BOLDUAN RAJMUND, dziennikarz
m (Blazejsliwinski przeniósł stronę BOLDUAN RAJMUND na BOLDUAN RAJMUND, dziennikarz) |
|||
| Linia 2: | Linia 2: | ||
[[File: Bolduan_Rajmund.jpg |thumb| Rajmund Bolduan]] | [[File: Bolduan_Rajmund.jpg |thumb| Rajmund Bolduan]] | ||
[[File: Rajmund_Bolduan.jpg |thumb| Jan Babczenko i Rajmund Bolduan, ''Front bez okopów'', Gdańsk 1969]] | [[File: Rajmund_Bolduan.jpg |thumb| Jan Babczenko i Rajmund Bolduan, ''Front bez okopów'', Gdańsk 1969]] | ||
| − | '''RAJMUND BOLDUAN''' (27 III 1929 Kościerzyna – 1 VII 2006 Gdańsk), dziennikarz, publicysta. Syn Teodora Bolduana, burmistrza Wejherowa, rozstrzelanego w 1939 przez Niemców, i Marii, brat [[BOLDUAN TADEUSZ | Tadeusza Bolduana]]. Po śmierci matki wraz z bratem od 1945 przebywał w Domu Dziecka w Sopocie. | + | '''RAJMUND BOLDUAN''' (27 III 1929 Kościerzyna – 1 VII 2006 Gdańsk), dziennikarz, publicysta. Syn Teodora Bolduana, burmistrza Wejherowa, rozstrzelanego w 1939 przez Niemców, i Marii, brat [[BOLDUAN TADEUSZ, dziennikarz | Tadeusza Bolduana]]. Po śmierci matki wraz z bratem od 1945 przebywał w Domu Dziecka w Sopocie. Należał do Organizacji Młodzieży Towarzystwa Uniwersytetu Robotniczego (OMTUR), w latach 1948–1957 członek Związku Młodzieży Polskiej (ZMP), należał do Powszechnej Organizacji „Służba Polsce”. W Kościerzynie ukończył Liceum Ogólnokształcące. Z bratem dorabiał jako tereny korespondent [[DZIENNIK BAŁTYCKI | „Dziennika Bałtyckiego”]] i jako wyróżniający się współpracownicy otrzymali w 1950 etatowe zatrudnienie w tej redakcji, gdzie pracował do emerytury w 1982 (z trzyletnią przerwą na odbycie służby wojskowej). Był kolejno redaktorem w dziale korespondentów terenowych, publicystą, kierownikiem wydania niedzielnego, sekretarzem redakcji i zastępcą redaktora naczelnego (1976–1982). Od 1955 członek PZPR.<br/><br/> |
| − | Był członkiem Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich i Zrzeszenia Kaszubskiego, współpracował między innymi z dwutygodnikiem [[KASZËBE | „Kaszëbe”]] (1957–1961). Wspólnie z Marianem Podgórecznym autor książki ''Deutschland w płomieniach'' ( | + | Był członkiem Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich i Zrzeszenia Kaszubskiego, współpracował między innymi z dwutygodnikiem [[KASZËBE, pismo | „Kaszëbe”]] (1957–1961). Wspólnie z [[PODGÓRECZNY MARIAN, dziennikarz | Marianem Podgórecznym]] autor książki ''Deutschland w płomieniach'' (1959) i ''Bez mundurów'' ((cztery wydania: 1961, 1966, 1970, 1978), z Janem Babczenką (w latach 1945–1967 funkcjonariusz UB, następnie SB w Gdańsku) ''Kryptonim KD'' (1965) i ''Front bez okopów'' (1969).<br/><br/> |
Uhonorowany między innymi Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1977), odznakami [[ZA ZASŁUGI DLA GDAŃSKA | „Za zasługi dla Gdańska”]] (1973), [[ZASŁUŻONYM ZIEMI GDAŃSKIEJ | „Zasłużonym Ziemi Gdańskiej”]], „Zasłużonym Ziemi Wejherowskiej”. Zasłużony Działacz Kultury (1975). Pochowany na cmentarzu w Kościerzynie. {{author: JMB}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | Uhonorowany między innymi Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1977), odznakami [[ZA ZASŁUGI DLA GDAŃSKA | „Za zasługi dla Gdańska”]] (1973), [[ZASŁUŻONYM ZIEMI GDAŃSKIEJ | „Zasłużonym Ziemi Gdańskiej”]], „Zasłużonym Ziemi Wejherowskiej”. Zasłużony Działacz Kultury (1975). Pochowany na cmentarzu w Kościerzynie. {{author: JMB}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Wersja z 19:16, 7 gru 2022
RAJMUND BOLDUAN (27 III 1929 Kościerzyna – 1 VII 2006 Gdańsk), dziennikarz, publicysta. Syn Teodora Bolduana, burmistrza Wejherowa, rozstrzelanego w 1939 przez Niemców, i Marii, brat Tadeusza Bolduana. Po śmierci matki wraz z bratem od 1945 przebywał w Domu Dziecka w Sopocie. Należał do Organizacji Młodzieży Towarzystwa Uniwersytetu Robotniczego (OMTUR), w latach 1948–1957 członek Związku Młodzieży Polskiej (ZMP), należał do Powszechnej Organizacji „Służba Polsce”. W Kościerzynie ukończył Liceum Ogólnokształcące. Z bratem dorabiał jako tereny korespondent „Dziennika Bałtyckiego” i jako wyróżniający się współpracownicy otrzymali w 1950 etatowe zatrudnienie w tej redakcji, gdzie pracował do emerytury w 1982 (z trzyletnią przerwą na odbycie służby wojskowej). Był kolejno redaktorem w dziale korespondentów terenowych, publicystą, kierownikiem wydania niedzielnego, sekretarzem redakcji i zastępcą redaktora naczelnego (1976–1982). Od 1955 członek PZPR.
Był członkiem Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich i Zrzeszenia Kaszubskiego, współpracował między innymi z dwutygodnikiem „Kaszëbe” (1957–1961). Wspólnie z Marianem Podgórecznym autor książki Deutschland w płomieniach (1959) i Bez mundurów ((cztery wydania: 1961, 1966, 1970, 1978), z Janem Babczenką (w latach 1945–1967 funkcjonariusz UB, następnie SB w Gdańsku) Kryptonim KD (1965) i Front bez okopów (1969).
Uhonorowany między innymi Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1977), odznakami „Za zasługi dla Gdańska” (1973), „Zasłużonym Ziemi Gdańskiej”, „Zasłużonym Ziemi Wejherowskiej”. Zasłużony Działacz Kultury (1975). Pochowany na cmentarzu w Kościerzynie.
