Hel–Ustka) płynącego na Spitsbergen jachtu „Swarożyc III” z Akademickiego Klubu Morskiego ([[AKADEMICKI ZWIĄZEK MORSKI| Akademicki Związek Morski]]). W 1971 zorganizowała na jachcie „Szmaragd” kobiecy rejs po Morzu Bałtyckim, a w 1972 na tym samym jachcie z kobiecą załogą popłynęła do Szkocji. 28 III 1976 na jachcie „Mazurek” (skonstruowanym przez jej męża, [[LISKIEWICZ WACŁAW, konstruktor żaglowców, żeglarz | Wacława Liskiewicza]]) wypłynęła z Las Palmas w samotny rejs i jako pierwsza kobieta samotnie opłynęła świat. Pętlę rejsu zamknęła 20 III 1978 w pobliżu wysp Zielonego Przylądka, po 28 696 milach morskich żeglugi. Za ten rejs została uhonorowana Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (1978, wręczony przez Edwarda Gierka w Sali Białej [[RATUSZ GŁÓWNEGO MIASTA | Ratusza Głównego Miasta]]), złotym medalem „Za Wybitne Osiągnięcia Sportowe” i wpisem do Księgi Rekordów Guinnessa, została również przyjęta do elitarnego grona członków The Explorers Club w Nowym Jorku.<br/><br/> |
| − | W 2001 zorganizowała Otwarte Żeglarskie Mistrzostwa Kobiet o nazwie „Piękności Bałtyku”. W 2008, w trzydziestą rocznicę zakończenia rejsu dookoła świata, uhonorowano ją prestiżową nagrodą Super Kolosa za całokształt osiągnięć i sukcesów w żeglarstwie. W 2015 otrzymała tytuł Żeglarki 50-lecia Pomorskiego Związku Żeglarskiego (PoZŻ), w 2017 Medal za Szczególne Zasługi dla Żeglarstwa Pomorskiego. 28 III 2021, w 45. rocznicę rozpoczęcia rejsu dookoła świata, Sejmik PoZŻ nadał jej honorowe członkostwo. 8 X 2022 w Alei Żeglarstwa Polskiego w Gdyni, w obecności męża, odsłonięto poświęconą jej tablicę pamiątkową.<br/><br/> | + | W 2001 zorganizowała Otwarte Żeglarskie Mistrzostwa Kobiet o nazwie „Piękności Bałtyku”. W 2008, w trzydziestą rocznicę zakończenia rejsu dookoła świata, uhonorowano ją prestiżową nagrodą Super Kolosa za całokształt osiągnięć i sukcesów w żeglarstwie. W 2015 otrzymała tytuł Żeglarki 50-lecia Pomorskiego Związku Żeglarskiego (PoZŻ), w 2017 Medal za Szczególne Zasługi dla Żeglarstwa Pomorskiego. 28 III 2021, w 45. rocznicę rozpoczęcia rejsu dookoła świata, Sejmik PoZŻ nadał jej honorowe członkostwo. Od 1 V 2004 honorowa obywatelka Ostródy, od 2020 patronka skweru w tym mieście. 8 X 2022 w Alei Żeglarstwa Polskiego w Gdyni, w obecności męża, odsłonięto poświęconą jej tablicę pamiątkową.<br/><br/> |
Pochowana na [[CMENTARZE WE WRZESZCZU. SREBRZYSKO | cmentarzu Srebrzysko]]. {{author: JMY}} {{author: CR}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | Pochowana na [[CMENTARZE WE WRZESZCZU. SREBRZYSKO | cmentarzu Srebrzysko]]. {{author: JMY}} {{author: CR}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Wersja z 16:44, 11 lut 2023
-Liskiewicz
KRYSTYNA CHOJNOWSKA-LISKIEWICZ (15 VII 1936 Warszawa – 13 VI 2021 Gdańsk), projektantka okrętowych urządzeń i systemów pokładowych, żeglarz. Urodziła się 11 VII 1936, 15 t.m. zgłoszono oficjalnie jej urodzenie. Po II wojnie światowej mieszkała z rodzicami w Ostródzie. Od 1953 w Gdańsku. W 1960 ukończyła Wydział Budowy Okrętów Politechniki Gdańskiej, w czasie studiów, w 1957 uzyskała patent sternika jachtowego, w 1960 sternika morskiego. Pracowała jako konstruktor między innymi w Stoczni Remontowej „Radunia”, Stoczni Gdańskiej im. Lenina, Centralnym Biurze Konstrukcji Okrętowych, Centralnym Ośrodku Badawczo-Konstrukcyjnym, Centrum Techniki Okrętowej w Gdańsku.
W 1966 otrzymała patent jachtowego kapitana żeglugi wielkiej. W 1967 była członkiem pierwszej zmiany zalogi i kapitanem pierwszego odcinka (Hel–Ustka) płynącego na Spitsbergen jachtu „Swarożyc III” z Akademickiego Klubu Morskiego ( Akademicki Związek Morski). W 1971 zorganizowała na jachcie „Szmaragd” kobiecy rejs po Morzu Bałtyckim, a w 1972 na tym samym jachcie z kobiecą załogą popłynęła do Szkocji. 28 III 1976 na jachcie „Mazurek” (skonstruowanym przez jej męża, Wacława Liskiewicza) wypłynęła z Las Palmas w samotny rejs i jako pierwsza kobieta samotnie opłynęła świat. Pętlę rejsu zamknęła 20 III 1978 w pobliżu wysp Zielonego Przylądka, po 28 696 milach morskich żeglugi. Za ten rejs została uhonorowana Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (1978, wręczony przez Edwarda Gierka w Sali Białej Ratusza Głównego Miasta), złotym medalem „Za Wybitne Osiągnięcia Sportowe” i wpisem do Księgi Rekordów Guinnessa, została również przyjęta do elitarnego grona członków The Explorers Club w Nowym Jorku.
W 2001 zorganizowała Otwarte Żeglarskie Mistrzostwa Kobiet o nazwie „Piękności Bałtyku”. W 2008, w trzydziestą rocznicę zakończenia rejsu dookoła świata, uhonorowano ją prestiżową nagrodą Super Kolosa za całokształt osiągnięć i sukcesów w żeglarstwie. W 2015 otrzymała tytuł Żeglarki 50-lecia Pomorskiego Związku Żeglarskiego (PoZŻ), w 2017 Medal za Szczególne Zasługi dla Żeglarstwa Pomorskiego. 28 III 2021, w 45. rocznicę rozpoczęcia rejsu dookoła świata, Sejmik PoZŻ nadał jej honorowe członkostwo. Od 1 V 2004 honorowa obywatelka Ostródy, od 2020 patronka skweru w tym mieście. 8 X 2022 w Alei Żeglarstwa Polskiego w Gdyni, w obecności męża, odsłonięto poświęconą jej tablicę pamiątkową.
Pochowana na cmentarzu Srebrzysko.
