URBANEK ANTONI, nauczyciel w Gimnazjum Polskim
Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
[[File: Antoni_Urbanek.jpg |thumb| Antoni Urbanek]] | [[File: Antoni_Urbanek.jpg |thumb| Antoni Urbanek]] | ||
− | '''ANTONI URBANEK''' (13 VI 1904 Dębica, województwo rzeszowskie – 10 XII 1962 Kielce), nauczyciel w [[GIMNAZJUM POLSKIE | Gimnazjum Polskim]] w [[WOLNE MIASTO GDAŃSK, 1920–1939 | II Wolnym Mieście Gdańsku]] (WMG). Syn Jana i Marii z domu Mieleckiej, młodszy brat [[URBANEK MICHAŁ WŁADYSŁAW | Michała Urbanka]]. Absolwent Gimnazjum Klasycznego w Dębicy, ukończył studia z zakresu historii i geografii z geologią na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie. Od 1 IX 1930 był nauczycielem w VI Państwowym Gimnazjum im. Tadeusza Kościuszki w Krakowie, skąd został urlopowany i od 1 IV 1931 zatrudniony został w Gimnazjum Polskim w Gdańsku, zajęcia rozpoczął 17 kwietnia.<br/><br/> | + | '''ANTONI URBANEK''' (13 VI 1904 Dębica, województwo rzeszowskie – 10 XII 1962 Kielce), nauczyciel w [[GIMNAZJUM POLSKIE | Gimnazjum Polskim]] w [[WOLNE MIASTO GDAŃSK, 1920–1939 | II Wolnym Mieście Gdańsku]] (WMG). Syn Jana i Marii z domu Mieleckiej, młodszy brat [[URBANEK MICHAŁ WŁADYSŁAW, nauczyciel w Gimnazjum Polskim | Michała Urbanka]]. Absolwent Gimnazjum Klasycznego w Dębicy, ukończył studia z zakresu historii i geografii z geologią na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie. Od 1 IX 1930 był nauczycielem w VI Państwowym Gimnazjum im. Tadeusza Kościuszki w Krakowie, skąd został urlopowany i od 1 IV 1931 zatrudniony został w Gimnazjum Polskim w Gdańsku, zajęcia rozpoczął 17 kwietnia.<br/><br/> |
W gimnazjum gdańskim nauczał do 30 VI 1932 historii, geografii, języka polskiego, łaciny. Prowadził także wykłady (społecznie) dla żołnierzy z [[WESTERPLATTE | Wojskowej Składnicy Tranzytowej (WST) na Westerplatte]]. Od września 1932 był nauczycielem w Kielcach, zmarł nagle pełniąc obowiązki dyrektora Liceum Ogólnokształcącego w Kielcach. {{author: BŚ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] <br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> | W gimnazjum gdańskim nauczał do 30 VI 1932 historii, geografii, języka polskiego, łaciny. Prowadził także wykłady (społecznie) dla żołnierzy z [[WESTERPLATTE | Wojskowej Składnicy Tranzytowej (WST) na Westerplatte]]. Od września 1932 był nauczycielem w Kielcach, zmarł nagle pełniąc obowiązki dyrektora Liceum Ogólnokształcącego w Kielcach. {{author: BŚ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] <br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> | ||
'''Bibliografia''':<br/> | '''Bibliografia''':<br/> |
Wersja z 18:07, 3 paź 2022
ANTONI URBANEK (13 VI 1904 Dębica, województwo rzeszowskie – 10 XII 1962 Kielce), nauczyciel w Gimnazjum Polskim w II Wolnym Mieście Gdańsku (WMG). Syn Jana i Marii z domu Mieleckiej, młodszy brat Michała Urbanka. Absolwent Gimnazjum Klasycznego w Dębicy, ukończył studia z zakresu historii i geografii z geologią na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie. Od 1 IX 1930 był nauczycielem w VI Państwowym Gimnazjum im. Tadeusza Kościuszki w Krakowie, skąd został urlopowany i od 1 IV 1931 zatrudniony został w Gimnazjum Polskim w Gdańsku, zajęcia rozpoczął 17 kwietnia.
W gimnazjum gdańskim nauczał do 30 VI 1932 historii, geografii, języka polskiego, łaciny. Prowadził także wykłady (społecznie) dla żołnierzy z Wojskowej Składnicy Tranzytowej (WST) na Westerplatte. Od września 1932 był nauczycielem w Kielcach, zmarł nagle pełniąc obowiązki dyrektora Liceum Ogólnokształcącego w Kielcach.
Bibliografia:
Sprawozdanie Dyrektora Gimnazjum Polskiego w Gdańsku za rok szkolny 1931/1932, Gdańsk 1932.
Sprawozdanie Dyrektora Gimnazjum Polskiego w Gdańsku za rok szkolny 1932/1933, Gdańsk 1933.
Janik Bernard, Życiorysy pracowników Gimnazjum Polskiego w Gdańsku, w: Gimnazjum Polskie Macierzy Szkolnej w Gdańsku 1922–1939. Księga pamiątkowa, Gdańsk 1976, s. 197.
Sroczyńska-Wyczańska Krystyna, Nauczyciele Gimnazjum, w: Gimnazjum Polskie Macierzy Szkolnej w Gdańsku 1922–1939. Księga pamiątkowa, Gdańsk 1989, s. 317.