BROSCHKE GEORG ANDREAS, kupiec
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
| − | '''GEORG ANDREAS BROSCHKE''' (1786 Gdańsk – 27 VIII 1858 Gdańsk-Nowy Port), kupiec, syn [[BROSCHKE MATTHIAS | Matthiasa Broschke]]. 26 XI 1806 wraz ze szwagrem Ludwigiem Hundtem przejął z rąk matki Elisabeth prowadzenie ojcowskiej firmy zajmującej się obsługą statków zawijających do Nowego Portu i handlem hurtowym oraz przejmując należące do tej firmy statki pełnomorskie (udziały w nich mieli pozostali jego bracia i siostra). W 1805 firma dysponowała sześcioma statkami handlowymi, w chwili powstania [[WOLNE MIASTO GDAŃSK, 1807–1815 | I Wolnego Miasta Gdańska]] już tylko trzema: „L̓ ̓ Esperance” (440 łasztów pojemności), bark „Satisfaction” (340 łasztów) i bryg Henriette” (180 łasztów). Statki te utracił w 1813, w czasie działań wojennych. Od 1814 prowadził firmę samodzielnie pod nazwą „Matthias Broschki und Sohn”, o losach siostry i szwagra po 1814 brak informacji. | + | '''GEORG ANDREAS BROSCHKE''' (1786 Gdańsk – 27 VIII 1858 Gdańsk-Nowy Port), kupiec, syn [[BROSCHKE MATTHIAS | Matthiasa Broschke]]. 26 XI 1806 wraz ze szwagrem Ludwigiem Hundtem przejął z rąk matki Elisabeth prowadzenie ojcowskiej firmy zajmującej się obsługą statków zawijających do Gdańska- [[NOWY PORT | Nowego Portu]] i handlem hurtowym oraz przejmując należące do tej firmy statki pełnomorskie (udziały w nich mieli pozostali jego bracia i siostra). W 1805 firma dysponowała sześcioma statkami handlowymi, w chwili powstania [[WOLNE MIASTO GDAŃSK, 1807–1815 | I Wolnego Miasta Gdańska]] już tylko trzema: „L̓ ̓ Esperance” (440 łasztów pojemności), bark „Satisfaction” (340 łasztów) i bryg Henriette” (180 łasztów). Statki te utracił w 1813, w czasie działań wojennych. Od 1814 prowadził firmę samodzielnie pod nazwą „Matthias Broschki und Sohn”, o losach siostry i szwagra po 1814 brak informacji. W 1817 był właścicielem tylko małego brygu „Victor” (127 łasztów) do żeglugi bałtyckiej. Około 1815 nabył od Marii Dorothy Petersen kamienicę przy Langgasse 400 (ul. Długa 35, [[LWI ZAMEK | Lwi Zamek]]), gdzie umieścił też kantor firmy. W 1829 sprzedał kamienicę lekarzowi Johannowi Friedrichowi Wilhelmowi Schwanowi i przeniósł się do Nowego Portu, zamieszkał i miał kantor przy późniejszej (po 1854) Bergstrasse 13 (ul. Władysława IV 10a). W 1822 był współzałożycielem gdańskiej [[KORPORACJA KUPCÓW GDAŃSKICH | Korporacji Kupców]], wkrótce wycofał się z działalności armatorskiej. <br/><br/> |
| − | + | Po raz pierwszy żonaty był z Johanną Augustą Anders (1793 – 31 III 1834 Gdańsk), z którą nie doczekał się potomstwa, po raz drugi z Julianne Dorothe Dreier (Dreyer) (1817 Gdańsk – 5 XII 1887 Gdańsk), z która miał trójkę dzieci. Córka Carolina Wilhelmina w 1864 była uczennicą bliżej nieokreślonej szkoły żeńskiej w Gdańsku, w 1867 mieszkała z matką, później zamężna. Przypuszczalnym synem był Georg Broschki (zm. 1910), w 1891 kornweser (koncesjonowany magazynier zboża), następnie kupiec, udziałowiec w „Chemische Fabrik” (wytwórni chemicznej Davidsohna i Petschowa) w [[MŁYNISKA | Młyniskach]], od 1896 członek gdańskiej Korporacji Kupców, w latach 1892–1908 mieszkający przy Jopengasse 63 (ul. Piwna), w 1908 z córką Hedwigą. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | |
Wersja z 21:54, 19 sty 2022
GEORG ANDREAS BROSCHKE (1786 Gdańsk – 27 VIII 1858 Gdańsk-Nowy Port), kupiec, syn Matthiasa Broschke. 26 XI 1806 wraz ze szwagrem Ludwigiem Hundtem przejął z rąk matki Elisabeth prowadzenie ojcowskiej firmy zajmującej się obsługą statków zawijających do Gdańska- Nowego Portu i handlem hurtowym oraz przejmując należące do tej firmy statki pełnomorskie (udziały w nich mieli pozostali jego bracia i siostra). W 1805 firma dysponowała sześcioma statkami handlowymi, w chwili powstania I Wolnego Miasta Gdańska już tylko trzema: „L̓ ̓ Esperance” (440 łasztów pojemności), bark „Satisfaction” (340 łasztów) i bryg Henriette” (180 łasztów). Statki te utracił w 1813, w czasie działań wojennych. Od 1814 prowadził firmę samodzielnie pod nazwą „Matthias Broschki und Sohn”, o losach siostry i szwagra po 1814 brak informacji. W 1817 był właścicielem tylko małego brygu „Victor” (127 łasztów) do żeglugi bałtyckiej. Około 1815 nabył od Marii Dorothy Petersen kamienicę przy Langgasse 400 (ul. Długa 35, Lwi Zamek), gdzie umieścił też kantor firmy. W 1829 sprzedał kamienicę lekarzowi Johannowi Friedrichowi Wilhelmowi Schwanowi i przeniósł się do Nowego Portu, zamieszkał i miał kantor przy późniejszej (po 1854) Bergstrasse 13 (ul. Władysława IV 10a). W 1822 był współzałożycielem gdańskiej Korporacji Kupców, wkrótce wycofał się z działalności armatorskiej.
Po raz pierwszy żonaty był z Johanną Augustą Anders (1793 – 31 III 1834 Gdańsk), z którą nie doczekał się potomstwa, po raz drugi z Julianne Dorothe Dreier (Dreyer) (1817 Gdańsk – 5 XII 1887 Gdańsk), z która miał trójkę dzieci. Córka Carolina Wilhelmina w 1864 była uczennicą bliżej nieokreślonej szkoły żeńskiej w Gdańsku, w 1867 mieszkała z matką, później zamężna. Przypuszczalnym synem był Georg Broschki (zm. 1910), w 1891 kornweser (koncesjonowany magazynier zboża), następnie kupiec, udziałowiec w „Chemische Fabrik” (wytwórni chemicznej Davidsohna i Petschowa) w Młyniskach, od 1896 członek gdańskiej Korporacji Kupców, w latach 1892–1908 mieszkający przy Jopengasse 63 (ul. Piwna), w 1908 z córką Hedwigą.
