NARODOWE MUZEUM MORSKIE
| Linia 6: | Linia 6: | ||
'''NARODOWE MUZEUM MORSKIE''', do 10 XII 2013 Centralne Muzeum Morskie (CMM), największa polska placówka muzealnictwa morskiego i rzecznego, o statusie muzeum rejestrowanego. Założone w 1960 jako oddział Muzeum Pomorskiego ([[MUZEUM NARODOWE | Muzeum Narodowe]]) w wyniku starań środowisk morskich skupionych w zawiązanym w 1958 Towarzystwie Przyjaciół Muzeum Morskiego w Gdańsku, którego celem było powołanie takiej instytucji. Od 1 I 1962 usamodzielnione jako Muzeum Morskie z siedzibą w [[ŻURAW | Wielkim Żurawiu]]. W latach 70. XX wieku siedzibę powiększono o tzw. „Skład Kolonialny”, czyli o sąsiednie pomieszczeniach po byłej, wybudowanej w końcu 1957 kotłowni, której zewnętrznie nadano kształt kamieniczki i o dobudowane do niej dwie dalsze. W 1972 podniesione do rangi CMM, podporządkowane Ministerstwu Kultury i Sztuki z zadaniem pełnienia funkcji placówki o charakterze narodowym.<br/><br/> | '''NARODOWE MUZEUM MORSKIE''', do 10 XII 2013 Centralne Muzeum Morskie (CMM), największa polska placówka muzealnictwa morskiego i rzecznego, o statusie muzeum rejestrowanego. Założone w 1960 jako oddział Muzeum Pomorskiego ([[MUZEUM NARODOWE | Muzeum Narodowe]]) w wyniku starań środowisk morskich skupionych w zawiązanym w 1958 Towarzystwie Przyjaciół Muzeum Morskiego w Gdańsku, którego celem było powołanie takiej instytucji. Od 1 I 1962 usamodzielnione jako Muzeum Morskie z siedzibą w [[ŻURAW | Wielkim Żurawiu]]. W latach 70. XX wieku siedzibę powiększono o tzw. „Skład Kolonialny”, czyli o sąsiednie pomieszczeniach po byłej, wybudowanej w końcu 1957 kotłowni, której zewnętrznie nadano kształt kamieniczki i o dobudowane do niej dwie dalsze. W 1972 podniesione do rangi CMM, podporządkowane Ministerstwu Kultury i Sztuki z zadaniem pełnienia funkcji placówki o charakterze narodowym.<br/><br/> | ||
| − | W ciągu 50 lat działania zgromadziło ponad 50 | + | W ciągu 50 lat działania zgromadziło ponad 50 000 eksponatów z zakresu historii sztuki, etnologii, techniki – w tym znaczące zbiory pozyskane w wyniku podwodnych prac archeologicznych (np. ładunek statku z początku XV wieku, artyleria okrętowa z początku XVII wieku i rzeczy osobiste marynarzy z XV–XIX wieku, wraki łodzi i statków). Dysponuje zespołem pracowni konserwatorskich zabezpieczających zabytki wydobywane ze środowiska wodnego. W specjalistycznej bibliotece zgromadzono ponad 40 tysięcy woluminów, dział dokumentacji naukowej rozwija między innymi Archiwum Polskich Ludzi Morza i Archiwum Polskich Konstrukcji Okrętowych. Od 2000 główną siedzibą CMM jest zrekonstruowany kompleks 5 spichlerzy na wyspie [[OŁOWIANKA | Ołowianka]]. W styczniu–marcu 2009 rozebrano „Skład Kolonialny”, w 2012 oddając do użytku w jego miejscu Ośrodek Kultury Morskiej. 13 VI 2016 w Tczewie, blisko Muzeum Wisły i we współpracy z Norweskim Muzeum Morskim w Oslo oraz Muzeum Historii Kultury Uniwersytetu w Oslo, powstało Centrum Konserwacji Wraków Statków (CKWS). |
<br/><br/> | <br/><br/> | ||
| − | Dysponuje oddziałami w Gdańsku: Żuraw, Ośrodek Kultury Morskiej, | + | Dysponuje oddziałami w Gdańsku: Żuraw, Ośrodek Kultury Morskiej, statek–muzeum [[SOŁDEK | „Sołdek”]]; w Gdyni: statek-muzeum „Dar Pomorza”; w Tczewie: Muzeum Wisły oraz CKWS; w Helu: Muzeum Rybołówstwa; w Kątach Rybackich: Muzeum Zalewu Wiślanego. Projektowane do powołania oddziały: Żeglarstwa Polskiego i Archeologii Podwodnej. Każdego roku ekspozycje zwiedza około 300 000 osób. Muzeum prowadzi działalność edukacyjną, naukową i rozległą współpracę z podobnymi instytucjami na świecie. Należy do międzynarodowych organizacji: ICOM, International Congress of Maritime Museums i European Museums Forum. {{author: JL}} <br /><br /> |
{| class="tableGda" | {| class="tableGda" | ||
|- | |- | ||
| Linia 20: | Linia 20: | ||
|- | |- | ||
| 2001–2018 | | 2001–2018 | ||
| − | | [[LITWIN JERZY | Jerzy Litwin]] | + | | [[LITWIN JERZY, dyrektor Centralnego Muzeum Morskiego | Jerzy Litwin]] |
|- | |- | ||
| 2019– | | 2019– | ||
Wersja z 18:15, 11 paź 2022
NARODOWE MUZEUM MORSKIE, do 10 XII 2013 Centralne Muzeum Morskie (CMM), największa polska placówka muzealnictwa morskiego i rzecznego, o statusie muzeum rejestrowanego. Założone w 1960 jako oddział Muzeum Pomorskiego ( Muzeum Narodowe) w wyniku starań środowisk morskich skupionych w zawiązanym w 1958 Towarzystwie Przyjaciół Muzeum Morskiego w Gdańsku, którego celem było powołanie takiej instytucji. Od 1 I 1962 usamodzielnione jako Muzeum Morskie z siedzibą w Wielkim Żurawiu. W latach 70. XX wieku siedzibę powiększono o tzw. „Skład Kolonialny”, czyli o sąsiednie pomieszczeniach po byłej, wybudowanej w końcu 1957 kotłowni, której zewnętrznie nadano kształt kamieniczki i o dobudowane do niej dwie dalsze. W 1972 podniesione do rangi CMM, podporządkowane Ministerstwu Kultury i Sztuki z zadaniem pełnienia funkcji placówki o charakterze narodowym.
W ciągu 50 lat działania zgromadziło ponad 50 000 eksponatów z zakresu historii sztuki, etnologii, techniki – w tym znaczące zbiory pozyskane w wyniku podwodnych prac archeologicznych (np. ładunek statku z początku XV wieku, artyleria okrętowa z początku XVII wieku i rzeczy osobiste marynarzy z XV–XIX wieku, wraki łodzi i statków). Dysponuje zespołem pracowni konserwatorskich zabezpieczających zabytki wydobywane ze środowiska wodnego. W specjalistycznej bibliotece zgromadzono ponad 40 tysięcy woluminów, dział dokumentacji naukowej rozwija między innymi Archiwum Polskich Ludzi Morza i Archiwum Polskich Konstrukcji Okrętowych. Od 2000 główną siedzibą CMM jest zrekonstruowany kompleks 5 spichlerzy na wyspie Ołowianka. W styczniu–marcu 2009 rozebrano „Skład Kolonialny”, w 2012 oddając do użytku w jego miejscu Ośrodek Kultury Morskiej. 13 VI 2016 w Tczewie, blisko Muzeum Wisły i we współpracy z Norweskim Muzeum Morskim w Oslo oraz Muzeum Historii Kultury Uniwersytetu w Oslo, powstało Centrum Konserwacji Wraków Statków (CKWS).
Dysponuje oddziałami w Gdańsku: Żuraw, Ośrodek Kultury Morskiej, statek–muzeum „Sołdek”; w Gdyni: statek-muzeum „Dar Pomorza”; w Tczewie: Muzeum Wisły oraz CKWS; w Helu: Muzeum Rybołówstwa; w Kątach Rybackich: Muzeum Zalewu Wiślanego. Projektowane do powołania oddziały: Żeglarstwa Polskiego i Archeologii Podwodnej. Każdego roku ekspozycje zwiedza około 300 000 osób. Muzeum prowadzi działalność edukacyjną, naukową i rozległą współpracę z podobnymi instytucjami na świecie. Należy do międzynarodowych organizacji: ICOM, International Congress of Maritime Museums i European Museums Forum.
| 1960–1991 | Przemysław Smolarek | |
| 1991–2001 | Andrzej Zbierski | |
| 2001–2018 | Jerzy Litwin | |
| 2019– | Robert Domżał |
