TRZY ŚWIŃSKIE GŁOWY
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
[[File:Trzy_Świnskie_Głowy.JPG|thumb|Restauracja Trzy Świńskie Głowy]] | [[File:Trzy_Świnskie_Głowy.JPG|thumb|Restauracja Trzy Świńskie Głowy]] | ||
| − | [[File:2_Trzy_Świńskie_Głowy.jpg|thumb|Widok Gdańska ze wzniesienia przy Trzech Świńskich Głowach, [[MEYERHEIM FRIEDRICH EDUARD | Friedrich Eduard Meyerheim]], 1838]] | + | [[File:2_Trzy_Świńskie_Głowy.jpg|thumb|Widok Gdańska ze wzniesienia przy Trzech Świńskich Głowach, [[MEYERHEIM FRIEDRICH EDUARD, artysta malarz | Friedrich Eduard Meyerheim]], 1838]] |
'''TRZY ŚWIŃSKIE GŁOWY''' (Drei Schweinsköpfe, Świniegłowy), w [[LIPCE | Lipcach]] (dzielnica Orunia – Święty Wojciech – Lipce), przy wylocie obecnej ul. Bartniczej, na lewym brzegu [[KANAŁ RADUNI | Kanału Raduni]]. Karczma (Ribbenkrug) założona w 1568 przez gdańskiego burmistrza [[FERBER CONSTANTIN (I), burmistrz Gdańska | Constantina Ferbera]] na gruntach [[MAĆKOWY | Maćków]], wydzierżawionych w 1550 prawem emfiteuzy (na dłuższy czas, do około 100 lat, z możliwością przedłużenia) od biskupa włocławskiego. Wzięła nazwę od herbu właściciela (w tarczy trzy świńskie głowy). <br/><br/> | '''TRZY ŚWIŃSKIE GŁOWY''' (Drei Schweinsköpfe, Świniegłowy), w [[LIPCE | Lipcach]] (dzielnica Orunia – Święty Wojciech – Lipce), przy wylocie obecnej ul. Bartniczej, na lewym brzegu [[KANAŁ RADUNI | Kanału Raduni]]. Karczma (Ribbenkrug) założona w 1568 przez gdańskiego burmistrza [[FERBER CONSTANTIN (I), burmistrz Gdańska | Constantina Ferbera]] na gruntach [[MAĆKOWY | Maćków]], wydzierżawionych w 1550 prawem emfiteuzy (na dłuższy czas, do około 100 lat, z możliwością przedłużenia) od biskupa włocławskiego. Wzięła nazwę od herbu właściciela (w tarczy trzy świńskie głowy). <br/><br/> | ||
Wersja z 14:51, 26 lis 2022
TRZY ŚWIŃSKIE GŁOWY (Drei Schweinsköpfe, Świniegłowy), w Lipcach (dzielnica Orunia – Święty Wojciech – Lipce), przy wylocie obecnej ul. Bartniczej, na lewym brzegu Kanału Raduni. Karczma (Ribbenkrug) założona w 1568 przez gdańskiego burmistrza Constantina Ferbera na gruntach Maćków, wydzierżawionych w 1550 prawem emfiteuzy (na dłuższy czas, do około 100 lat, z możliwością przedłużenia) od biskupa włocławskiego. Wzięła nazwę od herbu właściciela (w tarczy trzy świńskie głowy).
Od 1. połowy XIX wieku bardzo popularna gdańska restauracja ogrodowa, odwiedzana całymi rodzinami, od około 1830 organizująca publiczne koncerty. W pobliżu restauracji zbudowano osłaniające gości przed deszczem i skwarem drewniane werandy oraz podium dla orkiestry, a powyżej, na wyniesionej krawędzi wysoczyzny, malowniczy ogród leśny. Wśród bukowych drzew wytrasowane były wygodne ścieżki, które prowadziły na górę wzniesienia, gdzie urządzono rozległą polanę z kwiatowymi klombami, Dookoła stały ławki, na środku drewniana wieża widokowa, największa atrakcja ogrodu.
Zniszczone po 1945. W miejscu spalonego kompleksu restauracyjnego funkcjonuje budynek przedszkola. Ślady założenia ogrodowego, dzięki zachowanym drzewom, czytelne i obecnie, polana na wzgórzu (na której stała wieża widokowa) w dalszym ciągu otwiera szerokie, atrakcyjne widoki na położone niżej Żuławy. Od 2018 teren (w ramach Budżetu Obywatelskiego) poddawany rewitalizacji, 27 II 2020 otrzymał nazwę Parku Ferberów.
