KAUTZ NATHANAEL FRIEDRICH, pastor kościoła św. Jana
Linia 4: | Linia 4: | ||
Od 1728 uczeń gdańskiego Gimnazjum Akademickiego, ukończył studia teologiczne w Lipsku. Zweryfikowany 1 VII 1740 przez [[LUTERANIE | Ministerium Duchowne]] jako kaznodzieja. W latach 1742–1743 był kaznodzieją w gdańskim [[DOM DOBROCZYNNOŚCI | Domu Dobroczynności]], w 1743–1744 kaznodzieją w Tujsku (Tiegenort). Od 1744 diakon w gdańskim kościele św. Jana, od 1757 do śmierci pastor tego kościoła. <br/><br/> | Od 1728 uczeń gdańskiego Gimnazjum Akademickiego, ukończył studia teologiczne w Lipsku. Zweryfikowany 1 VII 1740 przez [[LUTERANIE | Ministerium Duchowne]] jako kaznodzieja. W latach 1742–1743 był kaznodzieją w gdańskim [[DOM DOBROCZYNNOŚCI | Domu Dobroczynności]], w 1743–1744 kaznodzieją w Tujsku (Tiegenort). Od 1744 diakon w gdańskim kościele św. Jana, od 1757 do śmierci pastor tego kościoła. <br/><br/> | ||
Autor między innymi ''De religionis christianae in Polonia initiis dissertationem Praeside Godofr. Lengnich...'' (Gedani 1734); ''Praecipua ac publica Religionis Evangelicae in Polonia fata sub Sigismundo I. Sigismundo Augusto et Henrico Valesio Regibus auctore...'' (Hamburgi 1738) oraz wygłoszonej przez siebie 20 III 1759 w [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościele Najświętszej Marii Panny]] mowy na pogrzebie [[KLEIN JACOB THEODOR, prawnik, przyrodnik | Jacoba Theodora Kleina]] (1759). <br/><br/> | Autor między innymi ''De religionis christianae in Polonia initiis dissertationem Praeside Godofr. Lengnich...'' (Gedani 1734); ''Praecipua ac publica Religionis Evangelicae in Polonia fata sub Sigismundo I. Sigismundo Augusto et Henrico Valesio Regibus auctore...'' (Hamburgi 1738) oraz wygłoszonej przez siebie 20 III 1759 w [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościele Najświętszej Marii Panny]] mowy na pogrzebie [[KLEIN JACOB THEODOR, prawnik, przyrodnik | Jacoba Theodora Kleina]] (1759). <br/><br/> | ||
− | Od 1734 żonaty był z Florentyna Agathą (1723 Gdańsk – pochowana 25 II 1789 Gdańsk), córką profesora Gimnazjum Akademickiego Carla Ludwiga Hoheisela, która | + | Od 1734 żonaty był z Florentyna Agathą (1723 Gdańsk – pochowana 25 II 1789 Gdańsk), córką profesora Gimnazjum Akademickiego Carla Ludwiga Hoheisela, która przed swoją śmiercią wpłaciła 500 florenów (równowartość rocznego zarobku nauczyciela) do kasy wdów po gdańskich duchownych. Ojciec Joachima (ur. 1744 Gdańsk). Zachował się pośmiertny inwentarz pozostawionych przez niego rzeczy, z między innymi dużym zespołem sreber gdańskich wytwórców. Do 1945 jego portret, autorstwa [[WESSEL JACOB, artysta malarz | Jacoba Wessela]], wisiał na północnej ścianie chóru kościoła św. Jana, nad drzwiami wejściowymi do [[ZAPPIO ZACHARIAS | Biblioteki Zachariasa Zappio]], obecnie zaginiony. Wykonany według tego obrazu przez [[DEISCH MATTHAEUS, rytownik | Matthaeusa Deischa]] w 1765 miedzioryt, który wisiał w tzw. dużej zakrystii (obecnie Kaplica Najświętszego Sakramentu), znajduje się w [[POLSKA AKADEMIA NAUK BIBLIOTEKA GDAŃSKA | Bibliotece Gdańskiej PAN]]. {{author: JANSZ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] |
Wersja z 14:50, 5 lis 2022
NATHANAEL FRIEDRICH KAUTZ (Kantz; 5 VII 1714 Gdańsk – 22 X 1775 Gdańsk), teolog, historyk, pastor kościoła św. Jana. Syn Johanna Friedricha (11 XII 1684 Gdańsk – 1722 Gdańsk), w 1697 zapisanego do gdańskiego Gimnazjum Akademickiego, następnie po studiach od 1711 kaznodziei w kościele św. Barbary, 1713 oddelegowanego do Domu Dobroczynności.
Od 1728 uczeń gdańskiego Gimnazjum Akademickiego, ukończył studia teologiczne w Lipsku. Zweryfikowany 1 VII 1740 przez Ministerium Duchowne jako kaznodzieja. W latach 1742–1743 był kaznodzieją w gdańskim Domu Dobroczynności, w 1743–1744 kaznodzieją w Tujsku (Tiegenort). Od 1744 diakon w gdańskim kościele św. Jana, od 1757 do śmierci pastor tego kościoła.
Autor między innymi De religionis christianae in Polonia initiis dissertationem Praeside Godofr. Lengnich... (Gedani 1734); Praecipua ac publica Religionis Evangelicae in Polonia fata sub Sigismundo I. Sigismundo Augusto et Henrico Valesio Regibus auctore... (Hamburgi 1738) oraz wygłoszonej przez siebie 20 III 1759 w kościele Najświętszej Marii Panny mowy na pogrzebie Jacoba Theodora Kleina (1759).
Od 1734 żonaty był z Florentyna Agathą (1723 Gdańsk – pochowana 25 II 1789 Gdańsk), córką profesora Gimnazjum Akademickiego Carla Ludwiga Hoheisela, która przed swoją śmiercią wpłaciła 500 florenów (równowartość rocznego zarobku nauczyciela) do kasy wdów po gdańskich duchownych. Ojciec Joachima (ur. 1744 Gdańsk). Zachował się pośmiertny inwentarz pozostawionych przez niego rzeczy, z między innymi dużym zespołem sreber gdańskich wytwórców. Do 1945 jego portret, autorstwa Jacoba Wessela, wisiał na północnej ścianie chóru kościoła św. Jana, nad drzwiami wejściowymi do Biblioteki Zachariasa Zappio, obecnie zaginiony. Wykonany według tego obrazu przez Matthaeusa Deischa w 1765 miedzioryt, który wisiał w tzw. dużej zakrystii (obecnie Kaplica Najświętszego Sakramentu), znajduje się w Bibliotece Gdańskiej PAN.