BEHNKE EMIL HEINRICH OTTO, armator
Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
− | [[File: 1_Emil_Heinrich_Otto_Behenke.jpg |thumb| Emil Heinrich Otto Behnke (siedzi trzeci z lewej) podczas przyjęcia wydanego 26 VI 1932 przez Senat Wolnego Miasta na cześć załogi pancernika „Schlesien” (przemawia [[ZIEHM ERNST BRUNO | Ernst Ziehm]])]] | + | [[File: 1_Emil_Heinrich_Otto_Behenke.jpg |thumb| Emil Heinrich Otto Behnke (siedzi trzeci z lewej) podczas przyjęcia wydanego 26 VI 1932 przez Senat Wolnego Miasta na cześć załogi pancernika „Schlesien” (przemawia [[ZIEHM ERNST BRUNO, prezydent Senatu | Ernst Ziehm]])]] |
'''EMIL HEINRICH OTTO BEHNKE''' (20 XII 1857 Niestkowo koło Słupska – 31 V 1937 Sopot), kupiec, armator. Syn urzędnika celnego Heinricha Augusta Behnkego. Uczeń [[GIMNAZJUM MIEJSKIE | Gimnazjum Miejskiego]]. Zawodu kupieckiego uczył się od 1874 w firmie Richard Dühren & Co., następnie u maklerów żeglugowych braci Friedricha Augusta i Andreasa Carla Mesecków oraz u Wilhelma Ganswindta, a także w żeglugowym przedsiębiorstwie [[REINHOLD, firma | F.G. Reinhold]]. Odbył staż w Szwecji, ucząc się języka.<br/><br/> | '''EMIL HEINRICH OTTO BEHNKE''' (20 XII 1857 Niestkowo koło Słupska – 31 V 1937 Sopot), kupiec, armator. Syn urzędnika celnego Heinricha Augusta Behnkego. Uczeń [[GIMNAZJUM MIEJSKIE | Gimnazjum Miejskiego]]. Zawodu kupieckiego uczył się od 1874 w firmie Richard Dühren & Co., następnie u maklerów żeglugowych braci Friedricha Augusta i Andreasa Carla Mesecków oraz u Wilhelma Ganswindta, a także w żeglugowym przedsiębiorstwie [[REINHOLD, firma | F.G. Reinhold]]. Odbył staż w Szwecji, ucząc się języka.<br/><br/> | ||
− | Od 1890 wspólnik [[SIEG FRIEDRICH WALDEMAR | Waldemara Siega]] w firmie armatorskiej [[BEHNKE UND SIEG | Behnke und Sieg]] oraz powołanej w 1895 siostrzanej, również wspólnej firmy żeglugowej [[DANZIGER REEDEREI AKTIENGESELLSCHAFT | Danziger Reederei Aktiengesellschaft]]. Przez wiele lat był konsulem honorowym Królestwa Szwecji w Gdańsku.<br/><br/> | + | Od 1890 wspólnik [[SIEG FRIEDRICH WALDEMAR, przedsiębiorca, radny | Waldemara Siega]] w firmie armatorskiej [[BEHNKE UND SIEG, firma handlowo–żeglugowa | Behnke und Sieg]] oraz powołanej w 1895 siostrzanej, również wspólnej firmy żeglugowej [[DANZIGER REEDEREI AKTIENGESELLSCHAFT, firma żeglugowa | Danziger Reederei Aktiengesellschaft]]. Przez wiele lat był konsulem honorowym Królestwa Szwecji w Gdańsku.<br/><br/> |
Właściciel kamienicy przy Jopengasse 55 (ul. Piwna), którą w 1892 sprzedał [[PERLBACH, rodzina | Ernstowi Perlbachowi]]. W latach 1892, 1897 mieszkał przy Weidengasse 49 (ul. Łąkowa), w 1908–1928 przy Johannistal 2 (ul. Matejki), w 1935 przy Karrenwall 2 (obecnie część ul. Okopowej). {{author:MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | Właściciel kamienicy przy Jopengasse 55 (ul. Piwna), którą w 1892 sprzedał [[PERLBACH, rodzina | Ernstowi Perlbachowi]]. W latach 1892, 1897 mieszkał przy Weidengasse 49 (ul. Łąkowa), w 1908–1928 przy Johannistal 2 (ul. Matejki), w 1935 przy Karrenwall 2 (obecnie część ul. Okopowej). {{author:MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] |
Wersja z 15:14, 4 lis 2022
EMIL HEINRICH OTTO BEHNKE (20 XII 1857 Niestkowo koło Słupska – 31 V 1937 Sopot), kupiec, armator. Syn urzędnika celnego Heinricha Augusta Behnkego. Uczeń Gimnazjum Miejskiego. Zawodu kupieckiego uczył się od 1874 w firmie Richard Dühren & Co., następnie u maklerów żeglugowych braci Friedricha Augusta i Andreasa Carla Mesecków oraz u Wilhelma Ganswindta, a także w żeglugowym przedsiębiorstwie F.G. Reinhold. Odbył staż w Szwecji, ucząc się języka.
Od 1890 wspólnik Waldemara Siega w firmie armatorskiej Behnke und Sieg oraz powołanej w 1895 siostrzanej, również wspólnej firmy żeglugowej Danziger Reederei Aktiengesellschaft. Przez wiele lat był konsulem honorowym Królestwa Szwecji w Gdańsku.
Właściciel kamienicy przy Jopengasse 55 (ul. Piwna), którą w 1892 sprzedał Ernstowi Perlbachowi. W latach 1892, 1897 mieszkał przy Weidengasse 49 (ul. Łąkowa), w 1908–1928 przy Johannistal 2 (ul. Matejki), w 1935 przy Karrenwall 2 (obecnie część ul. Okopowej).