ZJEDNOCZENIE ZAWODOWE POLSKIE
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
| − | '''ZJEDNOCZENIE ZAWODOWE POLSKIE''' (ZZP). Stowarzyszenie rzemieślniczo-robotnicze, powołane 27 I 1906 w Gdańsku przez [[CZYŻEWSKI JÓZEF, działacz gdańskiej Polonii, patron ulicy | Józefa Czyżewskiego]] i Alojzego Swinarskiego. Miało za zadanie obronę interesów polskich pracobiorców. Podlegało centrali w Bochum, a po I wojnie światowej – centrali wielkopolskiej. Miało trzy branżowe oddziały: pracowników budowlanych, metalowców i rzemieślników. W 1919 powołano gdański oddział ZZP, prezesem został Julian Dobrowolski, w latach 1926–1937 [[LENDZION ANTONI | Antoni Lendzion]]. W 1921 liczyło 2000, 1933 – 3500 członków. Organami prasowymi były: „Robotnik Gdański” (1921–1922), „Związkowiec” (1922–1936) i „Polski Świat Pracy” (1936–1939). Podporządkowane [[GMINA POLSKA | Gminie Polskiej]] i pokrewne ideowo Narodowej Partii Robotniczej. 25 VI 1937 połączyło się z [[POLSKIE ZRZESZENIE PRACY | Polskim Zrzeszeniem Pracy]] w [[ZJEDNOCZENIE ZAWODOWE POLSKIE ZRZESZENIE PRACY | Zjednoczenie Zawodowe Polskie Zrzeszenie Pracy]]. {{author: MA}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Życie miasta]] | + | '''ZJEDNOCZENIE ZAWODOWE POLSKIE''' (ZZP). Stowarzyszenie rzemieślniczo-robotnicze, powołane 27 I 1906 w Gdańsku przez [[CZYŻEWSKI JÓZEF, działacz gdańskiej Polonii, patron ulicy | Józefa Czyżewskiego]] i Alojzego Swinarskiego. Miało za zadanie obronę interesów polskich pracobiorców. Podlegało centrali w Bochum, a po I wojnie światowej – centrali wielkopolskiej. Miało trzy branżowe oddziały: pracowników budowlanych, metalowców i rzemieślników. W 1919 powołano gdański oddział ZZP, prezesem został Julian Dobrowolski, w latach 1926–1937 [[LENDZION ANTONI, działacz gdańskiej Polonii, patron gdańskiej ulicy | Antoni Lendzion]]. W 1921 liczyło 2000, 1933 – 3500 członków. Organami prasowymi były: „Robotnik Gdański” (1921–1922), „Związkowiec” (1922–1936) i „Polski Świat Pracy” (1936–1939). Podporządkowane [[GMINA POLSKA | Gminie Polskiej]] i pokrewne ideowo Narodowej Partii Robotniczej. 25 VI 1937 połączyło się z [[POLSKIE ZRZESZENIE PRACY | Polskim Zrzeszeniem Pracy]] w [[ZJEDNOCZENIE ZAWODOWE POLSKIE ZRZESZENIE PRACY | Zjednoczenie Zawodowe Polskie Zrzeszenie Pracy]]. {{author: MA}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Życie miasta]] |
Wersja z 11:13, 25 gru 2022
ZJEDNOCZENIE ZAWODOWE POLSKIE (ZZP). Stowarzyszenie rzemieślniczo-robotnicze, powołane 27 I 1906 w Gdańsku przez Józefa Czyżewskiego i Alojzego Swinarskiego. Miało za zadanie obronę interesów polskich pracobiorców. Podlegało centrali w Bochum, a po I wojnie światowej – centrali wielkopolskiej. Miało trzy branżowe oddziały: pracowników budowlanych, metalowców i rzemieślników. W 1919 powołano gdański oddział ZZP, prezesem został Julian Dobrowolski, w latach 1926–1937 Antoni Lendzion. W 1921 liczyło 2000, 1933 – 3500 członków. Organami prasowymi były: „Robotnik Gdański” (1921–1922), „Związkowiec” (1922–1936) i „Polski Świat Pracy” (1936–1939). Podporządkowane Gminie Polskiej i pokrewne ideowo Narodowej Partii Robotniczej. 25 VI 1937 połączyło się z Polskim Zrzeszeniem Pracy w Zjednoczenie Zawodowe Polskie Zrzeszenie Pracy.
