GRALATH THEODOR LUDWIG, uczony
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | '''THEODOR LUDWIG GRALATH''' (1738 Gdańsk – 1 I 1760 Warszawa), uczony. Syn [[GRALATH DANIEL I | Daniela Gralatha I]]. Od 1752 uczeń [[GIMNAZJUM AKADEMICKIE | Gimnazjum Akademickiego]], | + | '''THEODOR LUDWIG GRALATH''' (1738 Gdańsk – 1 I 1760 Warszawa), uczony. Syn [[GRALATH DANIEL I | Daniela Gralatha I]]. Od 1752 uczeń [[GIMNAZJUM AKADEMICKIE | Gimnazjum Akademickiego]], należał do założonego w tym roku przez starszych kolegów Deutsche Gesellschaft der Wissenschaften zu Danzig''' (Niemieckiego Towarzystwa Naukowego w Gdańsku) (zob. [[TOWARZYSTWA LITERACKIE W GDAŃSKU W XVIII WIEKU | towarzystwa literackie w Gdańsku w XVIII wieku]]). Od 1756 studiował prawo na uniwersytecie w Królewcu. W latach 1758–1760 wydał drukiem w Królewcu łacińskie epitafium na cześć dziadka macierzystego [[KLEIN JACOB THEODOR | Jacoba Theodora Kleina]], orację ku czci 200-lecia Gimnazjum Akademickiego, rozprawę przyrodniczą o rodzajach rosy, rozprawę historyczną o ''liberum veto'' na sejmach w Polsce i w Prusach Królewskich, rozprawę matematyczno-fizyczną o wyznaczaniu sił w przyrodzie. Zmarł nagle w wieku 22 lat. Pośmiertne wiersze pochwalne (druk 1761) poświęcili mu były kolega z gdańskiego gimnazjum, Johann Jacob Salomon i C. T. Olschevius z Królewca. {{author:RED}}[[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] |
Wersja z 09:35, 18 lis 2022
THEODOR LUDWIG GRALATH (1738 Gdańsk – 1 I 1760 Warszawa), uczony. Syn Daniela Gralatha I. Od 1752 uczeń Gimnazjum Akademickiego, należał do założonego w tym roku przez starszych kolegów Deutsche Gesellschaft der Wissenschaften zu Danzig (Niemieckiego Towarzystwa Naukowego w Gdańsku) (zob. towarzystwa literackie w Gdańsku w XVIII wieku). Od 1756 studiował prawo na uniwersytecie w Królewcu. W latach 1758–1760 wydał drukiem w Królewcu łacińskie epitafium na cześć dziadka macierzystego Jacoba Theodora Kleina, orację ku czci 200-lecia Gimnazjum Akademickiego, rozprawę przyrodniczą o rodzajach rosy, rozprawę historyczną o liberum veto na sejmach w Polsce i w Prusach Królewskich, rozprawę matematyczno-fizyczną o wyznaczaniu sił w przyrodzie. Zmarł nagle w wieku 22 lat. Pośmiertne wiersze pochwalne (druk 1761) poświęcili mu były kolega z gdańskiego gimnazjum, Johann Jacob Salomon i C. T. Olschevius z Królewca.
