NIEŻYWIŃSKI WŁODZIMIERZ, fotoreporter
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
'''WŁODZIMIERZ NIEŻYWIŃSKI''' (18 VII 1923 Szereszów na Polesiu – 13 III 1983 Sopot), fotoreporter. Wyzwolony z obozu koncentracyjnego na terenie Litwy, jesienią 1944 roku wstąpił do Armii Czerwonej, z którą przebył szlak bojowy przez Polskę do Berlina. W 1950 absolwent Wyższej Szkoły Handlu Morskiego w Sopocie. W latach 1955–1957 fotoreporter [[GŁOS WYBRZEŻA | „Głosu Wybrzeża”]], 1957–1981 fotoreporter [[DZIENNIK BAŁTYCKI | „Dziennika Bałtyckiego”]].<br/><br/> | '''WŁODZIMIERZ NIEŻYWIŃSKI''' (18 VII 1923 Szereszów na Polesiu – 13 III 1983 Sopot), fotoreporter. Wyzwolony z obozu koncentracyjnego na terenie Litwy, jesienią 1944 roku wstąpił do Armii Czerwonej, z którą przebył szlak bojowy przez Polskę do Berlina. W 1950 absolwent Wyższej Szkoły Handlu Morskiego w Sopocie. W latach 1955–1957 fotoreporter [[GŁOS WYBRZEŻA | „Głosu Wybrzeża”]], 1957–1981 fotoreporter [[DZIENNIK BAŁTYCKI | „Dziennika Bałtyckiego”]].<br/><br/> | ||
| − | Rejestrował wydarzenia na gdańskim Wybrzeżu, stworzył galerię portretów znanych postaci, naukowców i aktorów, także zwykłych ludzi, rybaków, murarzy i stoczniowców. Publikował zdjęcia nie tylko na łamach macierzystych gazet, ale również w tygodnikach, książkach, albumach, na widokówkach. W fotografii prasowej wypracował własny styl, łączący walory dokumentacyjne z walorami estetycznymi kadru. Laureat nagród w konkursach fotograficznych, w tym w | + | Rejestrował wydarzenia na gdańskim Wybrzeżu, stworzył galerię portretów znanych postaci, naukowców i aktorów, także zwykłych ludzi, rybaków, murarzy i stoczniowców. Publikował zdjęcia nie tylko na łamach macierzystych gazet, ale również w tygodnikach, książkach, albumach, na widokówkach. W fotografii prasowej wypracował własny styl, łączący walory dokumentacyjne z walorami estetycznymi kadru. Laureat nagród w konkursach fotograficznych, w tym w 1972 głównej nagrody na II Ogólnopolskim Konkursie Fotografii Prasowej.<br/><br/> |
| − | W 1977 odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, medalami wojennymi „Za Zwycięstwo” i „Za Zdobycie Berlina”, odznakami [[ZA ZASŁUGI DLA GDAŃSKA | „Za zasługi dla Gdańska”]] (1960, jako jeden z pierwszych) i [[ZASŁUŻONYM ZIEMI GDAŃSKIEJ | „Zasłużonym Ziemi Gdańskiej”]] (1966). {{author: JRD}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | + | W 1977 odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, medalami wojennymi „Za Zwycięstwo” i „Za Zdobycie Berlina”, odznakami [[ZA ZASŁUGI DLA GDAŃSKA | „Za zasługi dla Gdańska”]] (1960, jako jeden z pierwszych) i [[ZASŁUŻONYM ZIEMI GDAŃSKIEJ | „Zasłużonym Ziemi Gdańskiej”]] (1966). Pochowany na Cmentarzu Komunalnym w Sopocie. {{author: JRD}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] |
Wersja z 13:45, 16 kwi 2022
WŁODZIMIERZ NIEŻYWIŃSKI (18 VII 1923 Szereszów na Polesiu – 13 III 1983 Sopot), fotoreporter. Wyzwolony z obozu koncentracyjnego na terenie Litwy, jesienią 1944 roku wstąpił do Armii Czerwonej, z którą przebył szlak bojowy przez Polskę do Berlina. W 1950 absolwent Wyższej Szkoły Handlu Morskiego w Sopocie. W latach 1955–1957 fotoreporter „Głosu Wybrzeża”, 1957–1981 fotoreporter „Dziennika Bałtyckiego”.
Rejestrował wydarzenia na gdańskim Wybrzeżu, stworzył galerię portretów znanych postaci, naukowców i aktorów, także zwykłych ludzi, rybaków, murarzy i stoczniowców. Publikował zdjęcia nie tylko na łamach macierzystych gazet, ale również w tygodnikach, książkach, albumach, na widokówkach. W fotografii prasowej wypracował własny styl, łączący walory dokumentacyjne z walorami estetycznymi kadru. Laureat nagród w konkursach fotograficznych, w tym w 1972 głównej nagrody na II Ogólnopolskim Konkursie Fotografii Prasowej.
W 1977 odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, medalami wojennymi „Za Zwycięstwo” i „Za Zdobycie Berlina”, odznakami „Za zasługi dla Gdańska” (1960, jako jeden z pierwszych) i „Zasłużonym Ziemi Gdańskiej” (1966). Pochowany na Cmentarzu Komunalnym w Sopocie.
