GŁĘBOCKI ROBERT, rektor Uniwersytetu Gdańskiego
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
[[File: Robert_Głębocki.jpg |thumb|Robert Głębocki, rektor Uniwersytetu Gdańskiego]] | [[File: Robert_Głębocki.jpg |thumb|Robert Głębocki, rektor Uniwersytetu Gdańskiego]] | ||
| − | '''ROBERT GŁĘBOCKI''' (2 I 1940 Trepałów, Wileńszczyzna – 21 II 2005 Gdańsk), naukowiec, astrofizyk i astronom, rektor [[UNIWERSYTET GDAŃSKI | Uniwersytetu Gdańskiego]] (UG). Syn Mieczysława z rodziny ziemiańskiej i Zenony z domu Holub. W roku 1956 absolwent | + | '''ROBERT GŁĘBOCKI''' (2 I 1940 Trepałów, Wileńszczyzna – 21 II 2005 Gdańsk), naukowiec, astrofizyk i astronom, rektor [[UNIWERSYTET GDAŃSKI | Uniwersytetu Gdańskiego]] (UG). Syn Mieczysława z rodziny ziemiańskiej i Zenony z domu Holub. W roku 1956 absolwent Liceum Ogólnokształcącego im. Korczaka w Więcborku, w 1961 absolwent astronomii Uniwersytetu Mikołaja Kopernika (UMK) w Toruniu. Do 1972 pracował w Obserwatorium Astronomicznym UMK (na etacie Pracowni Astrofizyki i Zakładu Astronomii Polskiej Akademii Nauk (PAN) w Toruniu), od 1965 doktor.<br/><br/> |
| − | Od 1970 | + | Od 1970 pracował na UG (początkowo prowadził wykłady zlecone, od 1971 na etacie), od 1972 doktor habilitowany, od 1979 profesor tytularny, od 1989 profesor zwyczajny. Zorganizował Pracownię Astrofizyki i Spektroskopii (od roku 1974 Zakład). W latach 1972–1978 prodziekan Wydziału Matematyki, Fizyki i Chemii. Założyciel [[SOLIDARNOŚĆ | Solidarności]] na UG, w 1981 wybrany rektorem UG, odwołany w kwietniu 1982, w [[STAN WOJENNY | stanie wojennym]].<br/><br/> |
W okresie 1982–1985 wiceprzewodniczący Rady Głównej Nauki i Szkolnictwa Wyższego. W 1991 roku bezskutecznie startował w wyborach do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej (otrzymał 114.552 głosy). Od 12 I do 23 XII 1991 minister edukacji naukowej w rządzie [[BIELECKI JAN KRZYSZTOF | Jana K. Bieleckiego]], jednocześnie (od maja do grudnia 1991 roku) wiceprzewodniczący Komitetu Badań Naukowych. Od 1991 do śmierci zasiadał w Senacie UG. W latach 1993–1999 dyrektor Instytutu Fizyki Teoretycznej i Astrofizyki UG. Był współzałożycielem [[GDAŃSKA FUNDACJA OŚWIATOWA | Gdańskiej Fundacji Oświatowej]] i członkiem Rady [[GDAŃSKIE LICEUM AUTONOMICZNE | Gdańskiego Liceum Autonomicznego]]. <br/><br/> | W okresie 1982–1985 wiceprzewodniczący Rady Głównej Nauki i Szkolnictwa Wyższego. W 1991 roku bezskutecznie startował w wyborach do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej (otrzymał 114.552 głosy). Od 12 I do 23 XII 1991 minister edukacji naukowej w rządzie [[BIELECKI JAN KRZYSZTOF | Jana K. Bieleckiego]], jednocześnie (od maja do grudnia 1991 roku) wiceprzewodniczący Komitetu Badań Naukowych. Od 1991 do śmierci zasiadał w Senacie UG. W latach 1993–1999 dyrektor Instytutu Fizyki Teoretycznej i Astrofizyki UG. Był współzałożycielem [[GDAŃSKA FUNDACJA OŚWIATOWA | Gdańskiej Fundacji Oświatowej]] i członkiem Rady [[GDAŃSKIE LICEUM AUTONOMICZNE | Gdańskiego Liceum Autonomicznego]]. <br/><br/> | ||
| − | W 1994–1996 przewodniczący Krajowej Komisji Rewizyjnej Unii Wolności, w 1998–2002 radny sejmiku wojewódzkiego (przewodniczący Komisji Nauki, Edukacji, Kultury i Sportu). Od 2001 | + | W 1994–1996 przewodniczący Krajowej Komisji Rewizyjnej Unii Wolności, w 1998–2002 radny sejmiku wojewódzkiego (przewodniczący Komisji Nauki, Edukacji, Kultury i Sportu). Od 2001 członek Platformy Obywatelskiej. W latach 1973–1979 i 1983–1989 wiceprezes, a od 1995 prezes Polskiego Towarzystwa Astronomicznego, w okresach 1984–1989 i 1993–1997 wiceprzewodniczący Komitetu Astronomii PAN.<br/><br/> |
| − | W badaniach zajmował się głównie problemami struktur atmosfer gwiazdowych, badanych metodami spektrofotometrycznymi i statystycznymi, fizyką chromosfer gwiazdowych i polami prędkości w atmosferach gwiazd różnych typów. | + | W badaniach zajmował się głównie problemami struktur atmosfer gwiazdowych, badanych metodami spektrofotometrycznymi i statystycznymi, fizyką chromosfer gwiazdowych i polami prędkości w atmosferach gwiazd różnych typów.<br/><br/> |
| − | Po raz pierwszy żonaty był z Ingrid, chemiczką, pracowniczką techniczną Wydziału Matematyczno-Fizycznego UG, z którą miał córki, absolwentki UG: Aleksandrę (ur. 1961), anglistkę, oraz Iwonę (ur. 1968), psychologa. Po raz drugi żonaty był z [[ZIELIŃSKA-GŁĘBOCKA ANNA MARIA | Anną Zielińską-Głębocką]]. Pochowany na [[CMENTARZ SREBRZYSKO | cmentarzu Srebrzysko]]. {{author: | + | Po raz pierwszy żonaty był z Ingrid, chemiczką, pracowniczką techniczną Wydziału Matematyczno-Fizycznego UG, z którą miał córki, absolwentki UG: Aleksandrę (ur. 1961), anglistkę, oraz Iwonę (ur. 1968), psychologa. Po raz drugi żonaty był z [[ZIELIŃSKA-GŁĘBOCKA ANNA MARIA | Anną Zielińską-Głębocką]]. Pochowany na [[CMENTARZ SREBRZYSKO | cmentarzu Srebrzysko]]. {{author: BŚ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] |
Wersja z 19:56, 31 paź 2021
ROBERT GŁĘBOCKI (2 I 1940 Trepałów, Wileńszczyzna – 21 II 2005 Gdańsk), naukowiec, astrofizyk i astronom, rektor Uniwersytetu Gdańskiego (UG). Syn Mieczysława z rodziny ziemiańskiej i Zenony z domu Holub. W roku 1956 absolwent Liceum Ogólnokształcącego im. Korczaka w Więcborku, w 1961 absolwent astronomii Uniwersytetu Mikołaja Kopernika (UMK) w Toruniu. Do 1972 pracował w Obserwatorium Astronomicznym UMK (na etacie Pracowni Astrofizyki i Zakładu Astronomii Polskiej Akademii Nauk (PAN) w Toruniu), od 1965 doktor.
Od 1970 pracował na UG (początkowo prowadził wykłady zlecone, od 1971 na etacie), od 1972 doktor habilitowany, od 1979 profesor tytularny, od 1989 profesor zwyczajny. Zorganizował Pracownię Astrofizyki i Spektroskopii (od roku 1974 Zakład). W latach 1972–1978 prodziekan Wydziału Matematyki, Fizyki i Chemii. Założyciel Solidarności na UG, w 1981 wybrany rektorem UG, odwołany w kwietniu 1982, w stanie wojennym.
W okresie 1982–1985 wiceprzewodniczący Rady Głównej Nauki i Szkolnictwa Wyższego. W 1991 roku bezskutecznie startował w wyborach do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej (otrzymał 114.552 głosy). Od 12 I do 23 XII 1991 minister edukacji naukowej w rządzie Jana K. Bieleckiego, jednocześnie (od maja do grudnia 1991 roku) wiceprzewodniczący Komitetu Badań Naukowych. Od 1991 do śmierci zasiadał w Senacie UG. W latach 1993–1999 dyrektor Instytutu Fizyki Teoretycznej i Astrofizyki UG. Był współzałożycielem Gdańskiej Fundacji Oświatowej i członkiem Rady Gdańskiego Liceum Autonomicznego.
W 1994–1996 przewodniczący Krajowej Komisji Rewizyjnej Unii Wolności, w 1998–2002 radny sejmiku wojewódzkiego (przewodniczący Komisji Nauki, Edukacji, Kultury i Sportu). Od 2001 członek Platformy Obywatelskiej. W latach 1973–1979 i 1983–1989 wiceprezes, a od 1995 prezes Polskiego Towarzystwa Astronomicznego, w okresach 1984–1989 i 1993–1997 wiceprzewodniczący Komitetu Astronomii PAN.
W badaniach zajmował się głównie problemami struktur atmosfer gwiazdowych, badanych metodami spektrofotometrycznymi i statystycznymi, fizyką chromosfer gwiazdowych i polami prędkości w atmosferach gwiazd różnych typów.
Po raz pierwszy żonaty był z Ingrid, chemiczką, pracowniczką techniczną Wydziału Matematyczno-Fizycznego UG, z którą miał córki, absolwentki UG: Aleksandrę (ur. 1961), anglistkę, oraz Iwonę (ur. 1968), psychologa. Po raz drugi żonaty był z Anną Zielińską-Głębocką. Pochowany na cmentarzu Srebrzysko.
