SZYRMULEWICZ ROMUALD, wykładowca Akademii Medycznej w Gdańsku
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
| − | '''ROMUALD SZYRMULEWICZ''' (5 I 1907 Wilno – 27 XI 1980 Gdańsk), chemik, wykładowca [[GDAŃSKI UNIWERSYTET MEDYCZNY| Akademii Medycznej w Gdańsku]] (AMG). Syn cukiernika Stanisława i krawcowej Marii z domu Ziniewicz, brat Ireny Bukowskiej, Wandy Radeckiej i Leona.<br/><br/> | + | '''ROMUALD SZYRMULEWICZ''' (5 I 1907 Wilno – 27 XI 1980 Gdańsk), chemik, wykładowca [[GDAŃSKI UNIWERSYTET MEDYCZNY| Akademii Medycznej w Gdańsku]] (AMG). Syn cukiernika Stanisława (zm. 1924) i krawcowej Marii z domu Ziniewicz (zm. 15 X 1948 Gdańsk), brat Ireny Bukowskiej (także pracownicy AMG), Wandy Radeckiej i Leona (zm. 1945).<br/><br/> |
W Wilnie uczęszczał do szkoły podstawowej, od 1919 do Gimnazjum Matematyczno-Przyrodniczego im. Joachima Lelewela, po maturze w 1928 rozpoczął studia na Wydziale Matematyczno-Przyrodniczym Uniwersytetu Stefana Batorego (USB). Będąc jeszcze studentem, w latach 1931–1933 pracował w Pracowni Analizy Jakościowej USB na stanowisku młodszego asystenta. W 1933 ukończył pisanie pracy magisterskiej, zaległości w opłacie za studia sprawiły, że nie przystąpił do egzaminu dyplomowego. Pracował w Dyrekcji Okręgowej Kolei Państwowej w Wilnie, w Polskich Zakładach Impregnacyjnych w Mołodecznie nad Uszą (na stanowisku kontrolera nasycalni materiałów drewnianych). W 1939 zdał na USB ostatni egzamin i otrzymał tytuł magistra filozofii w zakresie chemii (według niektórych źródeł również matematyki i fizyki). W tym samym roku został powołany do służby wojskowej, którą odbywał w Laboratorium Centralnego Biura przy sztabie w Grodnie, na stanowisku kierownika.<br/><br/> | W Wilnie uczęszczał do szkoły podstawowej, od 1919 do Gimnazjum Matematyczno-Przyrodniczego im. Joachima Lelewela, po maturze w 1928 rozpoczął studia na Wydziale Matematyczno-Przyrodniczym Uniwersytetu Stefana Batorego (USB). Będąc jeszcze studentem, w latach 1931–1933 pracował w Pracowni Analizy Jakościowej USB na stanowisku młodszego asystenta. W 1933 ukończył pisanie pracy magisterskiej, zaległości w opłacie za studia sprawiły, że nie przystąpił do egzaminu dyplomowego. Pracował w Dyrekcji Okręgowej Kolei Państwowej w Wilnie, w Polskich Zakładach Impregnacyjnych w Mołodecznie nad Uszą (na stanowisku kontrolera nasycalni materiałów drewnianych). W 1939 zdał na USB ostatni egzamin i otrzymał tytuł magistra filozofii w zakresie chemii (według niektórych źródeł również matematyki i fizyki). W tym samym roku został powołany do służby wojskowej, którą odbywał w Laboratorium Centralnego Biura przy sztabie w Grodnie, na stanowisku kierownika.<br/><br/> | ||
W latach 1940–1941 pracował w wileńskich Miejskich Zakładach Żywności, dorabiał też jako pomoc biurowa i pracownik fizyczny przy budowie dróg. W 1941 zmobilizowany, pracował w Szkole Piechoty w Wilnie na stanowisku referenta do spraw gospodarczych. W latach 1941–1942 – jako nauczyciel chemii i fizyki w gimnazjum dla dorosłych, 1941–1945 – także jako rachmistrz w Zarządzie Miejskim, 1942–1944 – jako majster chemik w Zakładach Wyrobów Kosmetycznych i Perfumeryjnych. W latach 1945–1946 był zatrudniony w Urzędzie Pełnomocnika Polskiego Komitetu Wyzwolenia Narodowego do spraw Ewakuacji z terenów Wilna.<br/><br/> | W latach 1940–1941 pracował w wileńskich Miejskich Zakładach Żywności, dorabiał też jako pomoc biurowa i pracownik fizyczny przy budowie dróg. W 1941 zmobilizowany, pracował w Szkole Piechoty w Wilnie na stanowisku referenta do spraw gospodarczych. W latach 1941–1942 – jako nauczyciel chemii i fizyki w gimnazjum dla dorosłych, 1941–1945 – także jako rachmistrz w Zarządzie Miejskim, 1942–1944 – jako majster chemik w Zakładach Wyrobów Kosmetycznych i Perfumeryjnych. W latach 1945–1946 był zatrudniony w Urzędzie Pełnomocnika Polskiego Komitetu Wyzwolenia Narodowego do spraw Ewakuacji z terenów Wilna.<br/><br/> | ||
Od 1946 w Gdańsku (początkowo zamierzał osiedlić się w Krakowie). W 1947 podjął pracę w Katedrze Chemii Nieorganicznej i Analitycznej Akademii Lekarskiej (późniejsza AMG), początkowo na stanowisku starszego asystenta, w 1948 adiunkta kontraktowego. W 1950 otworzył przewód doktorski (prowadził badania nad podstawieniem grupy azotanowej w dwuetylodwuchlorosilanie), pracy doktorskiej nigdy jednak nie ukończył. Od 1953 był zatrudniony w charakterze pomocniczej siły naukowej, od 1961 pracował jako starszy wykładowca. W 1972 przez kilka miesięcy był kierownikiem Pracowni Analizy Instrumentalnej AMG. Pomimo osiągnięcia wieku emerytalnego współpracował z AMG do 1976. Angażował się w liczne prace organizacyjne, między innymi wyposażenia, praktycznie od podstaw, pracowni chemicznej Zakładu Chemii Nieorganicznej. Pełnił też funkcję członka Komisji Dyscyplinarnej dla Studentów AMG.<br/><br/> | Od 1946 w Gdańsku (początkowo zamierzał osiedlić się w Krakowie). W 1947 podjął pracę w Katedrze Chemii Nieorganicznej i Analitycznej Akademii Lekarskiej (późniejsza AMG), początkowo na stanowisku starszego asystenta, w 1948 adiunkta kontraktowego. W 1950 otworzył przewód doktorski (prowadził badania nad podstawieniem grupy azotanowej w dwuetylodwuchlorosilanie), pracy doktorskiej nigdy jednak nie ukończył. Od 1953 był zatrudniony w charakterze pomocniczej siły naukowej, od 1961 pracował jako starszy wykładowca. W 1972 przez kilka miesięcy był kierownikiem Pracowni Analizy Instrumentalnej AMG. Pomimo osiągnięcia wieku emerytalnego współpracował z AMG do 1976. Angażował się w liczne prace organizacyjne, między innymi wyposażenia, praktycznie od podstaw, pracowni chemicznej Zakładu Chemii Nieorganicznej. Pełnił też funkcję członka Komisji Dyscyplinarnej dla Studentów AMG.<br/><br/> | ||
Członek Polskiego Towarzystwa Farmaceutycznego (od 1958), Związku Zawodowego Pracowników Służby Zdrowia. Odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi (1959), Medalem 30-lecia Polski Ludowej (1974), Medalem Pamiątkowym 30-lecia AMG (1975).<br/><br/> | Członek Polskiego Towarzystwa Farmaceutycznego (od 1958), Związku Zawodowego Pracowników Służby Zdrowia. Odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi (1959), Medalem 30-lecia Polski Ludowej (1974), Medalem Pamiątkowym 30-lecia AMG (1975).<br/><br/> | ||
| − | + | Od ślubu w Gryficach 5 I 1948 żonaty był z Anną Haliną Żeligowską (ur. 1924), farmaceutką po studiach na AMG, kierowniczką Laboratorium Kontrolnego "Cefarmu" w Gdańsku, przewodniczącą Sekcji Analitycznej Oddziału Gdańskiego PTFarm. Ojciec Marii Małgorzaty (ur. 1957 Jelenia Góra), farmaceutki po AMG. Pochowany został 12 I 1980 na [[CMENTARZE WE WRZESZCZU. SREBRZYSKO | cmentarzu Srebrzysko]] w Gdańsku. {{author: SeKo}}{{author: PP}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | |
Wersja z 13:07, 1 kwi 2022
ROMUALD SZYRMULEWICZ (5 I 1907 Wilno – 27 XI 1980 Gdańsk), chemik, wykładowca Akademii Medycznej w Gdańsku (AMG). Syn cukiernika Stanisława (zm. 1924) i krawcowej Marii z domu Ziniewicz (zm. 15 X 1948 Gdańsk), brat Ireny Bukowskiej (także pracownicy AMG), Wandy Radeckiej i Leona (zm. 1945).
W Wilnie uczęszczał do szkoły podstawowej, od 1919 do Gimnazjum Matematyczno-Przyrodniczego im. Joachima Lelewela, po maturze w 1928 rozpoczął studia na Wydziale Matematyczno-Przyrodniczym Uniwersytetu Stefana Batorego (USB). Będąc jeszcze studentem, w latach 1931–1933 pracował w Pracowni Analizy Jakościowej USB na stanowisku młodszego asystenta. W 1933 ukończył pisanie pracy magisterskiej, zaległości w opłacie za studia sprawiły, że nie przystąpił do egzaminu dyplomowego. Pracował w Dyrekcji Okręgowej Kolei Państwowej w Wilnie, w Polskich Zakładach Impregnacyjnych w Mołodecznie nad Uszą (na stanowisku kontrolera nasycalni materiałów drewnianych). W 1939 zdał na USB ostatni egzamin i otrzymał tytuł magistra filozofii w zakresie chemii (według niektórych źródeł również matematyki i fizyki). W tym samym roku został powołany do służby wojskowej, którą odbywał w Laboratorium Centralnego Biura przy sztabie w Grodnie, na stanowisku kierownika.
W latach 1940–1941 pracował w wileńskich Miejskich Zakładach Żywności, dorabiał też jako pomoc biurowa i pracownik fizyczny przy budowie dróg. W 1941 zmobilizowany, pracował w Szkole Piechoty w Wilnie na stanowisku referenta do spraw gospodarczych. W latach 1941–1942 – jako nauczyciel chemii i fizyki w gimnazjum dla dorosłych, 1941–1945 – także jako rachmistrz w Zarządzie Miejskim, 1942–1944 – jako majster chemik w Zakładach Wyrobów Kosmetycznych i Perfumeryjnych. W latach 1945–1946 był zatrudniony w Urzędzie Pełnomocnika Polskiego Komitetu Wyzwolenia Narodowego do spraw Ewakuacji z terenów Wilna.
Od 1946 w Gdańsku (początkowo zamierzał osiedlić się w Krakowie). W 1947 podjął pracę w Katedrze Chemii Nieorganicznej i Analitycznej Akademii Lekarskiej (późniejsza AMG), początkowo na stanowisku starszego asystenta, w 1948 adiunkta kontraktowego. W 1950 otworzył przewód doktorski (prowadził badania nad podstawieniem grupy azotanowej w dwuetylodwuchlorosilanie), pracy doktorskiej nigdy jednak nie ukończył. Od 1953 był zatrudniony w charakterze pomocniczej siły naukowej, od 1961 pracował jako starszy wykładowca. W 1972 przez kilka miesięcy był kierownikiem Pracowni Analizy Instrumentalnej AMG. Pomimo osiągnięcia wieku emerytalnego współpracował z AMG do 1976. Angażował się w liczne prace organizacyjne, między innymi wyposażenia, praktycznie od podstaw, pracowni chemicznej Zakładu Chemii Nieorganicznej. Pełnił też funkcję członka Komisji Dyscyplinarnej dla Studentów AMG.
Członek Polskiego Towarzystwa Farmaceutycznego (od 1958), Związku Zawodowego Pracowników Służby Zdrowia. Odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi (1959), Medalem 30-lecia Polski Ludowej (1974), Medalem Pamiątkowym 30-lecia AMG (1975).
Od ślubu w Gryficach 5 I 1948 żonaty był z Anną Haliną Żeligowską (ur. 1924), farmaceutką po studiach na AMG, kierowniczką Laboratorium Kontrolnego "Cefarmu" w Gdańsku, przewodniczącą Sekcji Analitycznej Oddziału Gdańskiego PTFarm. Ojciec Marii Małgorzaty (ur. 1957 Jelenia Góra), farmaceutki po AMG. Pochowany został 12 I 1980 na cmentarzu Srebrzysko w Gdańsku.
