RECKE WALTHER, profesor Technische Hochschule Danzig
(uzupełnienie L.M.(22.06.2020)) |
|||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
| − | '''WALTHER RECKE''' (4 X 1887 Essen – 26 XI 1962 Fryburg Bryzgowijski), historyk. Od 1919 | + | '''WALTHER RECKE''' (4 X 1887 Essen – 26 XI 1962 Fryburg Bryzgowijski), historyk, profesor [[TECHNISCHE HOCHSCHULE DANZIG | Technische Hochschule Danzig]] (THD). Od 1919 pracownik w gdańskim [[ARCHIWA | archiwum]], od 1929 jego dyrektor. Równolegle w latach 1922–1945 wykładał w THD, od 1931 profesor. Od 1927 kierował gdańskim Ostland-Institut (Instytut Wschodni), wydał serie broszur: ''Ostland-Berichte'', ''Ostland-Schriften'', ''Ostland-Darstellungen'' i ''Ostland-Forschungen'', niedostępnych w wolnej sprzedaży, a mających pomagać niemieckim publicystom i naukowcom w prowadzeniu antypolskiej propagandy.<br/><br/> |
| + | Był spadkobiercą myśli politycznych swego poprzednika, dyrektora archiwum [[KAUFMANN KARL JOSEPH | Karla Josepha Kaufmanna]]. W okresie 1933–1937 przewodniczący [[ZACHODNIOPRUSKIE TOWARZYSTWO HISTORYCZNE | Zachodniopruskiego Towarzystwa Historycznego]]. Jego książka ''Die polnische Frage als Problem der europäischen Politik'' (1927) wywołała ożywioną polemikę. Animator gdańskiego środowiska historycznego, po 1933 poparł narodowych socjalistów i ich rewizjonistyczną politykę wobec Gdańska i Polski. Po marcu 1945 mieszkał w Szlezwiku-Holsztynie, potem w Badenii-Wirtembergii, gdzie w latach 1954–1959 pracował jako profesor historii uniwersytetu we Fryburgu Bryzgowijskim; od 1959 emeryt.<br/><br/> | ||
| + | Żonaty z Magdaleną Marthą Gerlach (1913–1991), z którą miał urodzone w Gdańsku dzieci: Dietricha (ur. 17 I 1940), Sybillę (ur. 31 I 1943) i Hansa Eberharda (ur. 12 IX 1944). {{author: MA}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Wersja z 17:49, 5 gru 2021
WALTHER RECKE (4 X 1887 Essen – 26 XI 1962 Fryburg Bryzgowijski), historyk, profesor Technische Hochschule Danzig (THD). Od 1919 pracownik w gdańskim archiwum, od 1929 jego dyrektor. Równolegle w latach 1922–1945 wykładał w THD, od 1931 profesor. Od 1927 kierował gdańskim Ostland-Institut (Instytut Wschodni), wydał serie broszur: Ostland-Berichte, Ostland-Schriften, Ostland-Darstellungen i Ostland-Forschungen, niedostępnych w wolnej sprzedaży, a mających pomagać niemieckim publicystom i naukowcom w prowadzeniu antypolskiej propagandy.
Był spadkobiercą myśli politycznych swego poprzednika, dyrektora archiwum Karla Josepha Kaufmanna. W okresie 1933–1937 przewodniczący Zachodniopruskiego Towarzystwa Historycznego. Jego książka Die polnische Frage als Problem der europäischen Politik (1927) wywołała ożywioną polemikę. Animator gdańskiego środowiska historycznego, po 1933 poparł narodowych socjalistów i ich rewizjonistyczną politykę wobec Gdańska i Polski. Po marcu 1945 mieszkał w Szlezwiku-Holsztynie, potem w Badenii-Wirtembergii, gdzie w latach 1954–1959 pracował jako profesor historii uniwersytetu we Fryburgu Bryzgowijskim; od 1959 emeryt.
Żonaty z Magdaleną Marthą Gerlach (1913–1991), z którą miał urodzone w Gdańsku dzieci: Dietricha (ur. 17 I 1940), Sybillę (ur. 31 I 1943) i Hansa Eberharda (ur. 12 IX 1944).
