RADIKE JULIUS GOTTLIEB, ogrodnik, dyrektor teatrów
| Linia 2: | Linia 2: | ||
[[File: Julius_Radike.jpg |thumb| Ogrodnictwo Juliusa Radike przy Nowych Ogrodach 6]] | [[File: Julius_Radike.jpg |thumb| Ogrodnictwo Juliusa Radike przy Nowych Ogrodach 6]] | ||
'''JULIUS GOTTLIEB JOSEPH RADIKE''' (Radicke; 25 XI 1829 Oliwa – 26 IX 1898 Sopot), ogrodnik, dyrektor teatrów. Syn Johanna Ferdinanda (około 1803 – po 1864 Wejherowo), nauczyciela katolickiej szkoły elementarnej w Oliwie oraz Gottliebe Henriette Josephine z domu von Wasielewskiej (około 1809 – po 1864 Gniew), córki rektora szkoły w dawnym klasztorze [[BRYGIDKI | Św. Brygidy]] Josepha Thaddäusa (1785 Nasielsk – 16 I 1850 Gdańsk), siostry Wilhelma Josepha (17 VI 1822 Gross Leesen (Leźno, powiat kartuski) – 13 XII 1896 Sondershausen, Turyngia), stypendysty [[TOWARZYSTWO POKOJU | Towarzystwa Pokoju]]. Starszy brat Johanna Rudolpha (5 V 1835 Oliwa – 3 III 1912 Berlin-Neukölln) i Emmy Elisabethy Johanny Radike (ur. 14 II 1838 Oliwa), od 31 VIII 1863 roku żony [[LAADE LEBRECHT SIEGFRIED TRAUGOTT| Lebrechta Siegfrieda Traugotta Laade]].<br/><br/> | '''JULIUS GOTTLIEB JOSEPH RADIKE''' (Radicke; 25 XI 1829 Oliwa – 26 IX 1898 Sopot), ogrodnik, dyrektor teatrów. Syn Johanna Ferdinanda (około 1803 – po 1864 Wejherowo), nauczyciela katolickiej szkoły elementarnej w Oliwie oraz Gottliebe Henriette Josephine z domu von Wasielewskiej (około 1809 – po 1864 Gniew), córki rektora szkoły w dawnym klasztorze [[BRYGIDKI | Św. Brygidy]] Josepha Thaddäusa (1785 Nasielsk – 16 I 1850 Gdańsk), siostry Wilhelma Josepha (17 VI 1822 Gross Leesen (Leźno, powiat kartuski) – 13 XII 1896 Sondershausen, Turyngia), stypendysty [[TOWARZYSTWO POKOJU | Towarzystwa Pokoju]]. Starszy brat Johanna Rudolpha (5 V 1835 Oliwa – 3 III 1912 Berlin-Neukölln) i Emmy Elisabethy Johanny Radike (ur. 14 II 1838 Oliwa), od 31 VIII 1863 roku żony [[LAADE LEBRECHT SIEGFRIED TRAUGOTT| Lebrechta Siegfrieda Traugotta Laade]].<br/><br/> | ||
| − | Uczęszczał do szkoły elementarnej w Oliwie. Po ukończeniu gimnazjum w Kwidzynie uczył się sztuki ogrodowej w Landesbaumschule und Gärtner-Lehranstalt w Poczdamie, czesne w wysokości 50 talarów rocznie opłacał biskup [[HOHENZOLLERN-HECHINGEN JOSEPH WILHELM FRIEDRICH | Joseph Wilhelm Friedrich Hohenzollern-Hechingen]]. Po powrocie do Gdańska, około 1854, założył ogrodnictwo przy Neugarten 6 (ul. Nowe Ogrody). Jej właścicielką, podobnie jak graniczącej z nią działki przy Sandgrube 44 (ul. Rogaczewskiego), była jego żona Mathilde Malwina z domu Wunderlich. Wynajmował kwiaciarnie w różnych domach, | + | Uczęszczał do szkoły elementarnej w Oliwie. Po ukończeniu gimnazjum w Kwidzynie uczył się sztuki ogrodowej w Landesbaumschule und Gärtner-Lehranstalt w Poczdamie, czesne w wysokości 50 talarów rocznie opłacał biskup [[HOHENZOLLERN-HECHINGEN JOSEPH WILHELM FRIEDRICH | Joseph Wilhelm Friedrich Hohenzollern-Hechingen]]. Po powrocie do Gdańska, około 1854, założył ogrodnictwo przy Neugarten 6 (ul. Nowe Ogrody). Jej właścicielką, podobnie jak graniczącej z nią działki przy Sandgrube 44 (ul. Rogaczewskiego), była jego żona Mathilde Malwina z domu Wunderlich. Wynajmował kwiaciarnie w różnych domach, między innymi w 1856 przy Große Wollwebergasse 15 (ul. Tkacka), w 1861 przy Heilige-Geist-Gasse (ul. św. Ducha) i przy Frauengasse (ul. Mariacka), w 1864 róg Langgasse (ul. Długiej) i Große Gerbergasse (ul. Garbary).<br/><br/> |
| − | którego był do 1870 roku dyrektorem. W latach 1863-1865 był też dyrektorem Teatru Miejskiego w Elblągu. Współzałożyciel i od roku 1857 wieloletni sekretarz [[TOWARZYSTWO BUDOWY OGRODÓW | Towarzystwa Budowy Ogrodów]], w 1891–1892 jego przewodniczący. Od 1878 członek [[TOWARZYSTWO PRZYRODNICZE | Towarzystwa Przyrodniczego]], na którego posiedzeniach wygłaszał odczyty, | + | Od 2 II 1885 do śmierci był inspektorem ogrodu królewskiego w Oliwie (zob. [[PARK OLIWSKI IM. ADAMA MICKIEWICZA | Park Oliwski]]). W 1862 przy Sandgrube 44 (z adresem Neugarten 6) wzniósł [[TEATR VICTORIA | teatr letni Victoria]], |
| + | którego był do 1870 roku dyrektorem. W latach 1863-1865 był też dyrektorem Teatru Miejskiego w Elblągu. Współzałożyciel i od roku 1857 wieloletni sekretarz [[TOWARZYSTWO BUDOWY OGRODÓW | Towarzystwa Budowy Ogrodów]], w 1891–1892 jego przewodniczący.<br/><br/> | ||
| + | Od 1878 członek [[TOWARZYSTWO PRZYRODNICZE | Towarzystwa Przyrodniczego]], na którego posiedzeniach wygłaszał odczyty, między innymi w 1874 o drzewach iglastych, ich rodzajach i walorach krajobrazowych, 19 I 1876 o parku księcia Hermanna von Pücklera w Bad Muskau (Park Mużakowski, w 2004 wpisany na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO). Na łamach [[DANZIGER ZEITUNG (II) | „Danziger Zeitung”]] zamieszczał porady dotyczące pielęgnacji roślin. Od 1860 członek loży Eugenia ([[WOLNOMULARSTWO | wolnomularstwo]]). Zmarł na zawał serca w pociągu podmiejskim między Oliwą a Sopotem.<br/><br/> | ||
Był dwukrotnie żonaty. Jego pierwszą żoną była Mathilda Malwina z domu Wunderlich (grudzień 1827 – 18 VII 1862 Gdańsk). Syn Franz Julius (ur. 7 VI 1855 Gdańsk) w 1891 roku był kupcem w Petersburgu, drugi z synów, Paul Ferdinand Otto (2 VII 1856 Gdańsk – 9 XI 1913 Gdańsk), w latach 1892–1897 był mistrzem browarnictwa w zakładzie Theodora Gottlieba Holtza (1851–1928) przy Pfefferstadt 46A (ul. Korzenna), o trzecim synu, Maksie (3 VI 1857 Gdańsk – 28 V 1910 Sopot), mieszkającym w Sopocie przy Danzigerstraße 25 (al. Niepodległości), brak bliższych informacji.<br/><br/> | Był dwukrotnie żonaty. Jego pierwszą żoną była Mathilda Malwina z domu Wunderlich (grudzień 1827 – 18 VII 1862 Gdańsk). Syn Franz Julius (ur. 7 VI 1855 Gdańsk) w 1891 roku był kupcem w Petersburgu, drugi z synów, Paul Ferdinand Otto (2 VII 1856 Gdańsk – 9 XI 1913 Gdańsk), w latach 1892–1897 był mistrzem browarnictwa w zakładzie Theodora Gottlieba Holtza (1851–1928) przy Pfefferstadt 46A (ul. Korzenna), o trzecim synu, Maksie (3 VI 1857 Gdańsk – 28 V 1910 Sopot), mieszkającym w Sopocie przy Danzigerstraße 25 (al. Niepodległości), brak bliższych informacji.<br/><br/> | ||
Drugą żoną była poślubiona 6 IV 1865 w Elblągu Sophie Louisa Augusta Ottermann (14 XI 1832 Insterburg (Czerniachowsk, obwód kaliningradzki) – 4 II 1909 Gdańsk), która po jego śmierci mieszkała w Sopocie u pasierba Maxa. Syn Richard Hans Julius (24 XII 1867 Gdańsk – 27 XI 1940 Berlin), uzyskał doktorat z medycyny, następnie pracował w Berlinie jako ortopeda. {{author: KR}} {{author: MrGl}} {{author: JMM}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | Drugą żoną była poślubiona 6 IV 1865 w Elblągu Sophie Louisa Augusta Ottermann (14 XI 1832 Insterburg (Czerniachowsk, obwód kaliningradzki) – 4 II 1909 Gdańsk), która po jego śmierci mieszkała w Sopocie u pasierba Maxa. Syn Richard Hans Julius (24 XII 1867 Gdańsk – 27 XI 1940 Berlin), uzyskał doktorat z medycyny, następnie pracował w Berlinie jako ortopeda. {{author: KR}} {{author: MrGl}} {{author: JMM}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Wersja z 09:54, 4 wrz 2021
JULIUS GOTTLIEB JOSEPH RADIKE (Radicke; 25 XI 1829 Oliwa – 26 IX 1898 Sopot), ogrodnik, dyrektor teatrów. Syn Johanna Ferdinanda (około 1803 – po 1864 Wejherowo), nauczyciela katolickiej szkoły elementarnej w Oliwie oraz Gottliebe Henriette Josephine z domu von Wasielewskiej (około 1809 – po 1864 Gniew), córki rektora szkoły w dawnym klasztorze Św. Brygidy Josepha Thaddäusa (1785 Nasielsk – 16 I 1850 Gdańsk), siostry Wilhelma Josepha (17 VI 1822 Gross Leesen (Leźno, powiat kartuski) – 13 XII 1896 Sondershausen, Turyngia), stypendysty Towarzystwa Pokoju. Starszy brat Johanna Rudolpha (5 V 1835 Oliwa – 3 III 1912 Berlin-Neukölln) i Emmy Elisabethy Johanny Radike (ur. 14 II 1838 Oliwa), od 31 VIII 1863 roku żony Lebrechta Siegfrieda Traugotta Laade.
Uczęszczał do szkoły elementarnej w Oliwie. Po ukończeniu gimnazjum w Kwidzynie uczył się sztuki ogrodowej w Landesbaumschule und Gärtner-Lehranstalt w Poczdamie, czesne w wysokości 50 talarów rocznie opłacał biskup Joseph Wilhelm Friedrich Hohenzollern-Hechingen. Po powrocie do Gdańska, około 1854, założył ogrodnictwo przy Neugarten 6 (ul. Nowe Ogrody). Jej właścicielką, podobnie jak graniczącej z nią działki przy Sandgrube 44 (ul. Rogaczewskiego), była jego żona Mathilde Malwina z domu Wunderlich. Wynajmował kwiaciarnie w różnych domach, między innymi w 1856 przy Große Wollwebergasse 15 (ul. Tkacka), w 1861 przy Heilige-Geist-Gasse (ul. św. Ducha) i przy Frauengasse (ul. Mariacka), w 1864 róg Langgasse (ul. Długiej) i Große Gerbergasse (ul. Garbary).
Od 2 II 1885 do śmierci był inspektorem ogrodu królewskiego w Oliwie (zob. Park Oliwski). W 1862 przy Sandgrube 44 (z adresem Neugarten 6) wzniósł teatr letni Victoria,
którego był do 1870 roku dyrektorem. W latach 1863-1865 był też dyrektorem Teatru Miejskiego w Elblągu. Współzałożyciel i od roku 1857 wieloletni sekretarz Towarzystwa Budowy Ogrodów, w 1891–1892 jego przewodniczący.
Od 1878 członek Towarzystwa Przyrodniczego, na którego posiedzeniach wygłaszał odczyty, między innymi w 1874 o drzewach iglastych, ich rodzajach i walorach krajobrazowych, 19 I 1876 o parku księcia Hermanna von Pücklera w Bad Muskau (Park Mużakowski, w 2004 wpisany na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO). Na łamach „Danziger Zeitung” zamieszczał porady dotyczące pielęgnacji roślin. Od 1860 członek loży Eugenia ( wolnomularstwo). Zmarł na zawał serca w pociągu podmiejskim między Oliwą a Sopotem.
Był dwukrotnie żonaty. Jego pierwszą żoną była Mathilda Malwina z domu Wunderlich (grudzień 1827 – 18 VII 1862 Gdańsk). Syn Franz Julius (ur. 7 VI 1855 Gdańsk) w 1891 roku był kupcem w Petersburgu, drugi z synów, Paul Ferdinand Otto (2 VII 1856 Gdańsk – 9 XI 1913 Gdańsk), w latach 1892–1897 był mistrzem browarnictwa w zakładzie Theodora Gottlieba Holtza (1851–1928) przy Pfefferstadt 46A (ul. Korzenna), o trzecim synu, Maksie (3 VI 1857 Gdańsk – 28 V 1910 Sopot), mieszkającym w Sopocie przy Danzigerstraße 25 (al. Niepodległości), brak bliższych informacji.
Drugą żoną była poślubiona 6 IV 1865 w Elblągu Sophie Louisa Augusta Ottermann (14 XI 1832 Insterburg (Czerniachowsk, obwód kaliningradzki) – 4 II 1909 Gdańsk), która po jego śmierci mieszkała w Sopocie u pasierba Maxa. Syn Richard Hans Julius (24 XII 1867 Gdańsk – 27 XI 1940 Berlin), uzyskał doktorat z medycyny, następnie pracował w Berlinie jako ortopeda.
