TREUGE NATHANAEL FRIEDRICH, pastor kościoła NMP
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
| − | [[File: Nathanael_Treuge.jpg |thumb| Kościół Najświętszej Marii Panny, [[GRETH JULIUS GOTTHARD BENIAMIN | Julius Gotthard Greth]], 1858]] | + | [[File: Nathanael_Treuge.jpg |thumb| Kościół Najświętszej Marii Panny, [[GRETH JULIUS GOTTHARD BENIAMIN, artysta plastyk | Julius Gotthard Greth]], 1858]] |
'''NATHANAEL FRIEDRICH TREUGE''' (5 X 1731 Gdańsk – (14 X) 5 XII 1800 Gdańsk), pastor [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościoła Najświętszej Marii Panny]] (NMP). Syn Michaela (1691 – pochowany 23 VI 1735 w kościele NMP w Gdańsku), od 1703 ucznia w gimnazjum w Elblągu, od 1708 studenta teologii w Wittenberdze, od 1711 w Roztoku (Rostock), od 1731 konrektora [[SZKOŁA MARIACKA | szkoły mariackiej]] w Gdańsku, oraz poślubionej w 1720 Heleny Marii Hartwich (1699 Lindenau – 16 I 1779 Lindenau). <br/><br/> | '''NATHANAEL FRIEDRICH TREUGE''' (5 X 1731 Gdańsk – (14 X) 5 XII 1800 Gdańsk), pastor [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościoła Najświętszej Marii Panny]] (NMP). Syn Michaela (1691 – pochowany 23 VI 1735 w kościele NMP w Gdańsku), od 1703 ucznia w gimnazjum w Elblągu, od 1708 studenta teologii w Wittenberdze, od 1711 w Roztoku (Rostock), od 1731 konrektora [[SZKOŁA MARIACKA | szkoły mariackiej]] w Gdańsku, oraz poślubionej w 1720 Heleny Marii Hartwich (1699 Lindenau – 16 I 1779 Lindenau). <br/><br/> | ||
Brat Anny Sofii (ochrzczona 12 X 1733 w kościele NMP), Michaela Gottlieba (zm. 1758? Tczew), w 1738 ucznia gdańskiego [[GIMNAZJUM AKADEMICKIE | Gimnazjum Akademickiego]], w 1744 studiującego w Jenie, w 1745 w Lipsku, w 1746 w Wittenberdze, od 1750 kaznodziei w gdańskim [[DOM DOBROCZYNNOŚCI | Domu Dobroczynności]], od 1752 pastora w Tczewie; Carla Gottlieba (Gottfrieda) (zm. po 1779), żonatego po raz pierwszy w 1754 z Anną Constantią, córką Johanna Krause, po raz drugi w 1764 z Agathe Karoline, po raz trzeci w 1769 z Catheriną Elisabeth Selcke, córką Constantina; imienia trzeciego z braci nie znany (1729 – pochowany 23 V 1743 w kościele NMP). <br/><br/> | Brat Anny Sofii (ochrzczona 12 X 1733 w kościele NMP), Michaela Gottlieba (zm. 1758? Tczew), w 1738 ucznia gdańskiego [[GIMNAZJUM AKADEMICKIE | Gimnazjum Akademickiego]], w 1744 studiującego w Jenie, w 1745 w Lipsku, w 1746 w Wittenberdze, od 1750 kaznodziei w gdańskim [[DOM DOBROCZYNNOŚCI | Domu Dobroczynności]], od 1752 pastora w Tczewie; Carla Gottlieba (Gottfrieda) (zm. po 1779), żonatego po raz pierwszy w 1754 z Anną Constantią, córką Johanna Krause, po raz drugi w 1764 z Agathe Karoline, po raz trzeci w 1769 z Catheriną Elisabeth Selcke, córką Constantina; imienia trzeciego z braci nie znany (1729 – pochowany 23 V 1743 w kościele NMP). <br/><br/> | ||
Wersja z 20:51, 21 gru 2022
NATHANAEL FRIEDRICH TREUGE (5 X 1731 Gdańsk – (14 X) 5 XII 1800 Gdańsk), pastor kościoła Najświętszej Marii Panny (NMP). Syn Michaela (1691 – pochowany 23 VI 1735 w kościele NMP w Gdańsku), od 1703 ucznia w gimnazjum w Elblągu, od 1708 studenta teologii w Wittenberdze, od 1711 w Roztoku (Rostock), od 1731 konrektora szkoły mariackiej w Gdańsku, oraz poślubionej w 1720 Heleny Marii Hartwich (1699 Lindenau – 16 I 1779 Lindenau).
Brat Anny Sofii (ochrzczona 12 X 1733 w kościele NMP), Michaela Gottlieba (zm. 1758? Tczew), w 1738 ucznia gdańskiego Gimnazjum Akademickiego, w 1744 studiującego w Jenie, w 1745 w Lipsku, w 1746 w Wittenberdze, od 1750 kaznodziei w gdańskim Domu Dobroczynności, od 1752 pastora w Tczewie; Carla Gottlieba (Gottfrieda) (zm. po 1779), żonatego po raz pierwszy w 1754 z Anną Constantią, córką Johanna Krause, po raz drugi w 1764 z Agathe Karoline, po raz trzeci w 1769 z Catheriną Elisabeth Selcke, córką Constantina; imienia trzeciego z braci nie znany (1729 – pochowany 23 V 1743 w kościele NMP).
W 1748 rozpoczął naukę w gdańskim Gimnazjum Akademickim, studia teologiczne odbył w Jenie (1753) i Roztoku (1755). Od 21 IV 1758 był kandydatem na diakona i katechetę gdańskiego Ministerium Duchownego, licencję oraz zgodę na posługę duchownego uzyskał w 1759 i w tym samym roku został kaznodzieją i katechetą w Domu Poprawy. W lutym 1761 diakon w kościele Zbawiciela, od kwietnia do listopada w kościele św. Katarzyny, od grudnia 1761 diakon w kościele NMP. Jednocześnie w latach 1768-1792 katecheta w Domu Dobroczynności. Od 1791 pastor kościoła NMP i senior Ministerium Duchownego. Współautor krytycznych dysertacji teologicznych, między innymi Dissertatio moralis de consortio culpae alienae (Danzig, 1751) oraz Dissertationis criticae sectio II. de literis hebraicis … (Jena 1753).
Od 1762 żonaty z Agathe Eleonore, córką Ernsta Schultza, z którą miał dziesięcioro dzieci (wszystkie ochrzczone w kościele NMP): lat dojrzałych dożyła Agatha Friederika (17 VI 1763 Gdańsk – 3 I 1836 Wocławy, Żuławy Gdańskie), wyszła 17 VI 1783 za
pastora Carla Friedricha Theodora Bertlinga; dwie pozostałe zmarły w dzieciństwie: Pauline Renate (ochrzczona 25 I 1768) oraz Luise Wilhelmine (ochrzczona 15 VI 1770). W dzieciństwie zmarli też synowie Gabriel Heinrich (ochrzczony 23 III 1769), Daniel Jonathan (ochrzczony 4 I 1774) i Carl Gottfried (ochrzczony 8 X 1777).
Pozostali synowie: Carl Friedrich (ochrzczony 15 XI 1764) ożenił się w 1791 i doczekał się syna Nathanaela Friedricha II (ur. 5 X 1791), od 1804 ucznia Gimnazjum Akademickiego; Nathanael Gottlieb (ochrzczony 29 VIII 1766 – pochowany 2 V 1807 w
kościele św. Trójcy), od 1776 uczył się w Gimnazjum Akademickim, od 1779 studiował teologię w Getyndze (Göttingen) i od 1786 w Erlangen, po czym prawo w Getyndze od 1788; w 1795 ożenił się z Elisabeth Eufrosine Renate (21 III 1773 – 27 V 1832), córką Carla Heinricha Uphagena, od 1807 właścicielki majątku w Kiełpinku; Ernst Michael (4 VII 1772 –22 X 1832 Wocławy), uczący się od 1788 w Gimnazjum Gdańskim, studiujący 0d 1792 w Halle, od 1795 w Helmstedt, od 1797 konrektor szkoły mariackiej w Gdańsku, od 1803 pastor w Tiegenort (Tujsk), od 1806 pastor we Wocławach oraz Samuel Abraham (ochrzczony 7 V 1776 – 1797 Erlangen), od 1793 uczeń Gimnazjum Akademickiego, od 1795 studiujący prawo w Halle, zmarły w czasie rozpoczętej w 1797 jego kontynuacji w Erlangen.
Bibliografia:
Źródła:
Praetorius Ephraim, Dantziger-Lehrer Gedächtnis, bestehend in kurtzer Verzeichnis der Ewangelischen Prediger zu Dantzig, Danzig–Leipzig, 1760, s. 4, 8, 23, 29, 32, 33, 96.
Literatura:
Allgemeine Literatur-Zeitung, Bd. 2, C. A. Schwetschke, 1849, s. 1616.
Cieślak Edmund, Konflikty polityczne i społeczne w Gdańsku w połowie XVIII w., s. 44–46.
Kizik Edmund, Rękopiśmienna gazeta „Danziger Monathliche Sammlung” (1773–1792) – źródło do badań nad kulturą życia w Gdańsku u schyłku XVIII wieku, Czasy Nowożytne, 28, 2015.
Weichbrodt Dorothea, Patrizier, Bürger, Einwohner der Freien und Hansestadt Danzig in Stamm- und Namentafeln vom 14-18. Jahrhundert, Klausdorf/Schwentine 1986-1992.
