WYSOCY KOMISARZE LIGI NARODÓW, 1919–1939
Z Encyklopedia Gdańska
(Różnice między wersjami)
| Linia 12: | Linia 12: | ||
'''WYSOCY KOMISARZE LIGI NARODÓW, 1919–1939.''' w [[WOLNE MIASTO GDAŃSK, 1920–1939 | II Wolnym Mieście Gdańsku]] (WMG). | '''WYSOCY KOMISARZE LIGI NARODÓW, 1919–1939.''' w [[WOLNE MIASTO GDAŃSK, 1920–1939 | II Wolnym Mieście Gdańsku]] (WMG). | ||
Mianowani przez Radę Ligii Narodów (LN) na trzy lata, z możliwością przedłużenia kadencji. Według traktatu wersalskiego i konwencji paryskiej, w pierwszej instancji rozstrzygali spory polsko-gdańskie. Największe zaangażowanie LN w sprawy WMG miało miejsce w latach 1920–1926 (na 70 wydanych decyzji niemal 50 pochodziło od wysokich komisarzy mających brytyjskie obywatelstwo). W okresie 1933–1937 strony polska i gdańska unikały angażowania LN, sporne kwestie rozstrzygano podczas dwustronnych rozmów.<br/><br/> | Mianowani przez Radę Ligii Narodów (LN) na trzy lata, z możliwością przedłużenia kadencji. Według traktatu wersalskiego i konwencji paryskiej, w pierwszej instancji rozstrzygali spory polsko-gdańskie. Największe zaangażowanie LN w sprawy WMG miało miejsce w latach 1920–1926 (na 70 wydanych decyzji niemal 50 pochodziło od wysokich komisarzy mających brytyjskie obywatelstwo). W okresie 1933–1937 strony polska i gdańska unikały angażowania LN, sporne kwestie rozstrzygano podczas dwustronnych rozmów.<br/><br/> | ||
| − | W latach 30. XX wieku pozycja wysokich komisarzy osłabła. W 1935–1936 doszło do sporów [[LESTER SEÁN | Seána Lestera]] z [[SENAT II WOLNEGO MIASTA GDAŃSKA 1920–1939 | Senatem II WMG]] o przestrzeganie gdańskiej konstytucji. Apogeum stanowiło niezłożenie w czerwcu 1936 roku przez dowództwo krążownika „Leipzig” przewidzianej w umowach wizyty komisarzowi LN. Liga faktycznie przestała być gwarantem konstytucji II WMG, straciła wpływ na rozwój sytuacji.<br/><br/> | + | W latach 30. XX wieku pozycja wysokich komisarzy osłabła. W 1935–1936 doszło do sporów [[LESTER SEÁN, komisarz Ligi Narodów | Seána Lestera]] z [[SENAT II WOLNEGO MIASTA GDAŃSKA 1920–1939 | Senatem II WMG]] o przestrzeganie gdańskiej konstytucji. Apogeum stanowiło niezłożenie w czerwcu 1936 roku przez dowództwo krążownika „Leipzig” przewidzianej w umowach wizyty komisarzowi LN. Liga faktycznie przestała być gwarantem konstytucji II WMG, straciła wpływ na rozwój sytuacji.<br/><br/> |
Do 1937 pensje komisarzy i inne wydatki pokrywała Polska i II WMG, później LN. Wysoki komisarz miał siedzibę w obecnym budynku Rady Miejskiej Gdańska ([[NOWY RATUSZ | Nowy Ratusz]]). {{author: MA}}<br /><br /> | Do 1937 pensje komisarzy i inne wydatki pokrywała Polska i II WMG, później LN. Wysoki komisarz miał siedzibę w obecnym budynku Rady Miejskiej Gdańska ([[NOWY RATUSZ | Nowy Ratusz]]). {{author: MA}}<br /><br /> | ||
{| class="tableGda" | {| class="tableGda" | ||
| Linia 37: | Linia 37: | ||
|- | |- | ||
| 1932–1933 | | 1932–1933 | ||
| − | | [[ROSTING HELMER| Helmer Rosting]] (Dania) | + | | [[ROSTING HELMER, komisarz Ligi Narodów w Gdańsku| Helmer Rosting]] (Dania) |
|- | |- | ||
| 1934–1937 | | 1934–1937 | ||
| − | | [[LESTER SEÁN| Seán Lester]] (Irlandia) | + | | [[LESTER SEÁN, komisarz Ligi Narodów| Seán Lester]] (Irlandia) |
|- | |- | ||
| 1937–1939 | | 1937–1939 | ||
| − | | [[BURCKHARDT CARL JAKOB| Carl Jakob Burckhardt]] (Szwajcaria) | + | | [[BURCKHARDT CARL JAKOB, komisarz Ligi Narodów| Carl Jakob Burckhardt]] (Szwajcaria) |
|- | |- | ||
| class="authorEgTab" | {{author: MA}} | | class="authorEgTab" | {{author: MA}} | ||
|} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Życie miasta]] | |} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Życie miasta]] | ||
Wersja z 09:57, 18 gru 2022
WYSOCY KOMISARZE LIGI NARODÓW, 1919–1939. w II Wolnym Mieście Gdańsku (WMG).
Mianowani przez Radę Ligii Narodów (LN) na trzy lata, z możliwością przedłużenia kadencji. Według traktatu wersalskiego i konwencji paryskiej, w pierwszej instancji rozstrzygali spory polsko-gdańskie. Największe zaangażowanie LN w sprawy WMG miało miejsce w latach 1920–1926 (na 70 wydanych decyzji niemal 50 pochodziło od wysokich komisarzy mających brytyjskie obywatelstwo). W okresie 1933–1937 strony polska i gdańska unikały angażowania LN, sporne kwestie rozstrzygano podczas dwustronnych rozmów.
W latach 30. XX wieku pozycja wysokich komisarzy osłabła. W 1935–1936 doszło do sporów Seána Lestera z Senatem II WMG o przestrzeganie gdańskiej konstytucji. Apogeum stanowiło niezłożenie w czerwcu 1936 roku przez dowództwo krążownika „Leipzig” przewidzianej w umowach wizyty komisarzowi LN. Liga faktycznie przestała być gwarantem konstytucji II WMG, straciła wpływ na rozwój sytuacji.
Do 1937 pensje komisarzy i inne wydatki pokrywała Polska i II WMG, później LN. Wysoki komisarz miał siedzibę w obecnym budynku Rady Miejskiej Gdańska ( Nowy Ratusz).
| 1919–1920 | Reginald Tower (Wielka Brytynia) |
| 1920–1921 | Bernardo Attolico (Włochy) |
| 1921–1923 | Richard Haking (Wielka Brytania) |
| 1923–1926 | Mervyn Sarley Mac Donnel (Wielka Brytania) |
| 1926–1929 | Adriaan van Hamel Joost (Holandia) |
| 1929–1932 | Manfredo Gravina (Włochy) |
| 1932–1933 | Helmer Rosting (Dania) |
| 1934–1937 | Seán Lester (Irlandia) |
| 1937–1939 | Carl Jakob Burckhardt (Szwajcaria) |
