NEUHÖFER JOHANN ADAM, pastor kościoła św. Jerzego
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
| − | '''JOHANN ADAM NEUHÖFER''' (13 XI 1767 Gdańsk – 17 III 1825 Gdańsk-Orunia), pastor [[KOŚCIÓŁ NAJŚWIĘTSZEGO SERCA PANA JEZUSA I ŚW. JANA BOSKO | kościoła św. Jerzego]] (St. Georg) na [[ORUNIA | Oruni]]. W 1781 był uczniem [[GIMNAZJUM AKADEMICKIE | Gimnazjum Akademickiego]]. Po studiach teologicznych od 1808 do śmierci był pastorem kościoła św. Jerzego. | + | '''JOHANN ADAM NEUHÖFER''' (13 XI 1767 Gdańsk – 17 III 1825 Gdańsk-Orunia), pastor [[KOŚCIÓŁ NAJŚWIĘTSZEGO SERCA PANA JEZUSA I ŚW. JANA BOSKO | kościoła św. Jerzego]] (St. Georg) na [[ORUNIA | Oruni]]. W 1781 był uczniem [[GIMNAZJUM AKADEMICKIE | Gimnazjum Akademickiego]]. Po studiach teologicznych od 1808 do śmierci był pastorem kościoła św. Jerzego. Prowadził kronikę kościelną, w której dokładnie opisał zwłaszcza działania wojenne z 1813, spalenie 13 września oruńskiego kościoła, zawalenie się jego wieży z zegarem, utratę (za wyjątkiem jednej) wszystkich ksiąg parafialnych. Po zakończeniu walk przeniósł czasowo do [[LIPCE | Lipiec]], gdzie w jednej z sal dworku urządził kaplice. <br/><br/> |
| + | Od 1816 rozpoczął, korzystając ze wsparcia Rady Miejskiej Gdańska i osób prywatnych, zwłaszcza kupca [[HOENE FRIEDRICH AUGUST THEODOR, kupiec, przedsiębiorca, radny | Friedricha Augusta Hoenego]], odbudowę oruńskiego kościoła. Z radą Hoenego o wsparcie (skutecznie) zwrócił się także do przebywającego w 1818 Malborku króla Prus Wilhelma III. Nowy neogotycki budynek tego kościoła poświęcił 5 X 1823. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Wersja z 10:42, 7 lis 2022
JOHANN ADAM NEUHÖFER (13 XI 1767 Gdańsk – 17 III 1825 Gdańsk-Orunia), pastor kościoła św. Jerzego (St. Georg) na Oruni. W 1781 był uczniem Gimnazjum Akademickiego. Po studiach teologicznych od 1808 do śmierci był pastorem kościoła św. Jerzego. Prowadził kronikę kościelną, w której dokładnie opisał zwłaszcza działania wojenne z 1813, spalenie 13 września oruńskiego kościoła, zawalenie się jego wieży z zegarem, utratę (za wyjątkiem jednej) wszystkich ksiąg parafialnych. Po zakończeniu walk przeniósł czasowo do Lipiec, gdzie w jednej z sal dworku urządził kaplice.
Od 1816 rozpoczął, korzystając ze wsparcia Rady Miejskiej Gdańska i osób prywatnych, zwłaszcza kupca Friedricha Augusta Hoenego, odbudowę oruńskiego kościoła. Z radą Hoenego o wsparcie (skutecznie) zwrócił się także do przebywającego w 1818 Malborku króla Prus Wilhelma III. Nowy neogotycki budynek tego kościoła poświęcił 5 X 1823.
