OKRĘGOWA IZBA APTEKARSKA

Z Encyklopedia Gdańska
(Różnice między wersjami)
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania
Linia 1: Linia 1:
 
{{paper}}
 
{{paper}}
 
'''OKRĘGOWA IZBA APTEKARSKA''' (GOIA) od 1945 roku, Wrzeszcz, ul. Batorego 18. 31 V 1945, na podstawie ustawy Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej (RP) z 15 VI 1939, gdańscy aptekarze powołali Gdańską Okręgową Izbę Aptekarską. Izba uruchamiała apteki, zapewniała zaopatrzenie, jako pierwsza w Polsce po II wojnie światowej opracowała cennik leków. Członkowie GOIA zgłosili 14 VI 1945 projekt powołania i uczestniczyli w organizacji Wydziału Farmaceutycznego przy powstającej Akademii Lekarskiej ([[GDAŃSKI UNIWERSYTET MEDYCZNY | Gdański Uniwersytet Medyczny]]). Organizowali kursy pomocników aptekarskich i techników farmaceutycznych, kursy dokształcające.<br/><br/>
 
'''OKRĘGOWA IZBA APTEKARSKA''' (GOIA) od 1945 roku, Wrzeszcz, ul. Batorego 18. 31 V 1945, na podstawie ustawy Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej (RP) z 15 VI 1939, gdańscy aptekarze powołali Gdańską Okręgową Izbę Aptekarską. Izba uruchamiała apteki, zapewniała zaopatrzenie, jako pierwsza w Polsce po II wojnie światowej opracowała cennik leków. Członkowie GOIA zgłosili 14 VI 1945 projekt powołania i uczestniczyli w organizacji Wydziału Farmaceutycznego przy powstającej Akademii Lekarskiej ([[GDAŃSKI UNIWERSYTET MEDYCZNY | Gdański Uniwersytet Medyczny]]). Organizowali kursy pomocników aptekarskich i techników farmaceutycznych, kursy dokształcające.<br/><br/>
Przynależność do GOIA była obowiązkowa dla pracowników aptek i hurtowni farmaceutycznych. Od czerwca 1945 roku funkcjonowała ogólnopolska Naczelna Rada Aptekarska i Bank Aptekarski. W roku 1949 zorganizowano Gdański Oddział Polskiego Towarzystwa Farmaceutycznego. Izby Aptekarskie i apteki prywatne zlikwidowano ustawą sejmową 8 I 1951. Odrodzenie samorządu farmaceutycznego planowano w początkowych latach 80. XX wieku, w Polskim Towarzystwie Farmaceutycznym powstał zespół do opracowania ustawy, Gdańsk reprezentował dr Henryk Mionskowski. Minister Zdrowia dopiero 29 VII 1991 powołał Komitet Organizacyjny Izb Aptekarskich (na mocy ustawy z 19 IV 1991), przewodniczącym został dr Stanisław Vogel z Elbląga. Farmaceuci z województwa gdańskiego i elbląskiego 29 X 1991 wybrali Prezydium i Radę GOIA, 14 grudnia powstała Naczelna Rada Aptekarska (członkiem był Stanisław Vogel, w roku 1998 wiceprezes). GOIA współpracowała między innymi z Ministerstwem Zdrowia, Wojewódzką Inspekcją Farmaceutyczną, Akademią Medyczną w Gdańsku (kursy, Ośrodek Szkolenia Podyplomowego) i Polskim Towarzystwem Farmaceutycznym.<br/><br/>
+
Przynależność do GOIA była obowiązkowa dla pracowników aptek i hurtowni farmaceutycznych. Od czerwca 1945 roku funkcjonowała ogólnopolska Naczelna Rada Aptekarska i Bank Aptekarski. W 1949 zorganizowano Gdański Oddział Polskiego Towarzystwa Farmaceutycznego. Izby Aptekarskie i apteki prywatne zlikwidowano ustawą sejmową 8 I 1951. Odrodzenie samorządu farmaceutycznego planowano w początkowych latach 80. XX wieku, w Polskim Towarzystwie Farmaceutycznym powstał zespół do opracowania ustawy, Gdańsk reprezentował dr Henryk Mionskowski. Minister Zdrowia dopiero 29 VII 1991 powołał Komitet Organizacyjny Izb Aptekarskich (na mocy ustawy z 19 IV 1991), przewodniczącym został dr Stanisław Vogel z Elbląga. Farmaceuci z województwa gdańskiego i elbląskiego 29 X 1991 wybrali Prezydium i Radę GOIA, 14 grudnia powstała Naczelna Rada Aptekarska (członkiem był Stanisław Vogel, w 1998 wiceprezes). GOIA współpracowała między innymi z Ministerstwem Zdrowia, Wojewódzką Inspekcją Farmaceutyczną, Akademią Medyczną w Gdańsku (kursy, Ośrodek Szkolenia Podyplomowego) i Polskim Towarzystwem Farmaceutycznym.<br/><br/>
W 1993 uchwalono „gdański” projekt Kodeksu Etyki Aptekarza RP, zorganizowano Fundusz Pomocy Aptekarskiej, od kwietnia 1992 ukazuje się miesięcznik „Przegląd Farmaceutyczny”. Władzą GOIA jest Zjazd Krajowy (co 4 lata) i coroczne Zjazdy Okręgowe (co 4 lata wybory). Wybiera się Okręgową Radę Aptekarską, tj. prezesa, prezydium, Rzecznika Odpowiedzialności Zawodowej, Sąd Aptekarski i Komisję Rewizyjną. Zasłużonym członkom przyznaje się medale (w 1995 wybito 10 medali „50-lecie Izby”, od roku 1999 medal im. Bronisława Koskowskiego). GOIA broni członków, dba o etykę zawodową, współdziała z uczelniami i towarzystwami naukowymi, opiniuje akty prawne oraz wnioski o uruchomienie aptek i hurtowni. {{author: ZK}} <br /><br />
+
W 1993 uchwalono „gdański” projekt Kodeksu Etyki Aptekarza RP, zorganizowano Fundusz Pomocy Aptekarskiej, od kwietnia 1992 ukazuje się miesięcznik „Przegląd Farmaceutyczny”. Władzą GOIA jest Zjazd Krajowy (co cztery lata) i coroczne Zjazdy Okręgowe (co cztery lata wybory). Wybiera się Okręgową Radę Aptekarską, tj. prezesa, prezydium, Rzecznika Odpowiedzialności Zawodowej, Sąd Aptekarski i Komisję Rewizyjną. Zasłużonym członkom przyznaje się medale (w 1995 wybito 10 medali „50-lecie Izby”, od 1999 medal im. Bronisława Koskowskiego). GOIA broni członków, dba o etykę zawodową, współdziała z uczelniami i towarzystwami naukowymi, opiniuje akty prawne oraz wnioski o uruchomienie aptek i hurtowni. {{author: ZK}} <br /><br />
 
{| class="tableGda"
 
{| class="tableGda"
 
|-  
 
|-  

Wersja z 07:57, 16 paź 2022

OKRĘGOWA IZBA APTEKARSKA (GOIA) od 1945 roku, Wrzeszcz, ul. Batorego 18. 31 V 1945, na podstawie ustawy Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej (RP) z 15 VI 1939, gdańscy aptekarze powołali Gdańską Okręgową Izbę Aptekarską. Izba uruchamiała apteki, zapewniała zaopatrzenie, jako pierwsza w Polsce po II wojnie światowej opracowała cennik leków. Członkowie GOIA zgłosili 14 VI 1945 projekt powołania i uczestniczyli w organizacji Wydziału Farmaceutycznego przy powstającej Akademii Lekarskiej ( Gdański Uniwersytet Medyczny). Organizowali kursy pomocników aptekarskich i techników farmaceutycznych, kursy dokształcające.

Przynależność do GOIA była obowiązkowa dla pracowników aptek i hurtowni farmaceutycznych. Od czerwca 1945 roku funkcjonowała ogólnopolska Naczelna Rada Aptekarska i Bank Aptekarski. W 1949 zorganizowano Gdański Oddział Polskiego Towarzystwa Farmaceutycznego. Izby Aptekarskie i apteki prywatne zlikwidowano ustawą sejmową 8 I 1951. Odrodzenie samorządu farmaceutycznego planowano w początkowych latach 80. XX wieku, w Polskim Towarzystwie Farmaceutycznym powstał zespół do opracowania ustawy, Gdańsk reprezentował dr Henryk Mionskowski. Minister Zdrowia dopiero 29 VII 1991 powołał Komitet Organizacyjny Izb Aptekarskich (na mocy ustawy z 19 IV 1991), przewodniczącym został dr Stanisław Vogel z Elbląga. Farmaceuci z województwa gdańskiego i elbląskiego 29 X 1991 wybrali Prezydium i Radę GOIA, 14 grudnia powstała Naczelna Rada Aptekarska (członkiem był Stanisław Vogel, w 1998 wiceprezes). GOIA współpracowała między innymi z Ministerstwem Zdrowia, Wojewódzką Inspekcją Farmaceutyczną, Akademią Medyczną w Gdańsku (kursy, Ośrodek Szkolenia Podyplomowego) i Polskim Towarzystwem Farmaceutycznym.

W 1993 uchwalono „gdański” projekt Kodeksu Etyki Aptekarza RP, zorganizowano Fundusz Pomocy Aptekarskiej, od kwietnia 1992 ukazuje się miesięcznik „Przegląd Farmaceutyczny”. Władzą GOIA jest Zjazd Krajowy (co cztery lata) i coroczne Zjazdy Okręgowe (co cztery lata wybory). Wybiera się Okręgową Radę Aptekarską, tj. prezesa, prezydium, Rzecznika Odpowiedzialności Zawodowej, Sąd Aptekarski i Komisję Rewizyjną. Zasłużonym członkom przyznaje się medale (w 1995 wybito 10 medali „50-lecie Izby”, od 1999 medal im. Bronisława Koskowskiego). GOIA broni członków, dba o etykę zawodową, współdziała z uczelniami i towarzystwami naukowymi, opiniuje akty prawne oraz wnioski o uruchomienie aptek i hurtowni. ZK

Prezesi Okręgowej Izby Aptekarskiej
1945–1948 mgr Antoni Małecki
1948–1951 dr Jerzy Tułecki (nominacja MZ)
1991–1999 dr Stanisław Vogel
1999–2003 mgr Wojciech Prokurat
2003–2007 dr Stanisław Vogel
2007– mgr Michał Pietrzykowski
ZK
⇦ WRÓĆ
Osobiste
Przestrzenie nazw

Warianty
Widok
Działania