GOLDSCHMIDT LASER, kupiec, radny
m (Blazejsliwinski przeniósł stronę GOLDSCHMIDT LASER na GOLDSCHMIDT LASER, kupiec, radny) |
|||
Linia 2: | Linia 2: | ||
[[File:Goldschmidt Laser.JPG|thumb|Laser Goldschmidt]] | [[File:Goldschmidt Laser.JPG|thumb|Laser Goldschmidt]] | ||
− | '''LASER GOLDSCHMIDT''' (1816 – 16 IX 1881 Gdańsk), kupiec, [[RADA MIEJSKA | radny Gdańska]]. Syn [[GOLDSCHMIDT DAVID LEVIN | Davida Levina Goldschmidta]], brat prawnika [[GOLDSCHMIDT LEVIN | Levina]]. Zajmował się handlem hurtowym i eksportem zboża, zarejestrował w styczniu 1858 | + | '''LASER GOLDSCHMIDT''' (1816 – 16 IX 1881 Gdańsk), kupiec, [[RADA MIEJSKA | radny Gdańska]]. Syn [[GOLDSCHMIDT DAVID LEVIN | Davida Levina Goldschmidta]], brat prawnika [[GOLDSCHMIDT LEVIN | Levina]]. Zajmował się handlem hurtowym i eksportem zboża, zarejestrował w styczniu 1858 w Sądzie Handlowo-Morskim (Commerz- und Admiralitäts-Collegium) w Gdańsku firmę Levin Hirsch Goldschmidt’s Söhne. Prowadził ją początkowo z ojcem jako wspólnikiem, w latach 1860–1874 z kantorem przy Hundegasse 54 (ul. Ogarna), początkowo w pomieszczeniach wynajmowanych od właściciela domu Juliusa Gottlieba Holtza (1820–1880), prowadzącego firmę transportową. W 1846 nabył od spadkobierców [[BAUM GEORG | Georga Bauma]] kamienicę przy Brotbänkengasse 38 (ul. Chlebnicka). Po wykupieniu przed 1874 domu przy Hundegasse 54 od Juliusa Gottlieba Holtza, w 1878 sprzedał nieruchomość przy Brotbänkengasse 38 lekarzowi Johnowi Georgowi Fewsonowi (1823–1894). Od 1858 do około 1869 był też właścicielem stajni i wozowni z jednopiętrowym budynkiem przy Frauengasse 16 (ul. Mariacka, działka narożna z Altes Ross (ul. Grząska).<br/><br/> |
− | + | Od 1850 członek [[KORPORACJA KUPCÓW GDAŃSKICH | Korporacji Kupców]], w okresie 1859–1877 jej prezes. W latach 1854–1881 członek Rady Miasta Gdańska, współzałożyciel w 1856 gdańskiego banku komercyjnego [[DANZIGER PRIVAT-AKTIEN-BANK | Danziger Privat-Aktien-Bank]], 1857–1881 członek jego rady nadzorczej.<br/><br/> | |
− | W 1846 nabył od spadkobierców [[BAUM GEORG | Georga Bauma]] kamienicę przy Brotbänkengasse 38 (ul. Chlebnicka), w 1878 sprzedał | + | Żonaty był z Franziską Abraham. Spadkobiercą został syn Oskar, który dokonał likwidacji firmy handlowej ojca, nowym właścicielem domu przy Hundegasse 54 (ul. Ogarna) był od 1892 [[WANFRIED OTTO FRIEDRICH ADOLF | Otto Friedrich Wanfried]], właściciel rafinerii cukru. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] |
− | Żonaty był z Franziską Abraham. Spadkobiercą został syn Oskar, który dokonał likwidacji firmy handlowej ojca. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | + |
Wersja z 10:30, 24 wrz 2022
LASER GOLDSCHMIDT (1816 – 16 IX 1881 Gdańsk), kupiec, radny Gdańska. Syn Davida Levina Goldschmidta, brat prawnika Levina. Zajmował się handlem hurtowym i eksportem zboża, zarejestrował w styczniu 1858 w Sądzie Handlowo-Morskim (Commerz- und Admiralitäts-Collegium) w Gdańsku firmę Levin Hirsch Goldschmidt’s Söhne. Prowadził ją początkowo z ojcem jako wspólnikiem, w latach 1860–1874 z kantorem przy Hundegasse 54 (ul. Ogarna), początkowo w pomieszczeniach wynajmowanych od właściciela domu Juliusa Gottlieba Holtza (1820–1880), prowadzącego firmę transportową. W 1846 nabył od spadkobierców Georga Bauma kamienicę przy Brotbänkengasse 38 (ul. Chlebnicka). Po wykupieniu przed 1874 domu przy Hundegasse 54 od Juliusa Gottlieba Holtza, w 1878 sprzedał nieruchomość przy Brotbänkengasse 38 lekarzowi Johnowi Georgowi Fewsonowi (1823–1894). Od 1858 do około 1869 był też właścicielem stajni i wozowni z jednopiętrowym budynkiem przy Frauengasse 16 (ul. Mariacka, działka narożna z Altes Ross (ul. Grząska).
Od 1850 członek Korporacji Kupców, w okresie 1859–1877 jej prezes. W latach 1854–1881 członek Rady Miasta Gdańska, współzałożyciel w 1856 gdańskiego banku komercyjnego Danziger Privat-Aktien-Bank, 1857–1881 członek jego rady nadzorczej.
Żonaty był z Franziską Abraham. Spadkobiercą został syn Oskar, który dokonał likwidacji firmy handlowej ojca, nowym właścicielem domu przy Hundegasse 54 (ul. Ogarna) był od 1892 Otto Friedrich Wanfried, właściciel rafinerii cukru.