HAUPT GEORG JOHANNES EMIL, muzyk

Z Encyklopedia Gdańska
(Różnice między wersjami)
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania
Linia 2: Linia 2:
 
[[File: Georg_Haupt.jpg |thumb| Reklama Georga Haupta, 1910]]
 
[[File: Georg_Haupt.jpg |thumb| Reklama Georga Haupta, 1910]]
 
'''GEORG JOHANNES EMIL HAUPT''' (11 II 1855 Gdańsk – 24 VI 1924 Gdańsk), muzyk. Syn [[HAUPT LOUIS AUGUST BERNHARD CARL | Louisa Augusta Haupta]]. Muzykę studiował w Berlinie. Od 1882 w Gdańsku nauczyciel muzyki i koncertujący pianista. W 1898 drugi organista i kantor [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościoła Najświętszej Marii Panny]], następca [[JANKEWITZ GUSTAV ADOLF | Gustava Adolfa Jankewitza]]. W 1907 nauczyciel Konserwatorium Heidingsfelda. Dyrygent chórów męskich Liedertafel, Libertas, Sängerbund i innych. W 1882 krytyk muzyczny [[DANZIGER COURIER | „Danziger Courier”]], następnie [[DANZIGER ALLGEMEINE ZEITUNG | „Danziger Allgemeine Zeitung”]]. Komponował utwory kameralne, organowe i pieśni. Od 5 I 1884 członek gdańskiej loży masońskiej Einigkeit ([[WOLNOMULARSTWO | wolnomularstwo]]).<br/><br/>
 
'''GEORG JOHANNES EMIL HAUPT''' (11 II 1855 Gdańsk – 24 VI 1924 Gdańsk), muzyk. Syn [[HAUPT LOUIS AUGUST BERNHARD CARL | Louisa Augusta Haupta]]. Muzykę studiował w Berlinie. Od 1882 w Gdańsku nauczyciel muzyki i koncertujący pianista. W 1898 drugi organista i kantor [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościoła Najświętszej Marii Panny]], następca [[JANKEWITZ GUSTAV ADOLF | Gustava Adolfa Jankewitza]]. W 1907 nauczyciel Konserwatorium Heidingsfelda. Dyrygent chórów męskich Liedertafel, Libertas, Sängerbund i innych. W 1882 krytyk muzyczny [[DANZIGER COURIER | „Danziger Courier”]], następnie [[DANZIGER ALLGEMEINE ZEITUNG | „Danziger Allgemeine Zeitung”]]. Komponował utwory kameralne, organowe i pieśni. Od 5 I 1884 członek gdańskiej loży masońskiej Einigkeit ([[WOLNOMULARSTWO | wolnomularstwo]]).<br/><br/>
Mieszkał przy Jopengasse 23 (ul. Piwna). Żonaty był z Elisabeth z domu Funck, ojciec [[HAUPT EDITH ALICE | Edith Alice Haupt]]. Zmarł w [[SZPITAL MIEJSKI WE WRZESZCZU | Szpitalu Miejskim we Wrzeszczu]], ciało poddano kremacji. {{author: JMM}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]<br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/>
+
Mieszkał w 1895 przy Breitgasse 131/132 (ul. Szeroka), od 1902 przy Hundegasse 5 (ul. Ogarna), w 1924 przy Jopengasse 23 (ul. Piwna). Żonaty był z Elisabeth z domu Funck, ojciec [[HAUPT EDITH ALICE | Edith Alice Haupt]]. Zmarł w [[SZPITAL MIEJSKI WE WRZESZCZU | Szpitalu Miejskim we Wrzeszczu]], ciało poddano kremacji. {{author: JMM}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]<br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/>
  
  

Wersja z 10:06, 2 lip 2022

Reklama Georga Haupta, 1910

GEORG JOHANNES EMIL HAUPT (11 II 1855 Gdańsk – 24 VI 1924 Gdańsk), muzyk. Syn Louisa Augusta Haupta. Muzykę studiował w Berlinie. Od 1882 w Gdańsku nauczyciel muzyki i koncertujący pianista. W 1898 drugi organista i kantor kościoła Najświętszej Marii Panny, następca Gustava Adolfa Jankewitza. W 1907 nauczyciel Konserwatorium Heidingsfelda. Dyrygent chórów męskich Liedertafel, Libertas, Sängerbund i innych. W 1882 krytyk muzyczny „Danziger Courier”, następnie „Danziger Allgemeine Zeitung”. Komponował utwory kameralne, organowe i pieśni. Od 5 I 1884 członek gdańskiej loży masońskiej Einigkeit ( wolnomularstwo).

Mieszkał w 1895 przy Breitgasse 131/132 (ul. Szeroka), od 1902 przy Hundegasse 5 (ul. Ogarna), w 1924 przy Jopengasse 23 (ul. Piwna). Żonaty był z Elisabeth z domu Funck, ojciec Edith Alice Haupt. Zmarł w Szpitalu Miejskim we Wrzeszczu, ciało poddano kremacji. JMM










Bibliografia:
„Danziger Neueste Nachrichten” , nr 146 z 25 VI 1924, s. 7 (nekrolog).
„Danziger Zeitung”, nr 176 z 26 VI 1924, s. 5 (nekrolog).
Michalak Jerzy M., Georg i Edith Haupt w życiu muzycznym Gdańska 1882–1942(?), w: „Muzyka Fortepianowa” XIV (Akademia Muzyczna w Gdańsku Prace Specjalne 74), Gdańsk 2007, s. 561‒566.
Michalak Jerzy M., Aufsätze zur Musik- und Theatergeschichte Danzigs vom 17. bis zum 20. Jahrhundert, Berlin 2012, s. 238–241.

⇦ WRÓĆ
Osobiste
Przestrzenie nazw

Warianty
Widok
Działania