OELHAF JOACHIM, lekarz, profesor Gimnazjum Akademickiego

Wersja z 12:03, 18 maj 2020

Przedstawienie zwłok dziecka, na których Joachim Oelhaf przeprowadził sekcję w 1613

Joachim Oelhaf, De seminario pestilenti intra corpus vivum latitante Disqvisitio physica et medica, Dantisci 1626

Joachim Oelhaf jako opiekun (praeses) rozprawy ucznia (respondens) Gottschalka Hartmanna, Symphoresis assertionum quarundam de peste, Dantisci 1626

JOACHIM OELHAF (12 XII 1570 Gdańsk – 20 IV 1630 Gdańsk), lekarz, uczony. Syn Joachima i Elisabeth Bartsch, brat Andreasa, stryj Petera Oelhafa. W 1588 roku ukończył Gimnazjum Akademickie, studiował w Wittenberdze i Altdorfie, gdzie w 1593 uzyskał stopień doktora medycyny. W latach 1594–1595 przebywał na dworze króla polskiego Zygmunta III Wazy, gdzie skorzystał z doświadczeń nadwornego medyka Jana Baptysty Gemmy. Dzięki stypendium gdańskiej Rady Miejskiej kontynuował studia w Padwie i Montpellier, gdzie w 1600 otrzymał stopień doktora filozofii. W roku 1602 objął stanowisko fizyka (lekarza) miejskiego w Gdańsku ( fizycy miejscy), zdobył uznanie w mieście pełną poświęcenia działalnością w tym roku podczas wielkiej epidemii dżumy, w wyniku której zmarło około 16.000 gdańszczan. W 1603 został profesorem anatomii i medycyny w Gimnazjum Akademickim ( Katedra Anatomii), w 1607 został seniorem miejskich lekarzy. Jego prestiż podnosiły odwiedziny u niego króla Zygmunta III Wazy podczas jego pobytów w Gdańsku.

Zajmował się anatomią i fizjologią, opierając badania na dokonywanych oględzinach i sekcjach zwłok. Dowodnie dokonał ich trzech: pierwszą z nich była sekcja zwłok dziecka z patologią wątroby, drugą w 1609 sekcja zwłok gdańskiego uczonego Bartholomaeusa Keckermanna, wykazująca, iż powodem jego śmierci był zawał serca, trzecią – przeprowadzona 27 II 1613 w Gimnazjum Akademickim, w małym refektarzu zespołu pofranciszkańskiego – pierwsza w tej części Europy publiczna sekcja zwłok urodzonego w Pruszczu Gdańskim noworodka z zespołem wad mnogich. Wyniki tej ostatniej sekcji zostały opublikowane, dzięki czemu stała się ona znana w ówczesnym świecie lekarskim. Zainteresowany botaniką, na miejskich wałach założył mały ogródek służący celom medycznym. Był między innymi autorem traktatu o fizjologii i anatomii (Trias problematum physiologicorum, 1615).

19 II 1602 poślubił Annę Haveradt, ponownie ożenił się 13 VI 1619 z Anną Trunk. Z obu małżeństw doczekał się potomstwa, jego synem z pierwszego małżeństwa był między innymi Nicolaus Oelhaf. Zmarł w wyniku szerzącej się w Gdańsku zarazy. Pochowany w kościele Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny. PP

4 VI 2011 jego imię otrzymał gdański tramwaj Pesa Swing 120NaG nr 1029 JANSZ