DROZDOWSKI BRONISŁAW, profesor Politechniki Gdańskiej
m (Blazejsliwinski przeniósł stronę DROZDOWSKI BRONISŁAW na DROZDOWSKI BRONISŁAW, profesor Politechniki Gdańskiej) |
|||
Linia 6: | Linia 6: | ||
'''BRONISŁAW DROZDOWSKI''' (31 V 1928 Barcin – 19 IV 2017 Gdańsk), chemik, specjalista z zakresu technologii tłuszczów modyfikowanych, profesor [[POLITECHNIKA GDAŃSKA|Politechniki Gdańskiej]] (PG). Syn Wojciecha i Marii z domu Tomczyk. Podczas II wojny światowej uczeń tajnego nauczania gimnazjalnego w Otwocku, od września 1944 do 1946 kontynuował naukę w tamtejszym Gimnazjum i Liceum Państwowym. Żołnierz Armii Krajowej, po zakończeniu wojny organizacji „Wolność i Niezawisłość” (pseudonim „Ptak”); ujawnił się w 1947.<br/><br/> | '''BRONISŁAW DROZDOWSKI''' (31 V 1928 Barcin – 19 IV 2017 Gdańsk), chemik, specjalista z zakresu technologii tłuszczów modyfikowanych, profesor [[POLITECHNIKA GDAŃSKA|Politechniki Gdańskiej]] (PG). Syn Wojciecha i Marii z domu Tomczyk. Podczas II wojny światowej uczeń tajnego nauczania gimnazjalnego w Otwocku, od września 1944 do 1946 kontynuował naukę w tamtejszym Gimnazjum i Liceum Państwowym. Żołnierz Armii Krajowej, po zakończeniu wojny organizacji „Wolność i Niezawisłość” (pseudonim „Ptak”); ujawnił się w 1947.<br/><br/> | ||
W 1948 zdał maturę w I Gimnazjum i Liceum im. Jana Kasprowicza w Inowrocławiu. Od tego roku mieszkał w Gdańsku. W 1954 ukończył dwustopniowe studia na Wydziale Chemicznym PG i uzyskał tytuł magistra inżyniera chemii w zakresie technologii tłuszczów. W latach 1954–2001 pracował na PG: od 1964 doktor, od 1974 doktor habilitowany, zatrudniony od 1975 na stanowisku docenta, od 1981 profesor nauk chemicznych, od 1994 profesor zwyczajny. W 1968 odbył staż naukowy w Halifax Laboratory FRBC (Kanada). W latach 1979–1981 był zastępcą dyrektora Instytutu Chemii i Technologii Organicznej oraz Żywnościowej PG. Od 1981 do 1984 pełnił funkcję prodziekana, następnie przez sześć lat dziekana Wydziału Chemicznego PG (1984–1990). W latach 1975–1991 kierował Zakładem Technologii Tłuszczów Jadalnych i Biotechnologii Lipidów PG, 1991–1998 Katedrą Technologii Tłuszczów Jadalnych. W okresie 1976–2003 był kierownikiem Studium Podyplomowego Chemii i Technologii Tłuszczów Jadalnych PG. Od 1998 na emeryturze. <br/><br/> | W 1948 zdał maturę w I Gimnazjum i Liceum im. Jana Kasprowicza w Inowrocławiu. Od tego roku mieszkał w Gdańsku. W 1954 ukończył dwustopniowe studia na Wydziale Chemicznym PG i uzyskał tytuł magistra inżyniera chemii w zakresie technologii tłuszczów. W latach 1954–2001 pracował na PG: od 1964 doktor, od 1974 doktor habilitowany, zatrudniony od 1975 na stanowisku docenta, od 1981 profesor nauk chemicznych, od 1994 profesor zwyczajny. W 1968 odbył staż naukowy w Halifax Laboratory FRBC (Kanada). W latach 1979–1981 był zastępcą dyrektora Instytutu Chemii i Technologii Organicznej oraz Żywnościowej PG. Od 1981 do 1984 pełnił funkcję prodziekana, następnie przez sześć lat dziekana Wydziału Chemicznego PG (1984–1990). W latach 1975–1991 kierował Zakładem Technologii Tłuszczów Jadalnych i Biotechnologii Lipidów PG, 1991–1998 Katedrą Technologii Tłuszczów Jadalnych. W okresie 1976–2003 był kierownikiem Studium Podyplomowego Chemii i Technologii Tłuszczów Jadalnych PG. Od 1998 na emeryturze. <br/><br/> | ||
− | Autor i współautor publikacji na temat chemii – technologii i analizy lipidów, struktury kwasów tłuszczowych, modyfikacji naturalnych tłuszczów, w tym współautor podręcznika i trzech monografii, | + | Autor i współautor publikacji na temat chemii – technologii i analizy lipidów, struktury kwasów tłuszczowych, modyfikacji naturalnych tłuszczów, w tym współautor podręcznika i trzech monografii, m.in. drugiego tomu ''Chemii żywności: Sacharydy, lipidy i białka'' (wyd. 6: 2013). W latach 1978–1981 członek Komitetu Chemii Analitycznej Polskiej Akademii Nauk (PAN), 1981–2002 członek Komitetu Technologii i Chemii Żywności PAN. W 1990 założyciel i członek (od 2003 członek honorowy) Zarządu Głównego Polskiego Towarzystwa Technologów Żywności, w 1991 współorganizator oddziału gdańskiego, w latach 2001–2005 prezes tego oddziału. Ponadto był członkiem Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Przemysłu Spożywczego oraz Polskiego Towarzystwa Chemicznego. Zasiadał w radach naukowych: Instytutu Przemysłu Mięsnego i Tłuszczowego w Warszawie (1985–2003), Centrum Agrotechnologii i Weterynarii PAN w Olsztynie (1988–1995), Instytutu Rozrodu Zwierząt i Badań Żywności PAN w Olsztynie (1995–2002). <br/><br/> |
− | Został odznaczony | + | Został odznaczony m.in. Złotym Krzyżem Zasługi (1974), Krzyżem Kawalerskim (1983) i Oficerskim (1988) Orderu Odrodzenia Polski, Medalem Komisji Edukacji Narodowej (1990), medalem „Za zasługi dla PG”. Od 2015 Honorowy Profesor Emeritus PG.<br/><br/> |
− | Mąż Krystyny z domu Skibniewskiej (13 III 1929 – 17 IV 2017 Gdańsk). Pochowani na [[CMENTARZ ŁOSTOWICKI| cmentarzu Łostowickim]]. {{author: WP}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | + | Mąż Krystyny z domu Skibniewskiej (13 III 1929 – 17 IV 2017 Gdańsk). Pochowani na [[CMENTARZ ŁOSTOWICKI| cmentarzu Łostowickim]]. {{author: WP}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] <br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> |
+ | '''Bibliografia''': <br/> | ||
+ | Dział Obiegu i Archiwizacji Dokumentów Politechniki Gdańskiej (akta osobowe). <br/> | ||
+ | ''Współcześni uczeni polscy. Słownik biograficzny'', t. 1, red. Janusz Kapuścik, Warszawa 1998, s. 327–328.<br/> | ||
+ | ''Wydział Chemiczny Politechniki Gdańskiej 1945–2017'', red. Wojciech Chrzanowski, Gdańsk 2017, s. s. 75–76. |
Aktualna wersja na dzień 08:32, 5 lip 2024
BRONISŁAW DROZDOWSKI (31 V 1928 Barcin – 19 IV 2017 Gdańsk), chemik, specjalista z zakresu technologii tłuszczów modyfikowanych, profesor Politechniki Gdańskiej (PG). Syn Wojciecha i Marii z domu Tomczyk. Podczas II wojny światowej uczeń tajnego nauczania gimnazjalnego w Otwocku, od września 1944 do 1946 kontynuował naukę w tamtejszym Gimnazjum i Liceum Państwowym. Żołnierz Armii Krajowej, po zakończeniu wojny organizacji „Wolność i Niezawisłość” (pseudonim „Ptak”); ujawnił się w 1947.
W 1948 zdał maturę w I Gimnazjum i Liceum im. Jana Kasprowicza w Inowrocławiu. Od tego roku mieszkał w Gdańsku. W 1954 ukończył dwustopniowe studia na Wydziale Chemicznym PG i uzyskał tytuł magistra inżyniera chemii w zakresie technologii tłuszczów. W latach 1954–2001 pracował na PG: od 1964 doktor, od 1974 doktor habilitowany, zatrudniony od 1975 na stanowisku docenta, od 1981 profesor nauk chemicznych, od 1994 profesor zwyczajny. W 1968 odbył staż naukowy w Halifax Laboratory FRBC (Kanada). W latach 1979–1981 był zastępcą dyrektora Instytutu Chemii i Technologii Organicznej oraz Żywnościowej PG. Od 1981 do 1984 pełnił funkcję prodziekana, następnie przez sześć lat dziekana Wydziału Chemicznego PG (1984–1990). W latach 1975–1991 kierował Zakładem Technologii Tłuszczów Jadalnych i Biotechnologii Lipidów PG, 1991–1998 Katedrą Technologii Tłuszczów Jadalnych. W okresie 1976–2003 był kierownikiem Studium Podyplomowego Chemii i Technologii Tłuszczów Jadalnych PG. Od 1998 na emeryturze.
Autor i współautor publikacji na temat chemii – technologii i analizy lipidów, struktury kwasów tłuszczowych, modyfikacji naturalnych tłuszczów, w tym współautor podręcznika i trzech monografii, m.in. drugiego tomu Chemii żywności: Sacharydy, lipidy i białka (wyd. 6: 2013). W latach 1978–1981 członek Komitetu Chemii Analitycznej Polskiej Akademii Nauk (PAN), 1981–2002 członek Komitetu Technologii i Chemii Żywności PAN. W 1990 założyciel i członek (od 2003 członek honorowy) Zarządu Głównego Polskiego Towarzystwa Technologów Żywności, w 1991 współorganizator oddziału gdańskiego, w latach 2001–2005 prezes tego oddziału. Ponadto był członkiem Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Przemysłu Spożywczego oraz Polskiego Towarzystwa Chemicznego. Zasiadał w radach naukowych: Instytutu Przemysłu Mięsnego i Tłuszczowego w Warszawie (1985–2003), Centrum Agrotechnologii i Weterynarii PAN w Olsztynie (1988–1995), Instytutu Rozrodu Zwierząt i Badań Żywności PAN w Olsztynie (1995–2002).
Został odznaczony m.in. Złotym Krzyżem Zasługi (1974), Krzyżem Kawalerskim (1983) i Oficerskim (1988) Orderu Odrodzenia Polski, Medalem Komisji Edukacji Narodowej (1990), medalem „Za zasługi dla PG”. Od 2015 Honorowy Profesor Emeritus PG.
Mąż Krystyny z domu Skibniewskiej (13 III 1929 – 17 IV 2017 Gdańsk). Pochowani na cmentarzu Łostowickim.
Bibliografia:
Dział Obiegu i Archiwizacji Dokumentów Politechniki Gdańskiej (akta osobowe).
Współcześni uczeni polscy. Słownik biograficzny, t. 1, red. Janusz Kapuścik, Warszawa 1998, s. 327–328.
Wydział Chemiczny Politechniki Gdańskiej 1945–2017, red. Wojciech Chrzanowski, Gdańsk 2017, s. s. 75–76.