MANNHARDT JOHANN WILHELM EMANUEL, bibliotekarz
Z Encyklopedia Gdańska
(Różnice między wersjami)
m (Blazejsliwinski przeniósł stronę MANNHARDT JOHANN WILHELM EMANUEL na MANNHARDT JOHANN WILHELM EMANUEL, bibliotekarz) |
|||
| Linia 3: | Linia 3: | ||
'''JOHANN WILHELM EMANUEL MANNHARDT''' (26 III 1831 Friedrichstadt – 25 XII 1880 Gdańsk), bibliotekarz. Syn [[MANNHARDT JACOB | Jacoba Mannhardta]]. W 1851 ukończył [[GIMNAZJUM MIEJSKIE | Gimnazjum Miejskie]]. Studiował (dzięki stypendium [[TOWARZYSTWO POKOJU | Towarzystwa Pokoj]]u) germanistykę na uniwersytetach w Berlinie i Tybindze (Tübingen). Od 1854 doktor, od 1857 doktor habilitowany.<br/><br/> | '''JOHANN WILHELM EMANUEL MANNHARDT''' (26 III 1831 Friedrichstadt – 25 XII 1880 Gdańsk), bibliotekarz. Syn [[MANNHARDT JACOB | Jacoba Mannhardta]]. W 1851 ukończył [[GIMNAZJUM MIEJSKIE | Gimnazjum Miejskie]]. Studiował (dzięki stypendium [[TOWARZYSTWO POKOJU | Towarzystwa Pokoj]]u) germanistykę na uniwersytetach w Berlinie i Tybindze (Tübingen). Od 1854 doktor, od 1857 doktor habilitowany.<br/><br/> | ||
| − | Z powodu choroby powrócił do Gdańska i w 1862 został bibliotekarzem w [[BIBLIOTEKA MIEJSKA | Bibliotece Miejskiej]]. Prowadził badania nad mitologią germańską; jego główne dzieło to ''Wald- und Feldkulte'' (cz. I–II, 1875–1877). Mieszkał przy Heumarkt 5 (Targ Sienny). Jego uczennicą | + | Z powodu choroby powrócił do Gdańska i w 1862 został bibliotekarzem w [[BIBLIOTEKA MIEJSKA | Bibliotece Miejskiej]]. Prowadził badania nad mitologią germańską; jego główne dzieło to ''Wald- und Feldkulte'' (cz. I–II, 1875–1877). Ze względu na pogarszający się stan zdrowia w 1873 przeszedł na emeryturę. Mieszkał przy Heumarkt 5 (Targ Sienny). Jego uczennicą była pisarka [[PÜTTNER JOHANNA AUGUSTINA ELISE | Elise Püttner]]. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] |
Wersja z 11:24, 2 wrz 2022
JOHANN WILHELM EMANUEL MANNHARDT (26 III 1831 Friedrichstadt – 25 XII 1880 Gdańsk), bibliotekarz. Syn Jacoba Mannhardta. W 1851 ukończył Gimnazjum Miejskie. Studiował (dzięki stypendium Towarzystwa Pokoju) germanistykę na uniwersytetach w Berlinie i Tybindze (Tübingen). Od 1854 doktor, od 1857 doktor habilitowany.
Z powodu choroby powrócił do Gdańska i w 1862 został bibliotekarzem w Bibliotece Miejskiej. Prowadził badania nad mitologią germańską; jego główne dzieło to Wald- und Feldkulte (cz. I–II, 1875–1877). Ze względu na pogarszający się stan zdrowia w 1873 przeszedł na emeryturę. Mieszkał przy Heumarkt 5 (Targ Sienny). Jego uczennicą była pisarka Elise Püttner.
