LEHMANN-KINAST GERTRUDE, pedagog
m (Blazejsliwinski przeniósł stronę LEHMANN-KINAST GERTRUDE na LEHMANN-KINAST GERTRUDE, pedagog) |
|||
| Linia 4: | Linia 4: | ||
'''GERTRUDE LEHMANN-KINAST''' (16 II 1877 Gdańsk – 27 XI 1964 Weimar), pedagog. Córka piekarza Ernsta Alvina Kinasta. Do szkół średnich uczęszczała w Sopocie i Gdańsku. Uprawnienia nauczycielskie zdobyła w Gdańsku, do nauczania gimnastyki – w Królewcu. Po okresie pracy w Gdańsku odbyła studia na uniwersytecie w Berlinie i Greifswaldzie; doktor. | '''GERTRUDE LEHMANN-KINAST''' (16 II 1877 Gdańsk – 27 XI 1964 Weimar), pedagog. Córka piekarza Ernsta Alvina Kinasta. Do szkół średnich uczęszczała w Sopocie i Gdańsku. Uprawnienia nauczycielskie zdobyła w Gdańsku, do nauczania gimnastyki – w Królewcu. Po okresie pracy w Gdańsku odbyła studia na uniwersytecie w Berlinie i Greifswaldzie; doktor. | ||
Pracowała jako nauczycielka w seminarium nauczycielskim w Detmold, w Königin-Louise-Schule w Poznaniu, w latach 1911–1918 w prywatnym liceum w Greifswaldzie.<br/><br/> | Pracowała jako nauczycielka w seminarium nauczycielskim w Detmold, w Königin-Louise-Schule w Poznaniu, w latach 1911–1918 w prywatnym liceum w Greifswaldzie.<br/><br/> | ||
| − | Od 2 IV 1919 w Gdańsku dyrektor prywatnego liceum dla dziewcząt Stephan-Waetzold-Lyzeum Höhere Lehranstalt für Mädchen, przy Taubenweg 3 (ul. Pniewskiego); w | + | Od 2 IV 1919 w Gdańsku dyrektor prywatnego liceum dla dziewcząt Stephan-Waetzold-Lyzeum Höhere Lehranstalt für Mädchen, przy Taubenweg 3 (ul. Pniewskiego); w 1920 dyrektor prywatnej szkoły ogólnokształcącej dla dziewcząt J.-Sellmann-Lyzeum ([[SELLMANN-LYZEUM | Sellmann Lyzeum]]) przy Ferberstraße 6/7 (ul. Wyspiańskiego). Po przejęciu w 1921 szkoły przez władze miasta (Deutsches Lyzeum, [[HELENE-LANGE-SCHULE. STÄDTISCHES LYZEUM UND REFORMREALGYMNASIUM | Helene-Lange-Schule]]) nadal pozostała jej dyrektorem. We wrześniu 1940 roku odwołana ze stanowiska przez hitlerowskie władze Gdańska za demokratyczne poglądy. Do końca wojny pracowała w księgarni akademickiej Akademische Buchhandlung Gertrud Rahn, przy Baumbachallee 1 (ul. Konopnickiej; na rogu al. Grunwaldzkiej i ul. Konopnickiej).<br/><br/> |
| − | W sierpniu 1945 wyjechała w transporcie przesiedleńców do Gery we wschodnich Niemczech; kontynuowała pracę pedagogiczną. Przez 3 lata była dyrektorem dużej szkoły w Gerze, odwołana wobec odmowy wstąpienia do partii komunistycznej. Do 1952 | + | W sierpniu 1945 wyjechała w transporcie przesiedleńców do Gery we wschodnich Niemczech; kontynuowała pracę pedagogiczną. Przez 3 lata była dyrektorem dużej szkoły w Gerze, odwołana wobec odmowy wstąpienia do partii komunistycznej. Do 1952 pracowała jako nauczycielka, od 1957 w Weimarze w domu opieki. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] |
Wersja z 14:12, 8 paź 2022
GERTRUDE LEHMANN-KINAST (16 II 1877 Gdańsk – 27 XI 1964 Weimar), pedagog. Córka piekarza Ernsta Alvina Kinasta. Do szkół średnich uczęszczała w Sopocie i Gdańsku. Uprawnienia nauczycielskie zdobyła w Gdańsku, do nauczania gimnastyki – w Królewcu. Po okresie pracy w Gdańsku odbyła studia na uniwersytecie w Berlinie i Greifswaldzie; doktor.
Pracowała jako nauczycielka w seminarium nauczycielskim w Detmold, w Königin-Louise-Schule w Poznaniu, w latach 1911–1918 w prywatnym liceum w Greifswaldzie.
Od 2 IV 1919 w Gdańsku dyrektor prywatnego liceum dla dziewcząt Stephan-Waetzold-Lyzeum Höhere Lehranstalt für Mädchen, przy Taubenweg 3 (ul. Pniewskiego); w 1920 dyrektor prywatnej szkoły ogólnokształcącej dla dziewcząt J.-Sellmann-Lyzeum ( Sellmann Lyzeum) przy Ferberstraße 6/7 (ul. Wyspiańskiego). Po przejęciu w 1921 szkoły przez władze miasta (Deutsches Lyzeum, Helene-Lange-Schule) nadal pozostała jej dyrektorem. We wrześniu 1940 roku odwołana ze stanowiska przez hitlerowskie władze Gdańska za demokratyczne poglądy. Do końca wojny pracowała w księgarni akademickiej Akademische Buchhandlung Gertrud Rahn, przy Baumbachallee 1 (ul. Konopnickiej; na rogu al. Grunwaldzkiej i ul. Konopnickiej).
W sierpniu 1945 wyjechała w transporcie przesiedleńców do Gery we wschodnich Niemczech; kontynuowała pracę pedagogiczną. Przez 3 lata była dyrektorem dużej szkoły w Gerze, odwołana wobec odmowy wstąpienia do partii komunistycznej. Do 1952 pracowała jako nauczycielka, od 1957 w Weimarze w domu opieki.
