KLOTZ ELŻBIETA, przedstawicielka gdańskiej Polonii

Wersja z 10:41, 2 paź 2022

Elżbieta Tretkowska (trzecia od lewej w środkowym rzędzie) wśród uczennic Marienschule, 25 X 1919

ELŻBIETA KLOTZ z domu Tretkowska (19 XI 1896 Bischofswerder (Biskupiec koło Iławy) – 5 VI 1982 Sopot), przedstawicielka gdańskiej Polonii, nauczycielka. Córka Andrzeja Tretkowskiego (8 XI 1868 Osie – 20 VII 1934 Wejherowo), w latach 1914–1920 urzędnika pocztowego w Gdańsku, i Agaty Marszałkowskiej (9 I 1866 Gdańsk – 19 III 1947 Sopot), siostra Bernarda Tretkowskiego. Wraz z rodzicami w Gdańsku od około 1900 roku: w 1908 mieszkała przy Hirschgasse 1 (ul. Sempołowskiej) na Dolnym Mieście, od 1911 przy Kalkgasse 8 (ul. Wapiennicka, obecnie nie istnieje). W marcu 1916 roku ukończyła Marienschule przy Vorstädtischer Graben 18 (ul. Podwale Przedmiejskie), prywatną katolicką średnią szkołę żeńską. 23 III 1917, po rocznej nauce w seminarium nauczycielskim przy Marienschule, zdała egzamin nauczycielski; naukę kontynuowała tam do 1919 roku.

Była nauczycielką języka angielskiego i francuskiego w Hoppesche Mädchen-Mittelschule ( Fischersche Töchterschule) przy Altstädtischer Graben 7/9 (ul. Podwale Staromiejskie) oraz katechetką przy kościele św. Brygidy. Społecznie uczyła religii w domu opieki społecznej dla dzieci specjalnej troski i w domu opieki dzieci zdrowych – ośrodkach prowadzonych przez siostry boromeuszki w kompleksie Szpitala Najświętszej Marii Panny przy Schleusengasse (ul. Kieturakisa) i Weidengasse (ul. Łąkowa). Po 1922 roku, jako mężatka, udzielała jedynie prywatnie korepetycji z języków obcych. W 1941 roku zamieszkała z rodziną w Sopocie przy Südstraße 65 (ul. Grunwaldzka). W latach 60. XX wieku wraz z bratem Bernardem Tretkowskim prowadziła kiosk w Grand Hotelu w Sopocie, między innymi z zagraniczną prasą.

24 I 1922 roku wyszła za Kazimierza Klotza (26 X 1888 Wejherowo – 10 IX 1953 Sopot), który przed 1939 był właścicielem firmy handlującej drewnem kopalniakowym, a w Sopocie wynajmował stajnie dla trzech swoich koni startujących w gonitwach. Po 1945 roku prowadził w Gdańsku kiosk Ruchu przy Operze Bałtyckiej. Miała córkę Krystynę (15 III 1928 Gdańsk – 7 XI 1972 Sopot), od 17 II 1952 roku zamężną z Eliaszem Gorbaczem (20 VI 1920 Skidel koło Grodna – 25 IX 1980 Sopot), matkę Andrzeja Gorbacza (ur. 3 VII 1953 Sopot) i Barbary (ur. 25 IV 1956 Sopot), zamężnej Osadczuk.

Pochowana przy mężu na cmentarzu katolickim w Sopocie. BO