WILLA ALBERTA FORSTERA
| Linia 3: | Linia 3: | ||
[[File: 2_Willa_Alberta_Forstera.jpg | thumb| Willa Alberta Forstera]] | [[File: 2_Willa_Alberta_Forstera.jpg | thumb| Willa Alberta Forstera]] | ||
[[File: 3_Willa_Alberta_Forstera.jpg | thumb| Willa Alberta Forstera]] | [[File: 3_Willa_Alberta_Forstera.jpg | thumb| Willa Alberta Forstera]] | ||
| − | '''WILLA [[FORSTER ALBERT MARIA | ALBERTA FORSTERA]]''', Eichenalle 1 (ul. Dębinki; [[ANIOŁKI | Aniołki]]). Po uzyskaniu pewności, że osiądzie w Gdańsku na dłużej, Albert Forster postanowił wybudować dom w dogodnej lokalizacji, w willowej | + | [[File: 4_Willa_Alberta_Forstera.jpg | thumb| Willa Alberta Forstera]] |
| + | [[File: 5_Willa_Alberta_Forstera.jpg | thumb| Willa Alberta Forstera]] | ||
| + | '''WILLA [[FORSTER ALBERT MARIA | ALBERTA FORSTERA]]''', Eichenalle 1 (ul. Dębinki; [[ANIOŁKI | Aniołki]]). Po uzyskaniu pewności, że osiądzie w Gdańsku na dłużej, Albert Forster postanowił wybudować dom w dogodnej lokalizacji, w willowej części Wrzeszcza (obecnie [[ANIOŁKI | Aniołki]]. Budowa na działce przy Eichenalle 1 (ul. Dębinki) rozpoczęto jesienią 1939 roku. Projekt sporządził Otto Schröder, prace prowadziła firma budowlana teścia Forstera, Carl Deetza. <br/><br/> | ||
Budowa przebiegały sprawnie, pomimo obowiązujących ograniczeń dotyczących oszczędności materiałów budowlanych, obejmujących szczególnie zużycie żelaza w rurach zasilających i ogrzewaniu. Ukończono ją w 1940, wbrew przepisom, ale zgodnie z wolą inwestora, nie stanął w linii zabudowy, lecz w głębi działki. Do rezydencji prowadził podjazd, przy którym stanął budynek portierni połączonej z garażem. Jednopiętrowy, podpiwniczony dom na rzucie prostokąta otoczony został rozległym ogrodem. W piwnicy i na poddaszu znalazły się pomieszczenia gospodarcze. Na parterze ulokowano pokoje reprezentacyjne, wśród nich salon, z którego wchodziło się do ogrodu zimowego. Na piętrze urządzono pokoje prywatne, w tym osobne i urządzone w odmiennych stylach przestronne sypialnie dla pana i pani domu. <br/><br/> | Budowa przebiegały sprawnie, pomimo obowiązujących ograniczeń dotyczących oszczędności materiałów budowlanych, obejmujących szczególnie zużycie żelaza w rurach zasilających i ogrzewaniu. Ukończono ją w 1940, wbrew przepisom, ale zgodnie z wolą inwestora, nie stanął w linii zabudowy, lecz w głębi działki. Do rezydencji prowadził podjazd, przy którym stanął budynek portierni połączonej z garażem. Jednopiętrowy, podpiwniczony dom na rzucie prostokąta otoczony został rozległym ogrodem. W piwnicy i na poddaszu znalazły się pomieszczenia gospodarcze. Na parterze ulokowano pokoje reprezentacyjne, wśród nich salon, z którego wchodziło się do ogrodu zimowego. Na piętrze urządzono pokoje prywatne, w tym osobne i urządzone w odmiennych stylach przestronne sypialnie dla pana i pani domu. <br/><br/> | ||
Po 1945 roku willę włączono w kompleks gdańskiej [[GDAŃSKI UNIWERSYTET MEDYCZNY | Akademii Medycznej]]. Ulokowanie w głębi działki sprawiło, że willa jest niewidoczna z linii ulicy, zasłania ją wybudowany w 1968 budynek Biblioteka GUMED-u. {{author: KL}} <br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> | Po 1945 roku willę włączono w kompleks gdańskiej [[GDAŃSKI UNIWERSYTET MEDYCZNY | Akademii Medycznej]]. Ulokowanie w głębi działki sprawiło, że willa jest niewidoczna z linii ulicy, zasłania ją wybudowany w 1968 budynek Biblioteka GUMED-u. {{author: KL}} <br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> | ||
Wersja z 16:52, 21 kwi 2021
WILLA ALBERTA FORSTERA, Eichenalle 1 (ul. Dębinki; Aniołki). Po uzyskaniu pewności, że osiądzie w Gdańsku na dłużej, Albert Forster postanowił wybudować dom w dogodnej lokalizacji, w willowej części Wrzeszcza (obecnie Aniołki. Budowa na działce przy Eichenalle 1 (ul. Dębinki) rozpoczęto jesienią 1939 roku. Projekt sporządził Otto Schröder, prace prowadziła firma budowlana teścia Forstera, Carl Deetza.
Budowa przebiegały sprawnie, pomimo obowiązujących ograniczeń dotyczących oszczędności materiałów budowlanych, obejmujących szczególnie zużycie żelaza w rurach zasilających i ogrzewaniu. Ukończono ją w 1940, wbrew przepisom, ale zgodnie z wolą inwestora, nie stanął w linii zabudowy, lecz w głębi działki. Do rezydencji prowadził podjazd, przy którym stanął budynek portierni połączonej z garażem. Jednopiętrowy, podpiwniczony dom na rzucie prostokąta otoczony został rozległym ogrodem. W piwnicy i na poddaszu znalazły się pomieszczenia gospodarcze. Na parterze ulokowano pokoje reprezentacyjne, wśród nich salon, z którego wchodziło się do ogrodu zimowego. Na piętrze urządzono pokoje prywatne, w tym osobne i urządzone w odmiennych stylach przestronne sypialnie dla pana i pani domu.
Po 1945 roku willę włączono w kompleks gdańskiej Akademii Medycznej. Ulokowanie w głębi działki sprawiło, że willa jest niewidoczna z linii ulicy, zasłania ją wybudowany w 1968 budynek Biblioteka GUMED-u.
Bibliografia:
Archiwum Państwowe Gdańsk, 15/396: Państwowy Urząd Policji Budowlanej w Gdańsku
