PEGELAU DANIEL AUGUST, radca, ławnik
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
| − | '''DANIEL AUGUST PEGELAU''' (6 VIII 1754 Gdańsk – 26 IV 1816 Gdańsk), [[ŁAWA MIEJSKA | ławnik]] [[WOLNE MIASTO GDAŃSK, 1807–1815 | I Wolnego Miasta Gdańska]] (WMG). Syn burmistrza [[PEGELAU JOHANN GOTTLIEB, burmistrz Gdańska | Johanna Gottlieba]]. W 1770 uczeń [[GIMNAZJUM AKADEMICKIE | Gimnazjum Akademickiego]], w latach 1773–1775 studiował prawo na uniwersytecie w Wittenberdze. 16 IV 1776 uzyskał [[OBYWATELSTWO MIEJSKIE | obywatelstwo Gdańska]], w latach 1776–1792 sekretarz Rady Miejskiej Gdańska, w 1787 archiwariusz miejski, po przejściu (1793) Gdańska pod panowanie pruskie w 1794–1798 sekretarz Sądu Handlowego, od 1799 radca miejski i sekretarza sądu Wety (Wett und Handlungs Gericht). W okresie WMG, w latach 1809–1814, ławnik, w 1808 consenior, w 1809–1813 senior Ławy. W 1813 oskarżony był przez władze francuskie w Gdańsku jako przywódca spisku prorosyjskiego, aresztowany, uniewinniony przez Trybunał Wojenny. W latach 1814–1816 radca sądowy.<br/><br/> | + | '''DANIEL AUGUST PEGELAU''' (6 VIII 1754 Gdańsk – 26 IV 1816 Gdańsk), [[ŁAWA MIEJSKA | ławnik]] [[WOLNE MIASTO GDAŃSK, 1807–1815 | I Wolnego Miasta Gdańska]] (WMG). Syn burmistrza [[PEGELAU JOHANN GOTTLIEB, burmistrz Gdańska | Johanna Gottlieba]]. W 1770 uczeń [[GIMNAZJUM AKADEMICKIE | Gimnazjum Akademickiego]], w latach 1773–1775 studiował prawo na uniwersytecie w Wittenberdze. 16 IV 1776 uzyskał [[OBYWATELSTWO MIEJSKIE | obywatelstwo Gdańska]], w latach 1776–1792 sekretarz Rady Miejskiej Gdańska, w 1787 archiwariusz miejski, po przejściu (1793) Gdańska pod panowanie pruskie w 1794–1798 sekretarz Sądu Handlowego, od 1799 radca miejski i sekretarza sądu Wety (Wett und Handlungs Gericht). W okresie WMG, w latach 1809–1814, ławnik, w 1808 consenior, w 1809–1813 senior Ławy. W 1813 oskarżony był przez władze francuskie w Gdańsku jako przywódca spisku prorosyjskiego, aresztowany, uniewinniony przez Trybunał Wojenny. W latach 1814–1816 radca sądowy. Członek loży „Zur Einigkeit” ([[WOLNOMULARSTWO | wolnomularstwo]].<br/><br/> |
| − | Mieszkał w należącej do niego kamienicy przy Brotbänkengasse 36 (ul. Chlebnicka). 2 XII 1790 w [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościele Najświętszej Marii Panny]] (NMP) zawarł związek małżeński z Florentyną Elisabeth (pogrzeb 8 V 1813), córką Adama Gottlieba Treude (właściwie Ephraima Isaacka Behra z Zamościa, przechrzczonego w 1756). Z | + | Mieszkał w należącej do niego kamienicy przy Brotbänkengasse 36 (ul. Chlebnicka). 2 XII 1790 w [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościele Najświętszej Marii Panny]] (NMP) zawarł związek małżeński z Florentyną Elisabeth (pogrzeb 8 V 1813), córką Adama Gottlieba Treude (właściwie Ephraima Isaacka Behra z Zamościa, przechrzczonego w 1756). Z żoną pochowany w kościele NMP pod płyta nagrobną nr 341. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] |
Wersja z 18:15, 30 gru 2022
DANIEL AUGUST PEGELAU (6 VIII 1754 Gdańsk – 26 IV 1816 Gdańsk), ławnik I Wolnego Miasta Gdańska (WMG). Syn burmistrza Johanna Gottlieba. W 1770 uczeń Gimnazjum Akademickiego, w latach 1773–1775 studiował prawo na uniwersytecie w Wittenberdze. 16 IV 1776 uzyskał obywatelstwo Gdańska, w latach 1776–1792 sekretarz Rady Miejskiej Gdańska, w 1787 archiwariusz miejski, po przejściu (1793) Gdańska pod panowanie pruskie w 1794–1798 sekretarz Sądu Handlowego, od 1799 radca miejski i sekretarza sądu Wety (Wett und Handlungs Gericht). W okresie WMG, w latach 1809–1814, ławnik, w 1808 consenior, w 1809–1813 senior Ławy. W 1813 oskarżony był przez władze francuskie w Gdańsku jako przywódca spisku prorosyjskiego, aresztowany, uniewinniony przez Trybunał Wojenny. W latach 1814–1816 radca sądowy. Członek loży „Zur Einigkeit” ( wolnomularstwo.
Mieszkał w należącej do niego kamienicy przy Brotbänkengasse 36 (ul. Chlebnicka). 2 XII 1790 w kościele Najświętszej Marii Panny (NMP) zawarł związek małżeński z Florentyną Elisabeth (pogrzeb 8 V 1813), córką Adama Gottlieba Treude (właściwie Ephraima Isaacka Behra z Zamościa, przechrzczonego w 1756). Z żoną pochowany w kościele NMP pod płyta nagrobną nr 341.
