DAVIDSOHN GUSTAV, kupiec, radny
Linia 2: | Linia 2: | ||
[[File:Davidsohn_Gustav.jpg|thumb|Gustaw Davidsohn]] | [[File:Davidsohn_Gustav.jpg|thumb|Gustaw Davidsohn]] | ||
− | '''GUSTAV DAVIDSOHN''' (2 IV 1836 Gdańsk – 13 IX 1903 Gdańsk), kupiec, [[RADA MIEJSKA | radny Gdańska]]. Syn [[DAVIDSON ISRAEL SIMON| Israela Simona Davidsohna]]. Od 15 III 1870 wraz z [[PETSCHOW OTTO ROBERT HERMANN | Ottonem Robertem Petschowem]] (i udziałami między innymi [[BEAULIEEN PAUL | Paula Chalesa de Beaulienna]]) utworzył spółkę akcyjną o kapitale 100 000 talarów, która zbudowała w rejonie obecnej [[WIŚLNA | ul. Wiślnej]] nad Martwą Wisłą ([[MŁYNISKA | Młyniska]]) fabrykę chemiczną Petschow und Davidsohn, wytwarzającą nawozy sztuczne, superfosfat. Posiadał znaczące udziały w wielu przedsiębiorstwach, instytucjach bankowych, w tym w [[BROWAR W KUŹNICZKACH | browarze na Kuźniczkach]]. | + | '''GUSTAV DAVIDSOHN''' (2 IV 1836 Gdańsk – 13 IX 1903 Gdańsk), kupiec, [[RADA MIEJSKA | radny Gdańska]]. Syn [[DAVIDSON ISRAEL SIMON, lekarz| Israela Simona Davidsohna]]. Od 15 III 1870 wraz z [[PETSCHOW OTTO ROBERT HERMANN | Ottonem Robertem Petschowem]] (i udziałami między innymi [[BEAULIEEN PAUL | Paula Chalesa de Beaulienna]]) utworzył spółkę akcyjną o kapitale 100 000 talarów, która zbudowała w rejonie obecnej [[WIŚLNA | ul. Wiślnej]] nad Martwą Wisłą ([[MŁYNISKA | Młyniska]]) fabrykę chemiczną Petschow und Davidsohn, wytwarzającą nawozy sztuczne, superfosfat. Posiadał znaczące udziały w wielu przedsiębiorstwach, instytucjach bankowych, w tym w [[BROWAR W KUŹNICZKACH | browarze na Kuźniczkach]]. |
Od 1863 członek [[KORPORACJA KUPCÓW GDAŃSKICH | Korporacji Kupców]], działał w gminie żydowskiej. Po powstaniu w 1883 [[GMINA SYNAGOGALNA | Gminy Synagogalnej]] stanął na jej czele. W latach 1877–1903 członek Rady Miejskiej. <br /><br /> | Od 1863 członek [[KORPORACJA KUPCÓW GDAŃSKICH | Korporacji Kupców]], działał w gminie żydowskiej. Po powstaniu w 1883 [[GMINA SYNAGOGALNA | Gminy Synagogalnej]] stanął na jej czele. W latach 1877–1903 członek Rady Miejskiej. <br /><br /> | ||
Mieszkał w rodzinnej kamienicy przy Langer Markt 8 (Długi Targ). 20 IX 1865 zaręczył się z Anną (1844 Gdańsk – 27 VI 1882 Gdańsk), córką kupca Marcusa Goldsteina i siostrą Roberta Wilhelma, również kupca. Zmarł na zawał serca w tramwaju, pochowany na [[CMENTARZE NA CHEŁMIE | cmentarzu żydowskim na Chełmie]]. Kamienicę przy Langer Markt 8 (Długi Targ) już w 1904 posiadał rentier Moritz Sachenhaus (1863–1926). {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | Mieszkał w rodzinnej kamienicy przy Langer Markt 8 (Długi Targ). 20 IX 1865 zaręczył się z Anną (1844 Gdańsk – 27 VI 1882 Gdańsk), córką kupca Marcusa Goldsteina i siostrą Roberta Wilhelma, również kupca. Zmarł na zawał serca w tramwaju, pochowany na [[CMENTARZE NA CHEŁMIE | cmentarzu żydowskim na Chełmie]]. Kamienicę przy Langer Markt 8 (Długi Targ) już w 1904 posiadał rentier Moritz Sachenhaus (1863–1926). {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] |
Wersja z 12:45, 20 lis 2022
GUSTAV DAVIDSOHN (2 IV 1836 Gdańsk – 13 IX 1903 Gdańsk), kupiec, radny Gdańska. Syn Israela Simona Davidsohna. Od 15 III 1870 wraz z Ottonem Robertem Petschowem (i udziałami między innymi Paula Chalesa de Beaulienna) utworzył spółkę akcyjną o kapitale 100 000 talarów, która zbudowała w rejonie obecnej ul. Wiślnej nad Martwą Wisłą ( Młyniska) fabrykę chemiczną Petschow und Davidsohn, wytwarzającą nawozy sztuczne, superfosfat. Posiadał znaczące udziały w wielu przedsiębiorstwach, instytucjach bankowych, w tym w browarze na Kuźniczkach.
Od 1863 członek Korporacji Kupców, działał w gminie żydowskiej. Po powstaniu w 1883 Gminy Synagogalnej stanął na jej czele. W latach 1877–1903 członek Rady Miejskiej.
Mieszkał w rodzinnej kamienicy przy Langer Markt 8 (Długi Targ). 20 IX 1865 zaręczył się z Anną (1844 Gdańsk – 27 VI 1882 Gdańsk), córką kupca Marcusa Goldsteina i siostrą Roberta Wilhelma, również kupca. Zmarł na zawał serca w tramwaju, pochowany na cmentarzu żydowskim na Chełmie. Kamienicę przy Langer Markt 8 (Długi Targ) już w 1904 posiadał rentier Moritz Sachenhaus (1863–1926).