ZIELIŃSKA WŁADYSŁAWA, profesor Akademii Medycznej w Gdańsku
(uzupelnienie LM (18.05.2020)) |
|||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
[[File:Władysława_Zielińska.jpg|thumb|Władysława Zielińska]] | [[File:Władysława_Zielińska.jpg|thumb|Władysława Zielińska]] | ||
| − | '''WŁADYSŁAWA ZIELIŃSKA''' (4 VI 1927 Lwów – 23 V 1996 Gdańsk), lekarz internista, | + | '''WŁADYSŁAWA ZIELIŃSKA''' (4 VI 1927 Lwów – 23 V 1996 Gdańsk), lekarz internista, profesor [[GDAŃSKI UNIWERSYTET MEDYCZNY | Akademii Medycznej w Gdańsku]] (AMG). Od 1944 roku w Krakowie, od 1947 w Gdańsku, w roku akademickim 1947/1948 pobierała nauki w szkole pielęgniarskiej, w 1949 roku rozpoczęła studia na Wydziale Lekarskim Akademii Lekarskiej w Gdańsku, które ukończyła w 1954, już (po zmianie nazwy uczelni) w AMG. Od 1953 pracowała w Klinice Chorób Zakaźnych AMG, uzyskując specjalizację I (1958) i II stopnia (1964). Od 1961 roku doktor, od 1978 doktor habilitowany, od 1991 profesor nadzwyczajny.<br/><br/> |
Od roku 1987 kierownik Kliniki Chorób Zakaźnych, w latach 1989–1990 zastępca dyrektora Instytutu Chorób Wewnętrznych. Zajmowała się zagadnieniami dotyczącymi wirusowego zapalenia wątroby, problemami nowotworów wątroby związanymi z zakażeniami wirusem B i C, marskości wątroby. Dążyła do unowocześnienia kliniki, wprowadzając do badań diagnostycznych nowoczesne metody (między innymi uruchomiła pracownię ultrasonografii i endoskopową), stworzyła przy klinice Oddział Intensywnej Opieki Medycznej dla zakaźnie chorych i punkt szczepień interwencyjnych. W Polsce była prekursorką walki z chorobą AIDS, uruchomiła Gdański Program Walki z AIDS i pierwsze w kraju Centrum Diagnostyczno-Kliniczne HIV/AIDS dla województwa gdańskiego (1989). W 1990 roku z jej inicjatywy powstał jako pierwszy w Polsce oddział dla osadzonych zakażonych HIV w [[ARESZT ŚLEDCZY W GDAŃSKU | Areszcie Śledczym w Gdańsku]]. W 1992 współzakładała Polskie Towarzystwo Naukowe AIDS. W latach 1995–1998 była konsultantem regionalnym w dziedzinie chorób zakaźnych oraz pełnomocnikiem wojewody i rektora AMG do spraw AIDS w [[WOJEWÓDZTWO GDAŃSKIE | województwie gdańskim]]. <br/><br/> | Od roku 1987 kierownik Kliniki Chorób Zakaźnych, w latach 1989–1990 zastępca dyrektora Instytutu Chorób Wewnętrznych. Zajmowała się zagadnieniami dotyczącymi wirusowego zapalenia wątroby, problemami nowotworów wątroby związanymi z zakażeniami wirusem B i C, marskości wątroby. Dążyła do unowocześnienia kliniki, wprowadzając do badań diagnostycznych nowoczesne metody (między innymi uruchomiła pracownię ultrasonografii i endoskopową), stworzyła przy klinice Oddział Intensywnej Opieki Medycznej dla zakaźnie chorych i punkt szczepień interwencyjnych. W Polsce była prekursorką walki z chorobą AIDS, uruchomiła Gdański Program Walki z AIDS i pierwsze w kraju Centrum Diagnostyczno-Kliniczne HIV/AIDS dla województwa gdańskiego (1989). W 1990 roku z jej inicjatywy powstał jako pierwszy w Polsce oddział dla osadzonych zakażonych HIV w [[ARESZT ŚLEDCZY W GDAŃSKU | Areszcie Śledczym w Gdańsku]]. W 1992 współzakładała Polskie Towarzystwo Naukowe AIDS. W latach 1995–1998 była konsultantem regionalnym w dziedzinie chorób zakaźnych oraz pełnomocnikiem wojewody i rektora AMG do spraw AIDS w [[WOJEWÓDZTWO GDAŃSKIE | województwie gdańskim]]. <br/><br/> | ||
Odznaczona między innymi Złotym Krzyżem Zasługi i Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski. Pośmiertnie (1997) w Sali Białej [[RATUSZ GŁÓWNEGO MIASTA | Ratusza Głównego Miasta]] uhonorowana nagrodami przyznawanymi przez pacjentów „Złoty Mak” i „Czerwona Kokarda” (symbolem solidarności z osobami żyjącym z HIV i dotkniętymi AIDS). Była żoną Jana Ruszela, laryngologa, prof. AMG. Pochowana na [[CMENTARZE WE WRZESZCZU. SREBRZYSKO | cmentarzu Srebrzysko]]. {{author: ZM}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | Odznaczona między innymi Złotym Krzyżem Zasługi i Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski. Pośmiertnie (1997) w Sali Białej [[RATUSZ GŁÓWNEGO MIASTA | Ratusza Głównego Miasta]] uhonorowana nagrodami przyznawanymi przez pacjentów „Złoty Mak” i „Czerwona Kokarda” (symbolem solidarności z osobami żyjącym z HIV i dotkniętymi AIDS). Była żoną Jana Ruszela, laryngologa, prof. AMG. Pochowana na [[CMENTARZE WE WRZESZCZU. SREBRZYSKO | cmentarzu Srebrzysko]]. {{author: ZM}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Wersja z 15:50, 2 lip 2021
WŁADYSŁAWA ZIELIŃSKA (4 VI 1927 Lwów – 23 V 1996 Gdańsk), lekarz internista, profesor Akademii Medycznej w Gdańsku (AMG). Od 1944 roku w Krakowie, od 1947 w Gdańsku, w roku akademickim 1947/1948 pobierała nauki w szkole pielęgniarskiej, w 1949 roku rozpoczęła studia na Wydziale Lekarskim Akademii Lekarskiej w Gdańsku, które ukończyła w 1954, już (po zmianie nazwy uczelni) w AMG. Od 1953 pracowała w Klinice Chorób Zakaźnych AMG, uzyskując specjalizację I (1958) i II stopnia (1964). Od 1961 roku doktor, od 1978 doktor habilitowany, od 1991 profesor nadzwyczajny.
Od roku 1987 kierownik Kliniki Chorób Zakaźnych, w latach 1989–1990 zastępca dyrektora Instytutu Chorób Wewnętrznych. Zajmowała się zagadnieniami dotyczącymi wirusowego zapalenia wątroby, problemami nowotworów wątroby związanymi z zakażeniami wirusem B i C, marskości wątroby. Dążyła do unowocześnienia kliniki, wprowadzając do badań diagnostycznych nowoczesne metody (między innymi uruchomiła pracownię ultrasonografii i endoskopową), stworzyła przy klinice Oddział Intensywnej Opieki Medycznej dla zakaźnie chorych i punkt szczepień interwencyjnych. W Polsce była prekursorką walki z chorobą AIDS, uruchomiła Gdański Program Walki z AIDS i pierwsze w kraju Centrum Diagnostyczno-Kliniczne HIV/AIDS dla województwa gdańskiego (1989). W 1990 roku z jej inicjatywy powstał jako pierwszy w Polsce oddział dla osadzonych zakażonych HIV w Areszcie Śledczym w Gdańsku. W 1992 współzakładała Polskie Towarzystwo Naukowe AIDS. W latach 1995–1998 była konsultantem regionalnym w dziedzinie chorób zakaźnych oraz pełnomocnikiem wojewody i rektora AMG do spraw AIDS w województwie gdańskim.
Odznaczona między innymi Złotym Krzyżem Zasługi i Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski. Pośmiertnie (1997) w Sali Białej Ratusza Głównego Miasta uhonorowana nagrodami przyznawanymi przez pacjentów „Złoty Mak” i „Czerwona Kokarda” (symbolem solidarności z osobami żyjącym z HIV i dotkniętymi AIDS). Była żoną Jana Ruszela, laryngologa, prof. AMG. Pochowana na cmentarzu Srebrzysko.
