SOERMANNS WILHELM ERNST FRIEDRICH, kupiec, senator
| Linia 5: | Linia 5: | ||
'''WILHELM ERNST FRIEDRICH SOERMANNS''' (Soermans; 15 III 1763 Gdańsk – 11 VI 1825 Gdańsk), kupiec, [[RADA MIEJSKA | senator]] [[WOLNE MIASTO GDAŃSK, 1807–1815 | I Wolnego Miasta Gdańska]] (WMG). Syn Johanna Heinricha (23 IV 1722 Gdańsk – 21 XII 1775 Gdańsk, od 1750 roku [[ŁAWA MIEJSKA | ławnika]] [[STARE MIASTO | Starego Miasta]], [[RADA MIEJSKA | rajcy]] gdańskiego od 1771 i [[SĘDZIA | sędziego]] w 1772, kupca (między innymi w spółce z [[SCHOPENHAUER ANDREAS | Andreasem Schopenhauerem]]), armatora ((zob. [[GDAŃSKA FLOTA HANDLOWA 1454–1793 | gdańska flota handlowa 1454–1793]]). Matką była Charlotta (12 XII 1740 Gdańsk – 14 IX 1763 Gdańsk), córka Carla Uphagena (1699 Gdańsk – 14 IV 1746 Gdańsk).<br/><br/> | '''WILHELM ERNST FRIEDRICH SOERMANNS''' (Soermans; 15 III 1763 Gdańsk – 11 VI 1825 Gdańsk), kupiec, [[RADA MIEJSKA | senator]] [[WOLNE MIASTO GDAŃSK, 1807–1815 | I Wolnego Miasta Gdańska]] (WMG). Syn Johanna Heinricha (23 IV 1722 Gdańsk – 21 XII 1775 Gdańsk, od 1750 roku [[ŁAWA MIEJSKA | ławnika]] [[STARE MIASTO | Starego Miasta]], [[RADA MIEJSKA | rajcy]] gdańskiego od 1771 i [[SĘDZIA | sędziego]] w 1772, kupca (między innymi w spółce z [[SCHOPENHAUER ANDREAS | Andreasem Schopenhauerem]]), armatora ((zob. [[GDAŃSKA FLOTA HANDLOWA 1454–1793 | gdańska flota handlowa 1454–1793]]). Matką była Charlotta (12 XII 1740 Gdańsk – 14 IX 1763 Gdańsk), córka Carla Uphagena (1699 Gdańsk – 14 IV 1746 Gdańsk).<br/><br/> | ||
W 1807 ławnik sądu WMG, od marca 1808 do 1814 jego senator. W 1821 współzałożyciel Gdańskiej Kasy Oszczędnościowej (Danziger Sparkasse), jej udziałowiec w okresie 1821–1825. W latach 1797–1817 po ojcu właściciel firmy handlu hurtowego zbożem i drewnem H. Soermanns und Sohn. W 1808 roku właściciel kamienic przy Langgasse 390 (ul. Długa 25), gdzie mieszkał, przy Hundegasse 246 (ul. Ogarna 25), gdzie miał kantor i na tej samej ulicy kamienicy pod nr 338 (ul. Ogarna 114). Po przodkach był właścicielem [[KRÓLEWSKA DOLINA | Królewskiej Doliny]].<br/><br/> | W 1807 ławnik sądu WMG, od marca 1808 do 1814 jego senator. W 1821 współzałożyciel Gdańskiej Kasy Oszczędnościowej (Danziger Sparkasse), jej udziałowiec w okresie 1821–1825. W latach 1797–1817 po ojcu właściciel firmy handlu hurtowego zbożem i drewnem H. Soermanns und Sohn. W 1808 roku właściciel kamienic przy Langgasse 390 (ul. Długa 25), gdzie mieszkał, przy Hundegasse 246 (ul. Ogarna 25), gdzie miał kantor i na tej samej ulicy kamienicy pod nr 338 (ul. Ogarna 114). Po przodkach był właścicielem [[KRÓLEWSKA DOLINA | Królewskiej Doliny]].<br/><br/> | ||
| − | Od 21 I 1790 żonaty był z Augustą Chrisitiną (1767 Gdańsk – kwiecień 1826 Gdańsk), córką Carla Joachima Frese i Renaty Weickhmann (nadburmistrz [[WEICKHMANN JOACHIM HEINRICH | Joachim Heinrich Weickhmann]] miał w związku z tym udziały w firmie Soermanns und Sohn). Po wczesnej śmierci syna Carla Wilhelma (26 X 1790 – 27 VI 1814) spadkobierczynią została córka Charlotta Levina Augusta (1791 Gdańsk – 14 VII 1868 Drezno), od 15 III 1820 żona | + | Od 21 I 1790 żonaty był z Augustą Chrisitiną (1767 Gdańsk – kwiecień 1826 Gdańsk), córką Carla Joachima Frese i Renaty Weickhmann (jej bratanek, nadburmistrz [[WEICKHMANN JOACHIM HEINRICH | Joachim Heinrich Weickhmann]] miał w związku z tym udziały w firmie Soermanns und Sohn). Po wczesnej śmierci syna Carla Wilhelma (26 X 1790 – 27 VI 1814) spadkobierczynią została córka Charlotta Levina Augusta (1791 Gdańsk – 14 VII 1868 Drezno), od 15 III 1820 żona |
[[HEIDFELD JOHANN MATHIAS PETER | Johanna Mathiasa Petera Heidfelda]]. W styczniu 1823 przejął on kierownictwo firmy teścia, a po jego śmierci, jeszcze w 1825 roku, sprzedał kamienice przy Langgase 390 (ul. Długa 25) i przy Hundegasse 338 (ul. Ogarna 114) gminie miejskiej na potrzeby budowy siedziby gdańskiej [[POLICJA | policji]]. W jego posiadaniu przeszły po teściu Królewska Dolina i kamienica przy Hundegasse 246 (Ogarna 25). {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | [[HEIDFELD JOHANN MATHIAS PETER | Johanna Mathiasa Petera Heidfelda]]. W styczniu 1823 przejął on kierownictwo firmy teścia, a po jego śmierci, jeszcze w 1825 roku, sprzedał kamienice przy Langgase 390 (ul. Długa 25) i przy Hundegasse 338 (ul. Ogarna 114) gminie miejskiej na potrzeby budowy siedziby gdańskiej [[POLICJA | policji]]. W jego posiadaniu przeszły po teściu Królewska Dolina i kamienica przy Hundegasse 246 (Ogarna 25). {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Wersja z 09:02, 16 mar 2021
WILHELM ERNST FRIEDRICH SOERMANNS (Soermans; 15 III 1763 Gdańsk – 11 VI 1825 Gdańsk), kupiec, senator I Wolnego Miasta Gdańska (WMG). Syn Johanna Heinricha (23 IV 1722 Gdańsk – 21 XII 1775 Gdańsk, od 1750 roku ławnika Starego Miasta, rajcy gdańskiego od 1771 i sędziego w 1772, kupca (między innymi w spółce z Andreasem Schopenhauerem), armatora ((zob. gdańska flota handlowa 1454–1793). Matką była Charlotta (12 XII 1740 Gdańsk – 14 IX 1763 Gdańsk), córka Carla Uphagena (1699 Gdańsk – 14 IV 1746 Gdańsk).
W 1807 ławnik sądu WMG, od marca 1808 do 1814 jego senator. W 1821 współzałożyciel Gdańskiej Kasy Oszczędnościowej (Danziger Sparkasse), jej udziałowiec w okresie 1821–1825. W latach 1797–1817 po ojcu właściciel firmy handlu hurtowego zbożem i drewnem H. Soermanns und Sohn. W 1808 roku właściciel kamienic przy Langgasse 390 (ul. Długa 25), gdzie mieszkał, przy Hundegasse 246 (ul. Ogarna 25), gdzie miał kantor i na tej samej ulicy kamienicy pod nr 338 (ul. Ogarna 114). Po przodkach był właścicielem Królewskiej Doliny.
Od 21 I 1790 żonaty był z Augustą Chrisitiną (1767 Gdańsk – kwiecień 1826 Gdańsk), córką Carla Joachima Frese i Renaty Weickhmann (jej bratanek, nadburmistrz Joachim Heinrich Weickhmann miał w związku z tym udziały w firmie Soermanns und Sohn). Po wczesnej śmierci syna Carla Wilhelma (26 X 1790 – 27 VI 1814) spadkobierczynią została córka Charlotta Levina Augusta (1791 Gdańsk – 14 VII 1868 Drezno), od 15 III 1820 żona
Johanna Mathiasa Petera Heidfelda. W styczniu 1823 przejął on kierownictwo firmy teścia, a po jego śmierci, jeszcze w 1825 roku, sprzedał kamienice przy Langgase 390 (ul. Długa 25) i przy Hundegasse 338 (ul. Ogarna 114) gminie miejskiej na potrzeby budowy siedziby gdańskiej policji. W jego posiadaniu przeszły po teściu Królewska Dolina i kamienica przy Hundegasse 246 (Ogarna 25).
