SOERMANNS WILHELM ERNST FRIEDRICH, kupiec, senator
| Linia 3: | Linia 3: | ||
[[File:Wilhelm_Ernst_Friedrich_Soermanns.jpg|thumb|[[MOHRHEIM FRIEDRICH CHRISTIAN SAMUEL, kompozytor, kapelmistrz| Friedrich Christian Mohrheim]], tekst kantaty ''Der träumende Schäfer'' na ślub Johanna Heinricha Soermannsa z Charlottą Uphagen 2 XII 1760]] | [[File:Wilhelm_Ernst_Friedrich_Soermanns.jpg|thumb|[[MOHRHEIM FRIEDRICH CHRISTIAN SAMUEL, kompozytor, kapelmistrz| Friedrich Christian Mohrheim]], tekst kantaty ''Der träumende Schäfer'' na ślub Johanna Heinricha Soermannsa z Charlottą Uphagen 2 XII 1760]] | ||
| − | '''WILHELM ERNST FRIEDRICH SOERMANNS''' (Soermans; 15 III 1763 Gdańsk – 11 VI 1825 Gdańsk), kupiec, [[RADA MIEJSKA | senator]] [[WOLNE MIASTO GDAŃSK, 1807–1815 | I Wolnego Miasta Gdańska]] (WMG). Syn Johanna Heinricha (23 IV 1722 Gdańsk – 21 XII 1775 Gdańsk), od 1750 [[ŁAWA MIEJSKA | ławnika]] [[STARE MIASTO | Starego Miasta]], [[RADA MIEJSKA | rajcy]] gdańskiego od 1771 i [[SĘDZIA | sędziego]] w 1772, kupca (między innymi w spółce z [[SCHOPENHAUER ANDREAS, kupiec, armator | Andreasem Schopenhauerem]], armatora (zob. [[GDAŃSKA FLOTA HANDLOWA 1454–1793 | gdańska flota handlowa 1454–1793]]). Matką była, zamężna za Johanna Heinricha od 2 XII 1760, Charlotta (12 XII 1740 Gdańsk – 14 IX 1763 Gdańsk), córka ławnika Carla Uphagena (1699 Gdańsk – 14 IV 1746 Gdańsk) ([[UPHAGEN WILHELM HEINRICH | Wilhelm Heinrich Uphagen]]). Brat między innymi kupca Johanna Heinricha (28 IV 1750 Gdańsk – 18 VII 1802 Gdańsk). Ojciec chrzestny [[SCHOPENHAUER ARTHUR, filozof, patron gdańskiej ulicy | Arthura Schopenhauera]] (1788). <br/><br/> | + | '''WILHELM ERNST FRIEDRICH SOERMANNS''' (Soermans; 15 III 1763 Gdańsk – 11 VI 1825 Gdańsk), kupiec, [[RADA MIEJSKA | senator]] [[WOLNE MIASTO GDAŃSK, 1807–1815 | I Wolnego Miasta Gdańska]] (WMG). Syn Johanna Heinricha (23 IV 1722 Gdańsk – 21 XII 1775 Gdańsk), od 1750 [[ŁAWA MIEJSKA | ławnika]] [[STARE MIASTO | Starego Miasta]], [[RADA MIEJSKA | rajcy]] gdańskiego od 1771 i [[SĘDZIA | sędziego]] w 1772, kupca (między innymi w spółce z [[SCHOPENHAUER ANDREAS, kupiec, armator | Andreasem Schopenhauerem]], armatora (zob. [[GDAŃSKA FLOTA HANDLOWA 1454–1793 | gdańska flota handlowa 1454–1793]]). Matką była, zamężna za Johanna Heinricha od 2 XII 1760, Charlotta (12 XII 1740 Gdańsk – 14 IX 1763 Gdańsk), córka ławnika Carla Uphagena (1699 Gdańsk – 14 IV 1746 Gdańsk) ([[UPHAGEN WILHELM HEINRICH, kupiec, armator | Wilhelm Heinrich Uphagen]]). Brat między innymi kupca Johanna Heinricha (28 IV 1750 Gdańsk – 18 VII 1802 Gdańsk). Ojciec chrzestny [[SCHOPENHAUER ARTHUR, filozof, patron gdańskiej ulicy | Arthura Schopenhauera]] (1788). <br/><br/> |
Od 14 I 1790 posiadał [[OBYWATELSTWO MIEJSKIE | obywatelstwo Gdańska]]. W 1807 ławnik sądu WMG, od marca 1808 do 1814 jego senator. W 1821 współzałożyciel Gdańskiej Kasy Oszczędnościowej (Danziger Sparkasse), jej udziałowiec w okresie 1821–1825. W latach 1797–1817 po ojcu właściciel firmy handlu hurtowego zbożem i drewnem H. Soermanns und Sohn. W 1808 właściciel kamienic przy Langgasse 390 (ul. Długa 25), gdzie mieszkał, przy Hundegasse 246 (ul. Ogarna 25), gdzie miał kantor i do której należał dom tylny przy Hintergasse 119 (ul. Za Murami 12), kamienicy na Hundegasse 338 (ul. Ogarna 114), po przodkach był właścicielem [[KRÓLEWSKA DOLINA | Królewskiej Doliny]].<br/><br/> | Od 14 I 1790 posiadał [[OBYWATELSTWO MIEJSKIE | obywatelstwo Gdańska]]. W 1807 ławnik sądu WMG, od marca 1808 do 1814 jego senator. W 1821 współzałożyciel Gdańskiej Kasy Oszczędnościowej (Danziger Sparkasse), jej udziałowiec w okresie 1821–1825. W latach 1797–1817 po ojcu właściciel firmy handlu hurtowego zbożem i drewnem H. Soermanns und Sohn. W 1808 właściciel kamienic przy Langgasse 390 (ul. Długa 25), gdzie mieszkał, przy Hundegasse 246 (ul. Ogarna 25), gdzie miał kantor i do której należał dom tylny przy Hintergasse 119 (ul. Za Murami 12), kamienicy na Hundegasse 338 (ul. Ogarna 114), po przodkach był właścicielem [[KRÓLEWSKA DOLINA | Królewskiej Doliny]].<br/><br/> | ||
Od 21 I 1790 żonaty był z Augustą Chrisitiną (1767 Gdańsk – kwiecień 1826 Gdańsk), córką Carla Joachima Frese (zob. [[FRIESE JOHANN CARL, prawnik, ławnik | Johann Carl Friese]]) i Renaty Weickhmann (jej bratanek, nadburmistrz [[WEICKHMANN JOACHIM HEINRICH, nadburmistrz Gdańska | Joachim Heinrich Weickhmann]] miał w związku z tym udziały w firmie Soermanns und Sohn). Po wczesnej śmierci syna Carla Wilhelma (26 X 1790 – 27 VI 1814), który na krótko przed śmiercią, 25 I 1814 nabył obywatelstwo Gdańska, spadkobierczynią została córka Charlotta Levina Augusta (1791 Gdańsk – 14 VII 1868 Drezno), od 15 III 1820 żona | Od 21 I 1790 żonaty był z Augustą Chrisitiną (1767 Gdańsk – kwiecień 1826 Gdańsk), córką Carla Joachima Frese (zob. [[FRIESE JOHANN CARL, prawnik, ławnik | Johann Carl Friese]]) i Renaty Weickhmann (jej bratanek, nadburmistrz [[WEICKHMANN JOACHIM HEINRICH, nadburmistrz Gdańska | Joachim Heinrich Weickhmann]] miał w związku z tym udziały w firmie Soermanns und Sohn). Po wczesnej śmierci syna Carla Wilhelma (26 X 1790 – 27 VI 1814), który na krótko przed śmiercią, 25 I 1814 nabył obywatelstwo Gdańska, spadkobierczynią została córka Charlotta Levina Augusta (1791 Gdańsk – 14 VII 1868 Drezno), od 15 III 1820 żona | ||
[[HEIDFELD JOHANN MATHIAS PETER, kupiec, radca | Johanna Mathiasa Petera Heidfelda]]. W styczniu 1823 przejął on kierownictwo firmy teścia, a po jego śmierci, jeszcze w 1825, sprzedał kamienice przy Langgase 390 (ul. Długa 25) i przy Hundegasse 338 (ul. Ogarna 114) gminie miejskiej na potrzeby budowy siedziby gdańskiej [[POLICJA | policji]]. W jego posiadanie przeszły po teściu Królewska Dolina i kamienica przy Hundegasse 246 (Ogarna 25). {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | [[HEIDFELD JOHANN MATHIAS PETER, kupiec, radca | Johanna Mathiasa Petera Heidfelda]]. W styczniu 1823 przejął on kierownictwo firmy teścia, a po jego śmierci, jeszcze w 1825, sprzedał kamienice przy Langgase 390 (ul. Długa 25) i przy Hundegasse 338 (ul. Ogarna 114) gminie miejskiej na potrzeby budowy siedziby gdańskiej [[POLICJA | policji]]. W jego posiadanie przeszły po teściu Królewska Dolina i kamienica przy Hundegasse 246 (Ogarna 25). {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Wersja z 20:17, 1 sty 2023
WILHELM ERNST FRIEDRICH SOERMANNS (Soermans; 15 III 1763 Gdańsk – 11 VI 1825 Gdańsk), kupiec, senator I Wolnego Miasta Gdańska (WMG). Syn Johanna Heinricha (23 IV 1722 Gdańsk – 21 XII 1775 Gdańsk), od 1750 ławnika Starego Miasta, rajcy gdańskiego od 1771 i sędziego w 1772, kupca (między innymi w spółce z Andreasem Schopenhauerem, armatora (zob. gdańska flota handlowa 1454–1793). Matką była, zamężna za Johanna Heinricha od 2 XII 1760, Charlotta (12 XII 1740 Gdańsk – 14 IX 1763 Gdańsk), córka ławnika Carla Uphagena (1699 Gdańsk – 14 IV 1746 Gdańsk) ( Wilhelm Heinrich Uphagen). Brat między innymi kupca Johanna Heinricha (28 IV 1750 Gdańsk – 18 VII 1802 Gdańsk). Ojciec chrzestny Arthura Schopenhauera (1788).
Od 14 I 1790 posiadał obywatelstwo Gdańska. W 1807 ławnik sądu WMG, od marca 1808 do 1814 jego senator. W 1821 współzałożyciel Gdańskiej Kasy Oszczędnościowej (Danziger Sparkasse), jej udziałowiec w okresie 1821–1825. W latach 1797–1817 po ojcu właściciel firmy handlu hurtowego zbożem i drewnem H. Soermanns und Sohn. W 1808 właściciel kamienic przy Langgasse 390 (ul. Długa 25), gdzie mieszkał, przy Hundegasse 246 (ul. Ogarna 25), gdzie miał kantor i do której należał dom tylny przy Hintergasse 119 (ul. Za Murami 12), kamienicy na Hundegasse 338 (ul. Ogarna 114), po przodkach był właścicielem Królewskiej Doliny.
Od 21 I 1790 żonaty był z Augustą Chrisitiną (1767 Gdańsk – kwiecień 1826 Gdańsk), córką Carla Joachima Frese (zob. Johann Carl Friese) i Renaty Weickhmann (jej bratanek, nadburmistrz Joachim Heinrich Weickhmann miał w związku z tym udziały w firmie Soermanns und Sohn). Po wczesnej śmierci syna Carla Wilhelma (26 X 1790 – 27 VI 1814), który na krótko przed śmiercią, 25 I 1814 nabył obywatelstwo Gdańska, spadkobierczynią została córka Charlotta Levina Augusta (1791 Gdańsk – 14 VII 1868 Drezno), od 15 III 1820 żona
Johanna Mathiasa Petera Heidfelda. W styczniu 1823 przejął on kierownictwo firmy teścia, a po jego śmierci, jeszcze w 1825, sprzedał kamienice przy Langgase 390 (ul. Długa 25) i przy Hundegasse 338 (ul. Ogarna 114) gminie miejskiej na potrzeby budowy siedziby gdańskiej policji. W jego posiadanie przeszły po teściu Królewska Dolina i kamienica przy Hundegasse 246 (Ogarna 25).
