BRUNN ALBERT von, astronom
| Linia 3: | Linia 3: | ||
'''ALBERT von BRUNN''' (19 IX 1880 Cöthen – 28 XII 1942 Poczdam), naukowiec. W latach 1899–1904 studiował astronomię i meteorologię na uniwersytetach w Lipsku, Würzburgu i Getyndze, gdzie w 1905 uzyskał doktorat. Zajmował się astronomicznym pomiarem czasu, teorią refrakcji i mechaniką nieba.<br/><br/> | '''ALBERT von BRUNN''' (19 IX 1880 Cöthen – 28 XII 1942 Poczdam), naukowiec. W latach 1899–1904 studiował astronomię i meteorologię na uniwersytetach w Lipsku, Würzburgu i Getyndze, gdzie w 1905 uzyskał doktorat. Zajmował się astronomicznym pomiarem czasu, teorią refrakcji i mechaniką nieba.<br/><br/> | ||
| − | Po habilitacji w 1909 w Gdańsku, kierował obserwatorium astronomicznym [[TOWARZYSTWO PRZYRODNICZE | Towarzystwa Przyrodniczego]] przy Frauengasse 25 (ul. Mariacka), wykazał bezcelowość pełnienia w nim nieprzerwanej służby (ze względu na zbyt duże drgania budynku), skonstruował chronograf i zajął się pomiarami jasności tła nieba i Drogi Mlecznej, które przeprowadzał poza miastem. W czasie I wojny światowej służy w armii jako meteorolog. Po zakończeniu wojny i likwidacji obserwatorium w siedzibie Towarzystwa Przyrodniczego, w latach 1920–1926 dyrektor miejskiego obserwatorium we [[WRZESZCZ | Wrzeszczu]] przy Heeresanger (al. Legionów). Jednocześnie w latach 1922–1926 profesor honorowy [[TECHNISCHE HOCHSCHULE DANZIG | Technische Hochschule Danzig]].<br/><br/> | + | Po habilitacji w 1909 w Gdańsku, kierował obserwatorium astronomicznym [[TOWARZYSTWO PRZYRODNICZE | Towarzystwa Przyrodniczego]] przy Frauengasse 25 (ul. Mariacka), wykazał bezcelowość pełnienia w nim nieprzerwanej służby czasu (ze względu na zbyt duże drgania budynku), skonstruował chronograf i zajął się pomiarami jasności tła nieba i Drogi Mlecznej, które przeprowadzał poza miastem. W czasie I wojny światowej służy w armii jako meteorolog. Po zakończeniu wojny i likwidacji obserwatorium w siedzibie Towarzystwa Przyrodniczego, w latach 1920–1926 dyrektor miejskiego obserwatorium we [[WRZESZCZ | Wrzeszczu]] przy Heeresanger (al. Legionów). Jednocześnie w latach 1922–1926 profesor honorowy [[TECHNISCHE HOCHSCHULE DANZIG | Technische Hochschule Danzig]].<br/><br/> |
| − | W latach 1926–1928 kierował obserwatorium astronomicznym we Wrocławiu, skąd przeszedł na stanowisko dyrektora Instytutu Eisensteina w Poczdamie koło Berlina. W 1929 brał udział w ekspedycji na Sumatrę kierowanej przez astrofizyka Erwina Freundlicha a mającej na celu potwierdzenie ogólnej teorii względności poprzez obserwację odchylenia światła gwiazd w pobliżu Słońca podczas jego zaćmienia, jakkolwiek do samej teorii odnosił się sceptycznie.<br/><br/> | + | W latach 1926–1928 kierował obserwatorium astronomicznym we Wrocławiu, skąd przeszedł na stanowisko dyrektora Instytutu Eisensteina w Poczdamie koło Berlina. W 1929 brał udział w ekspedycji na Sumatrę kierowanej przez astrofizyka Erwina Freundlicha, a mającej na celu potwierdzenie ogólnej teorii względności poprzez obserwację odchylenia światła gwiazd w pobliżu Słońca podczas jego zaćmienia, jakkolwiek do samej teorii odnosił się sceptycznie.<br/><br/> |
W 1920 ukazał się w Gdańsku jego publikacja ''Bemerkungen zum Dreikörperproblem'', w 1938 w Bazylei ''Grafische Methoden zur Lösung von Wechselstromproblemen''. {{author: MG}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | W 1920 ukazał się w Gdańsku jego publikacja ''Bemerkungen zum Dreikörperproblem'', w 1938 w Bazylei ''Grafische Methoden zur Lösung von Wechselstromproblemen''. {{author: MG}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Wersja z 20:57, 17 gru 2021
ALBERT von BRUNN (19 IX 1880 Cöthen – 28 XII 1942 Poczdam), naukowiec. W latach 1899–1904 studiował astronomię i meteorologię na uniwersytetach w Lipsku, Würzburgu i Getyndze, gdzie w 1905 uzyskał doktorat. Zajmował się astronomicznym pomiarem czasu, teorią refrakcji i mechaniką nieba.
Po habilitacji w 1909 w Gdańsku, kierował obserwatorium astronomicznym Towarzystwa Przyrodniczego przy Frauengasse 25 (ul. Mariacka), wykazał bezcelowość pełnienia w nim nieprzerwanej służby czasu (ze względu na zbyt duże drgania budynku), skonstruował chronograf i zajął się pomiarami jasności tła nieba i Drogi Mlecznej, które przeprowadzał poza miastem. W czasie I wojny światowej służy w armii jako meteorolog. Po zakończeniu wojny i likwidacji obserwatorium w siedzibie Towarzystwa Przyrodniczego, w latach 1920–1926 dyrektor miejskiego obserwatorium we Wrzeszczu przy Heeresanger (al. Legionów). Jednocześnie w latach 1922–1926 profesor honorowy Technische Hochschule Danzig.
W latach 1926–1928 kierował obserwatorium astronomicznym we Wrocławiu, skąd przeszedł na stanowisko dyrektora Instytutu Eisensteina w Poczdamie koło Berlina. W 1929 brał udział w ekspedycji na Sumatrę kierowanej przez astrofizyka Erwina Freundlicha, a mającej na celu potwierdzenie ogólnej teorii względności poprzez obserwację odchylenia światła gwiazd w pobliżu Słońca podczas jego zaćmienia, jakkolwiek do samej teorii odnosił się sceptycznie.
W 1920 ukazał się w Gdańsku jego publikacja Bemerkungen zum Dreikörperproblem, w 1938 w Bazylei Grafische Methoden zur Lösung von Wechselstromproblemen.
