LAUER WIESŁAW, ksiądz, redaktor
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
[[File: Wiesław_Lauer.jpg |thumb| Wiesław Lauer, 2005]] | [[File: Wiesław_Lauer.jpg |thumb| Wiesław Lauer, 2005]] | ||
| − | '''WIESŁAW LAUER''' (ur. 31 III 1934 Toruń), ksiądz infułat, redaktor. | + | '''WIESŁAW LAUER''' (ur. 31 III 1934 Toruń), ksiądz infułat, redaktor. Syn Leopolda (zm. 1935) i Julii, łączniczki Aarmii Krajowej, po zamordowaniu której przez gestapo w 1943 na Pawiaku, w 1944 znalazł się w ochronce prowadzonej przez siostry zakonne. W 1957 roku ukończył Wyższe Seminarium Duchowne we Włocławku. Święcenia diakonatu przyjął 23 VI 1957, kapłańskie 14 VII 1957 w [[KOŚCIÓŁ TRÓJCY ŚWIĘTEJ | kościele (archikatedrze) Trójcy Świętej]] w Oliwie. W latach 1959–1960 wikariusz parafii św. Mateusza Apostoła w Nowym Stawie. Od 1964 do 1968 studiował w Papieskim Instytucie Biblijnym w Rzymie, od 1 I 1968 mgr teologii (Wydział Teologii Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego), w 1970 w Studium Biblicum Franciscanum w Jerozolimie doktor biblista. Od 28 VI 1971 do 1 VI 2006 wykładowca w [[GDAŃSKIE SEMINARIUM DUCHOWNE | Gdańskim Seminarium Duchownym]]. Od 1 VI 1975 do 21 II 2018 cenzor ksiąg religijnych diecezji gdańskiej. <br/><br/> |
| − | Wicekanclerz Kurii Biskupiej (1 I 1971 – | + | Wicekanclerz Kurii Biskupiej (1 I 1971 – 31 VII 1974), kanclerz (1 VIII 1974 – 15 I 1991), kanonik gremialny w kapitule archikatedralnej (17 IX 1978 – 17 IX 1992), następnie prałat tej kapituły. Od 20 II 1993 Protonotariusz Apostolski (infułat), kustosz Kapituły Archidiecezji Gdańskiej, delegat Ordynariusza w Radzie do spraw Ekonomicznych (1 VI 1992 – 2 IV 2008), członek Archidiecezjalnej Rady Kapłańskiej (od 7 XII 1990, od 12 I 1991 jej sekretarz), członek Kolegium Konsultorów (7 XII 1990 – 27 II 2011). 15 I 1991, w związku z przewlekłą chorobą dotychczasowego wikariusza generalnego, ks. [[POLZIN FRANCISZEK BERNARD | Franciszka Bernarda Polzina]], odwołany z funkcji kanclerza i mianowany w jego miejsce. Od 20 II 1995 członek Archidiecezjalnej Komisji do Spraw Sztuki Sakralnej i Budownictwa Kościelnego. Od 9 II 2001 członek Rady Duszpasterskiej. Członek Komisji Głównej III Synodu Gdańskiego (2001). W 2006 kapelan Koła Światowego Związku Żołnierzy AK w Sopocie.<br/><br/> |
| − | + | Od 17 X 1983 do 30 I 2004 redaktor naczelny gdańskiego dwutygodnika katolickiego [[GWIAZDA MORZA | „Gwiazda Morza”]]. Współzałożyciel ukonstytuowanego w listopadzie 1988 Obywatelskiego Komitetu na Rzecz Utworzenia Katolickiej Wytwórni Filmowej, którego cele przejął Dział Dokumentacji Diecezjalnej i Pomocy Duszpasterskich "Video" ([[VIDEO STUDIO GDAŃSK | Video Studio Gdańsk]]). Od 14 II 1992 do 1996 prezydent Rady Fundacji Filmów i Programów Katolickich Video Studio Gdańsk. W 2004 – 2009 członek Rady Kuratorów Fundacji Archiwum Filmowe "Drogi do Niepodległości". Autor artykułów o tematyce teologicznej, biblijnej, hagiograficznej, historycznej, między innymi: ''Warunki społeczne Judajczyków deportowanych do Babilonu w świetle tekstów biblijnych i pozabiblijnych'' (1973), ''„Sitz im Leben” zakazu wróżb kapłańskich'' (1976) oraz artykułów redakcyjnych w „Gwieździe Morza”. Publikacje naukowe zamieszcza na łamach „Studiów Gdańskich” i w [[MIESIĘCZNIK DIECEZJALNY GDAŃSKI | „Miesięczniku Diecezjalnym Gdańskim”]].<br/><br/> | |
| − | Pełniąc rozliczne funkcje kurialne | + | Pełniąc rozliczne funkcje kurialne, od 4 II 1971 do 30 XI 1987 rezydował na plebanii [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościoła Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny]] w Gdańsku, wspierając posługą liturgiczną jego kapłanów. W czasie odprawianej 3 V 1982 mszy za Ojczyznę i towarzyszących jej na zewnątrz zamieszek funkcjonariusze ZOMO przez otwarte drzwi kościoła wystrzelili w jego kierunku z rakietnicy. Pocisk przeleciał tuż nad jego głową i wypalił otwór we fladze narodowej, wiszącej przy obrazie Matki Boskiej Częstochowskiej w Kaplicy Ferberów; flaga znajduje się w skarbcu kościoła.<br/><br/> |
| − | + | W związku z przeniesieniem siedziby redakcji „Gwiazdy Morza”, od 1 XII 1987 roku rezydent w parafii św. Bernarda w Sopocie, od 1 V 2008 emeryt, 1 VII 2013 skierowany do pomocy duszpasterskiej w parafii kościoła (archikatedry) Św. Trójcy w Oliwie. W 1991 wyróżniony nagrodą prezydenta miasta Sopotu, w 2001 nagrodą Prezydenta Miasta Gdańska i Wojewody Pomorskiego "Sint Sua Praemia Laudi", w 2006 srebrnym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”. {{author: JRD}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | |
Wersja z 08:30, 21 cze 2021
WIESŁAW LAUER (ur. 31 III 1934 Toruń), ksiądz infułat, redaktor. Syn Leopolda (zm. 1935) i Julii, łączniczki Aarmii Krajowej, po zamordowaniu której przez gestapo w 1943 na Pawiaku, w 1944 znalazł się w ochronce prowadzonej przez siostry zakonne. W 1957 roku ukończył Wyższe Seminarium Duchowne we Włocławku. Święcenia diakonatu przyjął 23 VI 1957, kapłańskie 14 VII 1957 w kościele (archikatedrze) Trójcy Świętej w Oliwie. W latach 1959–1960 wikariusz parafii św. Mateusza Apostoła w Nowym Stawie. Od 1964 do 1968 studiował w Papieskim Instytucie Biblijnym w Rzymie, od 1 I 1968 mgr teologii (Wydział Teologii Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego), w 1970 w Studium Biblicum Franciscanum w Jerozolimie doktor biblista. Od 28 VI 1971 do 1 VI 2006 wykładowca w Gdańskim Seminarium Duchownym. Od 1 VI 1975 do 21 II 2018 cenzor ksiąg religijnych diecezji gdańskiej.
Wicekanclerz Kurii Biskupiej (1 I 1971 – 31 VII 1974), kanclerz (1 VIII 1974 – 15 I 1991), kanonik gremialny w kapitule archikatedralnej (17 IX 1978 – 17 IX 1992), następnie prałat tej kapituły. Od 20 II 1993 Protonotariusz Apostolski (infułat), kustosz Kapituły Archidiecezji Gdańskiej, delegat Ordynariusza w Radzie do spraw Ekonomicznych (1 VI 1992 – 2 IV 2008), członek Archidiecezjalnej Rady Kapłańskiej (od 7 XII 1990, od 12 I 1991 jej sekretarz), członek Kolegium Konsultorów (7 XII 1990 – 27 II 2011). 15 I 1991, w związku z przewlekłą chorobą dotychczasowego wikariusza generalnego, ks. Franciszka Bernarda Polzina, odwołany z funkcji kanclerza i mianowany w jego miejsce. Od 20 II 1995 członek Archidiecezjalnej Komisji do Spraw Sztuki Sakralnej i Budownictwa Kościelnego. Od 9 II 2001 członek Rady Duszpasterskiej. Członek Komisji Głównej III Synodu Gdańskiego (2001). W 2006 kapelan Koła Światowego Związku Żołnierzy AK w Sopocie.
Od 17 X 1983 do 30 I 2004 redaktor naczelny gdańskiego dwutygodnika katolickiego „Gwiazda Morza”. Współzałożyciel ukonstytuowanego w listopadzie 1988 Obywatelskiego Komitetu na Rzecz Utworzenia Katolickiej Wytwórni Filmowej, którego cele przejął Dział Dokumentacji Diecezjalnej i Pomocy Duszpasterskich "Video" ( Video Studio Gdańsk). Od 14 II 1992 do 1996 prezydent Rady Fundacji Filmów i Programów Katolickich Video Studio Gdańsk. W 2004 – 2009 członek Rady Kuratorów Fundacji Archiwum Filmowe "Drogi do Niepodległości". Autor artykułów o tematyce teologicznej, biblijnej, hagiograficznej, historycznej, między innymi: Warunki społeczne Judajczyków deportowanych do Babilonu w świetle tekstów biblijnych i pozabiblijnych (1973), „Sitz im Leben” zakazu wróżb kapłańskich (1976) oraz artykułów redakcyjnych w „Gwieździe Morza”. Publikacje naukowe zamieszcza na łamach „Studiów Gdańskich” i w „Miesięczniku Diecezjalnym Gdańskim”.
Pełniąc rozliczne funkcje kurialne, od 4 II 1971 do 30 XI 1987 rezydował na plebanii kościoła Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny w Gdańsku, wspierając posługą liturgiczną jego kapłanów. W czasie odprawianej 3 V 1982 mszy za Ojczyznę i towarzyszących jej na zewnątrz zamieszek funkcjonariusze ZOMO przez otwarte drzwi kościoła wystrzelili w jego kierunku z rakietnicy. Pocisk przeleciał tuż nad jego głową i wypalił otwór we fladze narodowej, wiszącej przy obrazie Matki Boskiej Częstochowskiej w Kaplicy Ferberów; flaga znajduje się w skarbcu kościoła.
W związku z przeniesieniem siedziby redakcji „Gwiazdy Morza”, od 1 XII 1987 roku rezydent w parafii św. Bernarda w Sopocie, od 1 V 2008 emeryt, 1 VII 2013 skierowany do pomocy duszpasterskiej w parafii kościoła (archikatedry) Św. Trójcy w Oliwie. W 1991 wyróżniony nagrodą prezydenta miasta Sopotu, w 2001 nagrodą Prezydenta Miasta Gdańska i Wojewody Pomorskiego "Sint Sua Praemia Laudi", w 2006 srebrnym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”.
